گزارش نقض حقوق اقلیت های مذهبی در ایران

فرزان فرامرزی

حمله به بند ۳۵۰ زندان اوین در هفته ی گذشته یکی از مهمترین اتفاقات در حوزه ی حقوق بشر در چند ماه اخیر بود. ضرب و شتم زندانیان بی دفاع این بند، و پس از آن ساخت فیلمی جعلی توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی و سعی در وارونه جلوه دادن واقعیت و البته توجیه اعمال خلاف قانون مسئولین زندان، باعث شد یک بار دیگر وضعیت زندان های جمهوری اسلامی و نحوه ی برخورد مسئولین زندان ها با زندانیان در مرکز توجهات قرار بگیرد.

بدرفتاری با زندانیان و خانواده های آنان امری است که در جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است. ندادن مرخصی به زندانی، محروم کردن خانواده از ملاقات با زندانی، تعلل در فرستادن زندانیان بیمار به بیمارستان، نگهداری زندانیان بیمار در شرایط غیرانسانی و غیربهداشتی از جمله مواردی است که بارها و بارها توسط نهادهای حقوق بشری، زندانیان و خانواده های آنان گزارش شده است.

از شرایط بد زندان های جمهوری اسلامی که بگذریم، گران شدن بنزین و بالارفتن قیمت دلار از دیگر موضوعات مهم این هفته بود. در حالی که این دو شاخص بر معیشت ایرانیان تاثیر بسیار دارد، جمهوری اسلامی، که با خودخواهی در برنامه اتمی مسبب تمامی فشارهای اقتصادی بر مردم است، با اعمال محدودیت هایی مضاعف مانع امرار معاش اقلیت های مذهبی می شود.

در تازه ترین اخبار، سید جواد مرتضوی از دراویش ساکن بندرعباس به علت وابستگی به طریقت گنابادی از سوی حراست سازمان کشتیرانی رد صلاحیت شد. به گزارش مجذوبان نور، این درویش گنابادی که مراحل اولیه عقد قرارداد پیمانکاری برای شرکت پرشیا هرمز وابسته به کشتیرانی را گذرانده بود، پس از مدتی با فشار حراست این سازمان دولتی صلاحیت وی برای عقد قرارداد رد می‌شود[۱]. لازم به ذکر است که ایشان پیشتر چندین بار بصورت تلفنی به اداره اطلاعات احضار شده بودند.

در سمنان، محل کسب یک شهروند بهائی پلمپ شد. در تاریخ ۱۹ فروردین ماه محل کسب (عینک فروشی) یکی از زندانیان بهائی به نام افراسیاب سبحانی بدون ارائه دلیل توسط اداره اماکن سمنان تعطیل و پلمب گردید. افراسیاب سبحانی در حال گذراندن دوران محکومیت یک ساله ی خود می باشد و در غیاب ایشان و جهت تامین مخارج خانواده وی یکی دیگر از بهائیان سمنان آن را اداره می کرده.[۲]

می توان ادعا کرد که فشار بر بهائیان سمنان، مخصوصا فشار اقتصادی، بیشتر از شهرهای دیگر ایران است. پلمپ محل کسب سبحانی از آن جهت اهمیت دارد که “این عینک‌فروشی تنها محل کسب فعال بهائیان در شهر سمنان محسوب می‌شد، دیگر هیچ فرد بهائی در شهر یادشده، صاحب فروشگاه یا مغازه‌ای جهت کسب درآمد برای امرار معاش خانواده خود نیست[۳].“

تاکنون در این شهر ۱۶ مغازه پلمپ، دو کارخانه و دو مرکز پخش لوازم آرایشی و بهداشتی متعلق به بهائیان تعطیل شده است. این تعطیلی ها تنها بهائیان را تحت شعاع خود قرار نداده است، بلکه بسیار از مسلمانان که شاغل در این مکان ها بودند نیز از کار بیکار شده است. جمهوری اسلامی تنها به تعطیل کردن مغازه های این افراد نیز اکتفا نکرده است و با تحت فشار قرار دادن کارفرمایان مسلمان از آنان می خواهد که کارگران بهائی خود را اخراج کنند.

در مورادی پس از بستن محل کسب، اموال موجود در آن را نیز مصادره کرده اند. برای مثال “مغازه عینک‌فروشی علی اکبر پورحسینی که بعد از بستن مغازه کلیه عینک‌های آن را که معادل ۲۰۰ میلیون تومان بود، ضبط و صاحب مغازه را هم به جریمه نقدی ۳۶۱ میلیون تومانی محکوم کردند.“

در مشهد یک زندانی بهائی که با وعده ی آزادی به مرخصی آمده بود، در پی عمل نکردن مسئولین به وعده شان مجددا به زندان بازگشت. سونیا احمدی که در ۲۰ دی ماه سال گذشته با وعده آزادی کامل از زندان وکیل آباد مشهد آزاد شد، پس از سه ماه مرخصی موقت، روز چهارشنبه ۲۷ فروردین ماه جهت ادامه محکومیت، خویش را به زندان وکیل آباد مشهد معرفی کرد[۴].

اما همزمان با روز عید پاک عده ای از مسیحیان در تهران دستگیر شدند تا گواهی باشد بر این که در ایران همه “اقوام” و “ادیان” از حقوق برابر برخوردار نیستند، هرچند که در سخنرانی های برخی از مسئولین نظام بارها از حقوق برابر همه ی ایرانیان یاد شده است.

ماموران امنیتی روز جمعه ۲۹ فروردین و هم‌زمان با روز عید پاک مسیحیان با ورود به یکی از کلیساهای خانگی در جنوب تهران چند تن از نوکیشان مسیحی را بازداشت کردند که تاکنون اسامی پنج تن از آن‌ها به نام‌های احسان صادقی، مریم اسدی، وحید صافی، امین مظلومی و شهروندی به اسم نازی مشخص شده است[۵].