فضای جدید اجازه اظهار نظرهایی را را به کاندیداها داده است که تا قبل از این حتی تصور نمی شد کسی جرات کند به صراحت در مورد آن اظهار نظر کند. فی الواقع نبود و نقض حقوق بشر در ایران اکنون توسط کاندیداهای اصلاح طلب تائید می شود و این خود یکی از دستاوردهای انتخاباتی است که هنوز رخ نداده چرا که اکنون جهان می داند که ایران "آزادترین کشور جهان" نیست. دروغ پراکنی های روزنامه های دولتی در مورد حق شهروندی بهائیان اکنون بی ثمر شده است و از نظر کاندیداها بهائیان نیز حق شهروندی و حق اظهار نظر دارند^۴.

در فضای باز سیاسی ایجاد شده "تعدد و چند گونگی، آنان (روزنامه ها و شبکه های وابسطه به دولت) را وا می دارد تا دروغگویی خود را محدود کنند. هنگامی که هیچ صدایی برای مخالفت برنمی خیزد و هنگامی که حقیقت را نمی توان شناخت، دروغگویی آسان است. ولی موقعی دروغگویی واقعا دشوار می شود که صداهای دیگر نیز به گوش برسند و سخنان را اصلاح کنند^۵." یقینا کاندیداهای این دوره نیز به اهمیت این موضوع – حقوق شهروندی – و حساسیت جامعه نسبت به آن واقف شده اند، لذا آن را در راس برنامه های کاری خود قرار داده اند.

اما جنجال گرایی این روزهای کیهان و کیهانیان برای چیست؟ همانطور که واضح و مبرهن است قدرت خبر دهی در دست قدرت اقتصادی است، لذا "باید هر روز بیشترین افراد ممکن را بدور دکه های روزنامه فروشی یا بدور رادیو تلویزیون جذب کرد. پس مسئله این است که هر روز چنین واقعه جنجالی ای پیدا شود. پس اخباری را که فایده واقعی ندارند، بشرط آنکه اندکی جاذب باشند، باید با شاخ و برگ بیان کرد. اگر لازم باشد مسائل بی آزار و بی اهمیت بزرگ می شوند تا بتوان به آنان افتخار جای گرفتن در صدر صفحهء اول با عناوین درشت داد تا به فروش روزنامه کمک شود^۶." در کشوری که میلیاردها دلار پول نفت گم می شود، و رئیس جمهور، بجای توضیح برای مردم، آنرا حواله به خدا وامام غایت و رهبر می کند و در واقع با این کار خود ضمن ذهن کجی به تمام مردم ایران علی الخصوص کسانی که به او رای داده اند دموکراسی را نیز زیر سوال می برد، جای پرسش است که با چه هدفی اخبار سراسر دروغ و تهمت نسبت به بهائیان هر روزه از رسانه های حکومتی اعلام می شود؟

اما چرا پیکان حمله به سوی بهائیان است؟ در کنارحقوق شهروندی، حق تحصیل بهائیان نیز یکی دیگر از نکات مهم در برنامه انتخاباتی برخی از کاندیداها می باشد. حقوق زنان نیز برنامه ای دیگر است که بسیار مهم می باشد و برای جلب رضایت بانوان ایرانی از آن استفاده می شود. ماجرای تهمت زدن به کاندیداها مبنی  بر حمایت جامعه بهائی از آنها وقتی شدید شد که سخنگوی جامعه بهائی اقدام کاندیداها را در دفاع از حقوق بهائیان "نشانه پیشرفت" توصیف کردند^۷. همچنین نوشته های دکتر میلانی نیز در همین راستا موجب شد که این خیال برای تند روهای داخلی ایجاد شود که بهائیان این بار می خواهند با شرکت در نتخابات ورق را برگردانند.

حتما این جمله معروف را شنیده اید که: "دروغ، اگر بی نهایت تکرار شود تاثیر می کند^۸." در تمام مقالاتی که بنده نوشته و یا دیگر دوستان در سایتهای بهائی نوشته اند به هیچ عنوان حمایت از کاندیدایی خاص به چشم نمی خورد. و در واقع این تفکر که جامعه بهائیان از شخص خاصی اعلام حمایت کرده است بلوفی بیش نیست. در اینجا جا دارد به بیانی زیبا اشاره کنم :

" احبّا نباید کلمه ای از امور سیاسی بر زبان رانند زیرا تعلّق بایشان ندارد بلکه بامور و خدمات خویش مشغول شوند و بس در فکر آن باشند که بخدا نزدیک شوند و به رضای الهی قیام نمایند و سبب راحت و آسایش و سرور و شادمانی عالَم انسانی گردند و هر نفْسی بخواهد در نزد احبّاء ذکری از امور حکومت و دولت نماید که فلان چنین گفته و فلان چنین کرده آن شخص که از احبّای الهی است باید در جواب گوید مارا تعلّق باین امور نه. ^۹"

بهائیان همواره به اطاعت از حکومت تشویق شده اند و تنها وظیفه آنان تبلیغ امرالله (دین بهائی) می باشد. فلذا این تفکر که جامعه بهائی کمر به حمایت از حزبی خاص و یا فردی خاص بسته است کذب محض است. مشکل بهائی ستیزان و خیالپردازان حکومتی آن است که عقاید شخصی یک نفر را، به کل تعمیم می دهند و از این راه برای تخریب جناح مخالف استفاده می کنند. البته در مورد احزاب سیاسی شاید این نظر درست باشد. کما ایکنه وقتی خانم کدیور که مشاور امور زنان است از رعایت حقوق شهروندی بهائیان و دیگر اقلیت ها سخن می گویید نشان از خط مشی حزب ایشان دارد؛ در واقع ایشان و دیگر سخن گویان احزاب از مانفیست اصلی حزب خود آگاه می باشند و در هنگام سخنرانی بر طبق آن قاعده و چارچوب عمل می کنند.

