زندانی عقیده، عقیده ای در زندان

نگارش: فرزان فرامرزی

گزارش این هفته را با خبری در مورد مسیحیان بازداشت شده در شیراز آغاز می کنیم. این مسیحیان یا نوکیشان مسیحی، عمدتا در روزهای ۱۹ و ۲۱ مهر ماه سال جاری در شیراز و کوار بازداشت شده اند و پس از گذشت این زمان هنوز از وضعیت نامشخصی برخوردار می باشند.

منصور برجی، سخنگوی “کمیته ماده ۱۸” وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در مورد وضعیت نوکیشان زندانی در شیراز به رادیو فردا می گوید “با وجود اینکه ده ماه از بازداشت جمعی از نوکیشان مسیحی می‌گذرد چهار نفر از آنان همچنان در زندان و بلاتکلیفی به سر می‌برند. روز ۲۴ مهرماه دادگاهی برای این عده برگزار شد که بدون صدور رای به پایان رسید[۱].“

منصور برجی معتقد است “مسئولین امنیتی با نگه داشتن پرونده در حالت تعلیق و بلاتکلیفی، زندانیان مسیحی را تحت فشار روحی قرار می‌دهند و به نگرانی‌های بیشتر خانواده‌های این نوکیشان و جامعه مسیحی ایرانی دامن می‌زنند.” نگه داشتن خانواده های زندانیان در بلاتکلیفی و بی خبری یکی از راه هایی است که جمهوری اسلامی از آن برای فشار بر خانواده ی زندانیان استفاده می کند.

بلاتکلیفی در زندان و نامشخص بودن وضعیت زندانی و همچنین محروم کردن زندانی از حقوق قانونی خود از جمله حربه هایی است که جمهوری اسلامی علیه زندانیان استفاده می کند. در یکی دیگر از این موارد و با “گذشت دو سال و ۹ ماه از حبس رزیتا واثقی و در حالیکه وی  بیش از نیمی از حبسش را گذرانده است و علیرغم موافقت مسولان زندان، اداره اطلاعات مشهد از دادن مرخصی به این زندانی بهائی ممانعت به عمل می آورد. این در شرایطی است که خانم واثقی مطابق قانون می بایست امکان استفاده از آزادی مشروط را داشته باشد[۲].”

لازم به ذکر است که در هفته ی گذشته شرایط در زندان وکیل آباد برای زنان زندانی سخت تر هم شده است. در هفته ی گذشته “ملاقات حضوری زندانیان عقیدتی بند نسوان در زندان وکیل آباد مشهد که هر چهار هفته یک بار صورت می‌گرفت لغو گردید که با پیگیری خانواده‌های زندانیان به ایشان گفته شده که دستور از مقامات بالا می‌باشد و به زندان ربطی ندارد[۳].“

از سوی دیگر دو شهروند بهائی ساکن مشهد با گذشت دو ماه از بازداشت کماکان بلاتکلیف در بازداشت نگهداری می شوند. “دو خواهر بهائی ساکن مشهد به نامهای نیکا و نوا خلوصی که در تاریخ ۵ مهر ماه سال جاری توسط ماموران امنیتی بازداشت شده اند پس از گذشت بیش از دو ماه و نیم از بازداشت همچنان بلاتکلیف در بازداشت نگه داشته شده اند. قابل ذکر است اداره اطلاعات مشهد پس از اتمام دو ماه قرار اولیه بازداشت این دو شهروند بهائی، این دو فرد را به بند زنان زندان وکیل آباد منتقل کرده است[۴].” لازم به ذکر است که تاکنون دلیل مشخص و روشنی جهت بازداشت این دو شهروند بهائی از طرف مسئولان قضایی و امنیتی به خانواده ایشان ارائه نشده است.

سه شنبه ۲۱ آذرماه، بهنام ممتازی شهروند بهائی، ساکن قزوین، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد. ماموران ضمن تفتیش منزل، اقدام به ضبط وسایل شخصی از جمله کتاب، سی دی و لب تاپ ایشان نمودند[۵].

در هفته های اخیر اخباری منتشر شده است مبنی بر فشار حکومت و دستگاه های امنیتی بر چهار شهروند بهائی که در زندان سمنان در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند برای انجام مصاحبه تلویزیونی و البته نمایش اعتراف!

