وضعیت حقوق بشری مدیران جامعه بهائی ایران پس از یک سال بازداشت
کاویان صادق زاده میلانی
هفت تن مسوولان جامعه بهائی ایران که به "یاران" معروفند در سالگرد یک سال بازداشت همچنان بدون دسترسی به وکیل مدافع، بدون توانایی پرسش از جرائم مطرح شده و بدون دسترسی به پروندۀ قضایی همچنان در وضعی نگران کننده و غیر شفاف و دشوار به سر می برند. برای یادآوری دوباره شاید مرور چند نکته لازم است. اکثر این گروه (۶ نفر آنان) در اردیبهشت ۱۳۸۷ بازداشت شدند و یکی از آنان در اسفند ۱۳۸۷ بازداشت شده بود. این مسولان بدون هیچگونه اعلام جرم علیه آنان چندین ماه را به نحوی طولانی و غیرقانونی و در انفرادی به سر بردند. در طی این مدت طولانی نمایندگان رسمی و غیر رسمی و نشریات دولتی انواع اتهامات را بنابر مُد روز به آنان بسته اند. از توطئه و تبانی به دولتهای خارجی و توهین به مقدسات گرفته تا دست اندرکاری بمب گزاری حسینیۀ شیراز (انفجاری که پس از دستگیری انان انجام شد). در حال حاضر وضعیت آنان همچنان غیر شفاف و در فضایی خارج از حیطۀ عرف قانون و حقوق بشر است. وکیل مدافع آنان اجازۀ مرور پرونده را نداشته است و نتوانسته است مدافعان را ببیند. مدافعان با محتوای پرونده و کیفرخواست آشنا نیستند. تمام اطلاعات به صورت شفاهی و نه کتبی به خانواده ها و بازداشت شدگان القاء شده است. در این میان خانواده های هئیت یاران تحت فشار بوده اند تا وکیل مدافع خود خانم شیرین عبادی را عوض کنند و بارها به آنها پیشنهاد شده که اگر وکیل خود را عوض کنند بهترین "وکیل" را خواهند داشت. فشاری که در عُرف حقوقی کم سابقه و بسیار غیر اخلاقی است.
در چند هفتۀ اخیر اتهام دیگری نیز شفاهاً به این زندانیان وجدانی و اعتقادی ابلاغ شده است و آن اتهام "مفسد فی الارض" است. این اتهام که واژۀ آن منشاء قرآنی دارد بیانگر شدّت گرفتن موج فشار بر بهائیان زندانی و اعتقادی بودن اساسی پرونده است. البته نگرانی ناشی از این اتهام تازه نیز بر خوانندگان پوشیده نیست چه که گرچه واژۀ مفسد فی الارض به این شکل در قرآن نیامده است ولی کاربرد "یفسدون فی الارض" در آیات سوره بقره :۲۷، رعد:۲۵ و موارد دیگر نشانگر پیشینه و اساس اعتقادی این اتهام است. تا حدی که بسیاری از فقها حکم مفسد فی الارض را با حکم محارب یکی دانسته اند (بهاءالدین خرمشاهی، دانشنامۀ قرآن و قرآن پژوهی ۲:۲۱۳۰). در قوانین قضایی و کیفری جمهوری اسلامی ایران نیز دعوت به کفر یا باطل نیز یکی از موارد مربوط به حکم "مفسد فی الارض" است و شدیدترین مجازاتها را به دنبال دارد.
http://kayhannews.ir/detail.aspx?cid=14827
اشارۀ آقای شریعتمداری به هزاران صفحۀ منتشر شده اثبات کنندۀ اتهام جاسوسی بهائیان برای اسراییل و دولتهای بیگانه البته اشاره ای مبهم است. بر خواننده مشخص نیست که سردبیر محترم در کدام ربع و زاویه گسترۀ جهان به سر می برند؟ در قسمتی از کهکشان راه شیری که منظومۀ شمسی و کرۀ خاکی ما در آن قرار دارد حاکمیت ایران پس از گذشت ۳۰ سال و دسترسی کامل به تمامی بایگانی ها و پرونده ها و سندهای رسمی جامعۀ بهائی هنوز یک ورق فوتاشاپ و مونتاژ شده قابل ارائه نیز در اثبات چنین ادعایی نیاورده است. امیدوارم بهائی ستیزان روزی شهامت آن را بیابند که فاش بگویند که دلیل مخالفت ایشان با آئین بهائی به دلایل اعتقادی و باورهای وجدانی بهائیان است و در پس هاله هایی از فضاسازی کاذب و فرار از واقعیتها با نسبتهایی چون "امپریالیزم" و "صهیونیزم" مخفی نشوند.
باری تفهیم شفاهی اتهام تازه "مفسد فی الارض" به مدیران جامعۀ بهائی ایران در شرایطی صورت گرفت که محاکمۀ خبرنگار ایرانی تبار خانم رکسانا صابری انجام گرفته بود و ایشان به هشت سال زندان به اتهام جاسوسی محکوم شده بودند. شرایط قضایی ایران شباهتهایی به پروندۀ مدیران جامعه بهائی داشت. یکم اینکه در یک مرحله از هر دو پرونده وکیل مدافع خانم شیرین عبادی اجازۀ ملاقات با موکل خود و بررسی پروندۀ آنان را نیافت. هردو تحت فشار قرار گرفتند که وکیل مدافع خود را تعویض نمایند. پروندۀ هر دو نیز با اتهاماتی واهی و بی ربط آغاز ولی زود به مسائل امنیتی کشیده شد. در مورد خانم صابری پرونده از خرید یک بطری شراب آغاز شد و پروندۀ مدیران بهائی با ادعای اشکارا ساختگی دست داشتن در بمب گزاری شیراز. هردو پرونده نیز بالاخره به "جاسوسی" و اتهامات مشابه کشیده شد. خانم صابری در یک محاکمۀ یک ساعته به جاسوسی محکوم شدند که البته با دخالت دولت امریکا و ارسال نمایندۀ آقای اوباما به ایران به دو سال حبس تعلیقی تخفیف یافت. در مورد هئیت "یاران" نیز با وجود انگیزۀ صد در صد اعتقادی بخشهای ایدئولوژیک دستگاه حاکمیت و وزارت اطلاعات اتهاماتی آشکارا ساختگی به آنان بسته شده است که انگیزۀ اصلی آزار و اذیت آنان را کمرنگ کند. ولی از آنجا که گروه یاران شهروندان ایران زمین هستند و هیچ دولت خارجی برای دفاع از آنان و احقاق حق آنان نماینده به ایران نفرستاد و فشاری بین المللی و خطر تحریم بیشتر به میان نیامد البته در عین بی گناهی در گوشه زندان اوین چوب باورهای دینی خود را می خورند.