“سریال سالهای مشروطه” یا “مشکوک سریال این سالها”
به خاطر ندارم در این سالها، سریالی تلوزیونی در همان ابتدای شروع نمایش، با چنین حجم انبوهی از انتقاد ها و مقالات و مخالفت های تکنیکی و تاریخی مواجه شده باشد. فقر هنری و تکنیکی سینما و تلوزیون ایران در سه دهه گذشته مسئله ای نیست که چه برای ایرانیان و چه برای جهانیان مبهم و نامعلوم باشد، اما در این بازار فیلم ها و سریال های زرد، که اکثراً هر رنگی را بغیر از رنگ هنر به خود گرفته اند، دلخوشی “نسل من” به محدود آثار و معدود هنرمندانی بود که ورای مسائل سیاسی، نژادی، قومی و مذهبی و صرفاً به سبب عشق به هنر اقدام به مشارکت در ساخت آثارشان کرده اند. اما ظاهراً همرنگ جماعت شدن یا راحتر بگوئیم، بازیچه شدن بجای بازیگر بودن، تبی است که بعضی از هنرمندان این مرز و بوم، خواسته یا ناخواسته بدان گرفتاراند. صرف مبالغ هنگفت برای وارونه جلوه دادن حقایق برای پیشبرد اهداف خاص سیاسی از سوی دولت ها و حکومت ها، متاسفانه امری طبیعی و ناگوار اما حقیقی است. همچنین استفاده از ثروت ملی مردم یک سرزمین برای از بین بردن هویت تاریخی آنها و وارونه نشان دادن حقایق زندگی نیاکانشان، به دست به ظاهر نویسندگان و کارگردانان، البته که شرم آور و هم تراز عمل متجاوزان به حریم فرهنگی آن سرزمین است، حتی اگر در تیتراژ شروع و پایان سریال بارها نام وطن را به تحریر های گوناگون خوانده و کشیده باشند.
براستی بر سر نسل روشنفکر و هنرمند ایرانی چه آمده، که بازیچه بودن در یک سریال تلوزیونی را آنقدر ارزشمند و حیاتی می شمارد که چشم بر تمام حقایق تاریخی می بندد و حاظر به دروغ پراکنی و افترا نسبت به یک آئین و پیروان آن می گردد. بعید به نظر می رسد که بازیگران این سریال از سر تنگدستی و جبر فقر، هنر خود را چنین رایگان فروخته اند. اگرچنین است که وای بر حال نسلی که از چنین نسلِ هنرمندی پرورش یابد. اگر چنین نیست و این عزیزان در کمال عزت نفس و آزمندی چنین میکنند که مغول با تاریخ ایران نکرد، واحسرتا بر حال نسلی که اینان را پرورش داده است. آیا کسانی که به ایفای نقش در این مجموعه همت می گمارند، تا کنون کتاب تاریخ مستقل و بی طرفی را در رابطه با آنچه قرار است بر زبان بیاورند خوانده اند یا فقط به کتاب تاریخ سوم راهنمائی با نگرش معلم پرورشی بسنده کرده اند، آیا کسانی که نام مبارک حضرت باب و بها الله را به زبان می آورند و یا در لباس این دو پیامبر مستقل و نوظهور ظاهر میشوند، تا کنون یکی از صدها آثار این دو بزرگوار را مطالعه کرده و یا صفحه ای از هزاران کتابی که در توضیح این دو آئین نوشته شده را خوانده اند؟ آیا با یکی از صدها هزار تن از پیروان آئین بها الله در ایران صحبتی داشته و یا کلمه ای در رابطه با میلیون ها تن از پیروان این آئین در جهان شنیده اند؟ البته که عقل سلیم و شجاع شهادت می دهد که خیر، چراکه هرکه چنین میکرد، با وجدانی آگاه سرباز میزد از قبول تهمت زدن و افترا بستن به بهائیان، بزرگترین اقلیت مذهبی در ایران که حتی اجازه کوچکترین دفاعی از معتقدات آئین خود را در رسانه ها و نشریات عمومی ندارند. شاید مسئولیت صحت وقایع در وهله اول به عهده و با توجه به دانش تاریخی نویسنده و دروغ پرداز این داستان باشد، اما آیا شایسته است که هنرمندان سرشناس این آب و خاک با طنابی به داخل چاه دروغ و افترا بر علیه هموطنان خود بروند که نه تنها پوسیده است بلکه بارها طناب خیمه شب بازی تکراری نیروهای معاند و متعصب خرافه گرا بوده است.
برای بسیاری از ایرانیان روشن ضمیر که هم بر تاریخ بی طرفانه مملکت خویش و هم بر غیر سیاسی بودن آئین آسمانی بهائیان واقفند، تنها این پرسش باقی می ماند که قیمت بازیچه بودن در این خیمه شب بازی سیاسی، چقدر است؟ در ازای پرداخت چه مبلغی کسی حاضر می شود که به پیامبر و پیروان یک آئین به این راحتی، توهین نماید و اساساً آیا تضمینی وجود دارد که زحمتکشان این مجموعه، در ازای دریافت مبلغی کمی بیشتر از این قیمت، به مقدسات خود و شرع مقدس و منور اسلام یا سایر ادیان سماوی توهین ننمایند. چگونه است که هم بهائیان و هم هموطنان مسلمان آنان لحظه ای توهین به حضرت محمد(ص) را تاب نمی آورند، اما مسئولین و بازیگران این سریال می پسندند بر دیگران آنچه را که هرگز بر خود نمی پسندند. در انتها، یادآور میشوم که حتی با مراجعه به همان کتب تاریخ دوره راهنمائی، خواهید فهمید که در تاریخ ادیان، سنت الهی در رابطه با پیامبران آسمانی و نحوه اقبال نفوس همانگونه است که پیش روی شماست. گروهی مُقبل که تسلیم جان و مال وآسایش خویش را در راه محبوب، آرزو دارند و گروهی مُعرض که وقت خود را صرف تنیدن تارهای تعصب و جهل بدور خود نموده اند که هم عمر را به باد داده اند و هم آخرت خویش را. در آینده نیز همان تاریخ یا سریال های تاریخی اند که شهادت می دهند، من و تو در زمره کدام گروه بوده ایم.
حرف صد تا یه غاز تا ابد است – آفت ذهن همنشین بد است
خواه در قاب تلوزیون پیدا – خواه ایستاده به آسمان چون ماه
ورقا