“بر همین اساس در ابتدا نیروهای امنیتی در پوشش فیلم‌بردار و مستندساز در هواخوری زندان سمنان حاضر شده و در حالی که ادعا می‌کردند از سوی شبکه خبری «پرس تی وی» به آنجا آمده‌اند در تلاش برای گفتگو و فیلمبرداری از زندانیان بهائی بوده‌اند که این زندانیان از انجام مصاحبه خودداری کرده‌اند، پس از آن عصر همان روز کلیه زندانیان سیاسی را مجدداً به هواخوری منتقل کرده و این بار تلاش کرده تا به صورت تک به تک با آنها به گفتگو بپردازند که باز هم زندانیان بهائی تن به این مصاحبه‌ها نداده‌اند. گروه فیلمبرداری موجود سپس به محل سالن ملاقات رفته و اقدام به فیلمبرداری و گفتگو با خانواده زندانیان بهائی کرده است[۶].”

در ماه های گذشته فشار بر بهائیان سمنان بسیار زیاد شده است و بهائیان زندانی نیز فشار مضاعفی را تحمل می کنند. “در حال حاضر زندانیان عقیدتی و سیاسی زندان سمنان از سوی روح الله اسماعیلی، قاضی ناظر بر زندان به شدت تحت فشار هستند. این قاضی شرایط را برای این زندانیان دشوار کرده است[۷].“

با تمامی این تفاسیر و با اینکه بارها و بارها، ماموران و یا افراد ذی ربط از بهائیان بازداشت شده خواسته اند که دست از عقیده ی خود بردارند تا آزاد شوند اما واکنش سخنگوی قوه قضایه در کنفرانس خبری روز ۱۳ آذر در رابطه با این بازداشت ها واکنشی بود که در این ۳۱ سال تقریبا با ادبیات متفاوت از دیگر سران رژیم اسلامی نیز شنیده ایم. ایشان ادعا کردند که “…ممکن است طی سالیانی عده‌ای از بهائیان مرتکب جرائمی شده باشند و یا حتی گاهی اتهام آن‌ها ثابت نشده و تبرئه شوند پس صرف بهائی بودن سبب دستگیری کسی نمی‌شود[۸].” غلامحسین محسنی اژه‌ای اذعان کرد که هیچ کس به صرف داشتن عقیده در زندان نیست! این در حالی است که بهائیان و دیگر اقلیت های مذهبی همواره با اتهاماتی یکسان و مشابه مانند “بسیج یک گروه به قصد اخلال در امنیت ملی” و “تبلیغ علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران” و حتی “عضویت در جامعه بهائی” به زندان های بلند مدت محکوم شده اند.

اما در آخرین روز هفته ای که گذشت، ساعت ۱۵: ۲ دقیقهٔ روز جمعه ۹۱/۹/۲۴ ماموران امنیتی با هجوم به منزل یک شهروند بهائی واقع در مهرشهر کرج ۲۰ شهروند بهائی حاضر در آن منزل را بازداشت کردند. گفتنی است، در این میان هنگامی که دو نفر از اعضای این جمع درخواست مشاهدهٔ حکم ورود ماموران را داشتند، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. همچنین ماموران امنیتی از لحظهٔ ورود به منزل تا زمان انتفال افراد به بازداشتگاه از آن‌ها فیلم برداری کرده‌اند[۹].

خبر آخر این که شش تن از زندانیان بهائی گرگان که روز ۲۶ مهر ماه در گرگان بازداشت و چندی پیش به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شده بودند، روز دوشنبه ۲۰ آذر ماه با خانواده هایشان به مدت ۲۰ دقیقه ملاقات کردند. فرهاد فهندژ، فواد فهندژ، پیام مرکزی، فرهمند سنائی، کمال کاشانی و سیامک صدری زندانیانی بودند که توانستند با خانواده هایشان ملاقات کنند[۱۰]. این عده از بازداشت شدگان نیز علیرغم این که دو ماه از بازداشتشان می گذرد همچنان در بلاتکلیفی قرار دارند و قاضی پرونده نیز اعلام کرده امکان انتقال مستقیم آنها به زندان رجائی شهر برای گذراندن دوران محکومیت نیز وجود دارد.