اما در مورد جامعه بهائی، از آنجایی که یک حزب سیاسی نمی باشد و از آنجایی که بیانات بسیار قاطع و محکمی در خصوص عدم مداخله در سیاست در آن وجود دارد، لذا نگرش کلی و دیدگاه کلی جامعه بهائی همان عدم دخالت در سیاست است، اما ممکن است دیدگاه یک فرد بهائی چیز دیگری باشد و البته آن شخص خود پاسخگویی عمل و نظر خود می باشد. حضرت ولی امرالله شرکت در انتخابات را قدغن نکرده اند اما برای آن شروطی را لازم دانسته اند : " مشارکت در امر انتخابات مشروط و منوط به عدم ارتباطِ یاران با احزاب سیاسیه است . تمایل باحزاب سیاسیه و مداخله در امور آنان و دخول در سلک رؤسای احزاب ، مخالف احکام و نصوص و مبادی الهیه . اگر چنانچه زمامداران و رؤسا باحبّاتکلیف ننمایند و حکومت یاران را اجبار ننمایند عدم مداخله در امر انتخابات احسن و اسلم است ولی در هر حال عدم ارتباط با احزاب سیاسی از واجبات و فرائض حتمیه یاران در جمیع اقالیم و بلدان است^۱۰".

آنچه امروز در ایران اتفاق می افتد برای بهائیان نیز بسیار با اهمیت است، زیرا آنان نیز مانند دیگر هموطنان خود از این همه ظلم، ستم و یا بگقته آقای موسوی خرافات بیزار شده اند. بهائیان نیز مایلند عزت و افتخار ایران برگردد، بهائیان جدای از حس وطن پرستی که در نهاد همه ایرانیان وجود دارد به دلایل مذهبی نیز ایران را دوست دارند و این خصیصه مختص بهائیان سراسر عالم است؛ وبه نوعی ذره ای از هویت بهائیان را تشکیل می دهد. درست مانند تمام مسلمانان جهان که که مکه و مدینه را دوست دارند و به آن دو شهر  ابراز عشق و علاقه می کنند بهائیان تمام عالم نیز ایران را دوست دارند و برای سربلندی آن دعا می کنند. ما نیز خواهان اصلاحات هستیم، اصلاحاتی که نظم کهن را  کم کم، بتدریج و ذره ذره تخریب کرده و بجای  هر قسمتی از آن بخشی از نظم نو بگذارد، زیرا که محال است تغییرات یک شبه اتفاق بیافند، این اصلاح طلبی است. اگر هدف بنای مدنیتی جدید باشد بهائیان از همه اصلاح طلب ترند، اما اگر این تبلیغات بدین منظور است که فقط رای دهندگانی را پای صندوق های رای بیاورد که فقط کسب رای برای حزبی خاص اتفاق بیافتد، این نه خدمت به خلق و نه اصلاح طلبی است. انتخابات در ایران بارها و بارها نشان داده که شق دوم صحیح است، بارها و بارها کاندیداها قول تحقق حقوق شهروندی، آزادی بیان و مطبوعات و … را داده اند اما عملا به هیچکدام از آنها عمل نکرده اند^۱۱.

بنده بعنوان یک شهروند بهائی امیدوارم که چنانچه کاندیدایی که داعیه دفاع از حقوق شهروندی را دارد، رای بیاورد، بتواند به وعده های خود عمل کند و بهائیان ایرانی نیز بتوانند جدای از عقیده خود بعنوان یکی از شهروندان این آب و خاک از تمام امتیازات و امکانات این سرزمین استفاده کنند تا شاهد پیشرفت روز افزون این آب و خاک باشیم. آیا آن کسی که جمعه انتخاب میشود به وعده هایش عمل میکند؟ شاید این جمعه همان جمعه ای باشد که ایران را در مسیر پیشرفت و ترقی حقیقی قرار خواهد داد.

ماخذ

۱. http://negahedigar1.blogfa.com/post-214.aspx http://www.negah30.info/index.php?option=com_content&task=view&id=1073&Itemid=24

۲. http://www.armandaily.com/News-638847.html

۳. http://zamaaneh.com/canada/2009/06/post_171.html

۴. http://rajanews.com/detail.asp?id=30410

۵. جامعه شناسی سیاسی،پرفسور دو ورژه، ترجمه دکتر ابوالفضل قاضی

۶. همان

۷. http://rajanews.com/detail.asp?id=30243

۸. جامعه شناسی سیاسی،پرفسور دو ورژه، ترجمه دکتر ابوالفضل قاضی

۹. گنجینه حدود و احکام – ص ۶-٣٣۵

۱۰. توقیعات مبارکه ص ٣٠١ ج ٣

۱۱. مصاحبه آقای محسن رضایی در برنامه انتخات ایرانی پخش شده از شبکه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران مورخ جمعه ۱۵ خرداد ۱۳۸۸