آیا بهاییان در مقابل فجایع اخیر سیاست سکوت پیشه کرده اند؟ بهاییان در سیاست دخالت نمیکنند، اما آیا این به آن معناست که منفعل باشند و در مقابل ظلم سر تسلیم فرود بیاورند؟
در روزهای اخیر عده ای جامعه ی بهایی را محکوم به سکوت و عدم همراهی با موج مردم کرده اند و عده ای دیگر آنان را مسبب آنچه که آشوب و آشوبگری می نامند دانسته اند.
این مطلب را می توان از چند جهت مورد بررسی قرار داد:
دخالت نکردن بهاییان در سیاست مربوط به واقعه ای تاریخی در جریان انقلاب مشروطه است که دخالت بهاییان بهانه ای برای قلع و قمع آنان به طور گسترده را فراهم می نمود، متاسفانه هنوز هم همین طور است، در سیاست دخالت نکرده، آنان را به جاسوسی برای اسرائیل متهم می کنند و بی بی سی را شبکه ای بهایی می خوانند، آنان را خط دهنده به اغتشاش گران خیابانی می دانند و اتهامی نیست که به آنان نزده باشند اما همه ی این ها دلیل سکوت در مقابل ظلم نیست.
اتفاقا بهاییان هم سکوت نکرده اند، ظلمی که سی سال است بر ایرانیان می رود و امروز به طور آشکار در خیابان ها هم قابل رویت است، سالهاست که با فشاری مضاعف بر این گروه که بزرگترین اقلیت دینی را در ایران تشکیل می دهند، می رفته است .
پس از پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از بهاییان تیر باران شدند و پای چوبه ی دار رفتند بسیاری دیگر به حبس های طولانی مدت محکوم شدند و در زندان ها شکنجه شدند ،تمام پیروان دیانت بهائی بدون استثنا از شغل های دولتی و اداری اخراج شدند، ازتحصیل در دانشگاههای کشور محروم گشتند، قبرستان هایشان تخریب شد و هنوز هم در قرن ۲۱ خانه و مغازه شان را آتش میزنند و مراجع حکم می دهند که داد و ستد با آنها حرام است و…
و در تمام این مدت جز عده ای قلیل از ایرانیان آزاده کسی این جنایات رژیم اسلامی را محکوم نکرد.
شاید دیانت بهایی موافق تظاهرات خیابانی نباشد اما در مقابل با نهادینه کردن دموکراسی خواهی و حق طلبی که بر آمده از تعلیمات و آموزهای دیانت بهایی است به شکل ریشه ای به حل این مشکل و مبارزۀ مدنی با ظلم و استبداد می پردازد.
مثلا در ارتباط با حق تحصیل، دانشجویان محروم از تحصیل بهایی با پیگیری حق تحصیل خود نشان داده اند تا حصول نتیجه دست از کار نخواهند کشید و کار را تا آنجا به پیش بردند که با انواع تهدید ها رو به رو شدند، در دفتر نماینده ی مجلس بر رویشان اسلحه کشیدند و ثابت کرده اند حاضر به پرداخت هزینه ی این مبارزه ی مدنی نیز هستند.
پیام اخیر مرکز جهانی بهایی دلیل این مدعاست که بهاییان نسبت به وقایع اخیر بی تفاوت نبوده اند
"…سلامت و امان شما عزیزان از دیرزمان مشغلۀ ذهنی این مستمندان بوده و اکنون نگرانی امنیّت میلیونها نفر زنان و مردان شریف دیگر ایران نیز بر آن اضافه گردیده است، خاصّه آنکه اغلب آنان در عنفوان جوانی بوده مشتاق شکوفایی استعدادهای وسیع و نهفتۀ خود میباشند. ملاحظه فرمایید که با چه سرعتی پردهها برافتاد! مظالمی که طیّ سالیان دراز از طرق سازمانیافته و پنهان، بر بهائیان و دیگر شهروندان آن کشور وارد آمده در هفتههای اخیر در خیابانهای ایران در مقابل انظار جهانیان نمایان گشته است…"
و البته هیچ انسانی نمی تواند در مقابل این جنایت مهر سکوت بر لبان خود بزند.