نویسنده : آذین شکیبایی

                  وضعیت زندانیان در ایام نوروز از جمشید تا جمهوری اسلامی

طبق آنچه که مورخان در خصوص آداب نوروز در میان پارسیان نگاشته اند ، در ایران باستان زندانبانان در ایام نوروز بر زندانیان آسانتر می گرفتند و نیز برخی از آنها از زندان آزاد می شدند . به باور پارسیان ، جمشید در نوروز چنین کرد و از آن پس این سنت همه ساله اجرا می شد و حکومت و مردم به آن پایبند بودند.

ایران همان ایران است اما امروز … گویا گردی از فراموشی بر این رسم کهن و خوشایند پاشیده شده و سنت ایران باستان همراه با شکوه و عظمت دیرینه اش در گور نسیان دفن شده است.

   بی شک نوروز امسال یکی از  تیره ترین نوروزها برای زندانیان سیاسی و عقیدتی ، خانواده های آنان و کلیه ی آزاد اندیشان میهن پرستی بوده است که عدالت و آزادی را عرج می نهند.

نوروز امسال به رغم گذشته ، نه تنها اِعمال بازداشت و محکومیت های سنگین برای کلیه ی دگراندیشان این سرزمین ، اعم از اقلیتهای قومی و مذهبی ، بهائیان ، دانشجویان ، روزنامه نگاران و … بلکه تشدید فشار و آزار و اذیت بر آنان را در بر داشت.

نوروز امسال برای خانوده های زندانیان سیاسی و عقیدتی نوید شادی و امید نداشت ؛ چرا که پاسخ درخواستشان برای تحویل سال در کنار عزیزان در بندشان ، منفی بود. عیدشان اشک بود و عیدی شان فراق.

نوروز امسال برای دانشجویانی که شأن و منزلت حقیقی شان را طلب کرده و دانشگاه را ، دانشگاه می خواستند ؛ حبس و شکنجه به همراه داشت.

نوروز امسال برای مسئولین جامعه ی بهایی ، دیگر نه همراه با ارسال پیام تبریک و ابراز اشواق قلبیه برای بهائیان سراسر کشور ؛ که اسارت و بلاتکلیفی در بند تعصّب و کج اندیشی بود.

و نوروز امسال برای دو تن از زندانیان ، دیگر نمادی از نوزیستی و آغاز دوباره نبود ؛ چه که  به جای آزادی از زندان و لبخند زدن به بهار ، حبس تن را بدرود گفتند.

سیاهی و ظلمت این روزها را می سپَریم به امید نوروزی زیبا و سرشار از سرور و عدالت و آزادی برای ایران و کلیه ی فرزندان سرزمین.