پیام سهیل عربی از زندان فشافویه (تهران بزرگ):

“حقوقم را نقض کردید ؛گذشتم. دست کم اجازه دهید اعضای بدنم را اهدا کنم. بعید می دانم که بیش از دو روز دیگر زنده بمانم. نه آب و نه خوراک و نه حتی اجازه می دهم که سرم تزریق کنند. من باید ۷ شهریور مطابق قوانین آزاد می شدم ولی هنوز محبوسم و حتی از حقوق خود مثل تخت و تفکیک جرائم طبق آیین نامه سازمان زندانها محروم می باشم و مثل سایر زندانیان سیاسی محکومیت حبسم را در بند زندانیان عادی که بعضا توسط رژیم تحریک به اذیت و آزار ما می شوم ؛ هستم.
پس از آمدن به زندان تهران بزرگ بیش از ۳ مرتبه تهدید به مرگ و تجاوز شدم و به سختی از خود دفاع میکردم. افسران نگهبان؛ زندانیان تحریک شده و یا پرستار بهداری به خوداجازه می دهند که به ما توهین کنند و وقتی پاسخ می دهم به ما میگویند حسن اخلاق داشته باشید.
جرم ما این است که نمی توانیم در برابر ظلم سکوت کنیم.
حال که آزادم نمی کنید و نمی گذارید که در کنار دوستانم همچون آرش یا منوچهر که حرفم را می فهمند؛ زندگی کنم؛ دست کم اجازه دهید اعضای بدنم را اهدا کنم”.
سهیل عربی
زندان تهران بزرگ
۱۵ اسفند ۹۶