فریبا داوودی مهاجر
دانش آموزان قبل از عید به اتاق من آمدند و داخل گوشی من فیلم های مستهجن بود که به آنها نشان دادم و هر اتفاقی آنجا بود یک شوخی بود.
این گفته های ناظم مدرسه غیر انتفاعی دکتر معین در مقابل دوربین است.
چندی پیش خانواده ۱۶ دانش آموزپرونده ای در نیروی انتظامی بازکردند که حاکی از رفتارهای توام با آزار جنسی و رفتارهای غیر اخلاقی این ناظم مدرسه با دانش آموزان بود.
فیلم های ضبط شده از این ناظم در هنگام دستگیری به سرعت در شبکه های اجتماعی چرخید. فیلم هایی که نشان می دهد والدین این دانش آموزان نگران، مضطرب و به شدت خشمگین هستند.
ناظم مدرسه دست بند به دست داشت و اولیای یکی از دانش آموزان می گفت که فرزندش به او گفته که این فرد آن ها مجبور به اعمال جنسی در مقابل یکدیگر می کرده است.
درفیلم دیگری ناظم با لبخندی پشت میز نشسته و شاگردان از او سوال هایی می کنند که نشان می دهد این اولین بار نیست که چنین حرف هایی در کلاس زده می شده و کلام رد و بدل شده با کلماتی غیر متعارف که می توان پورنو کلامی نامید نام برد.
افزایش پرونده های آزار جنسی به کودکان
قاضی محسن افتخاری ، سرپرست دادگاه‌های کیفری یک استان تهران درگفت‌و‌گوی اختصاصی با خبرنگار حوادث «ایران» ضمن اعلام این مطلب گفت: به‌طور قطع مجازات سنگینی برای این قبیل افراد پیش‌بینی شده است. درحال حاضر این پرونده به دادگاه ارشاد رفته است و درحال رسیدگی است و تا وقتی برای قضات دادگاه کیفری دو اثبات نشود که عمل تعرض جنسی به دانش‌آموزان انجام شده است یا نه نمی‌توان درباره صلاحیت رسیدگی به این پرونده در دادگاه کیفری یک صحبت کرد. این مقام قضایی ضمن ابراز تأسف از این حادثه افزود: به محض مشخص شدن این موضوع پرونده به دادگاه کیفری یک ارجاع خواهد شد و در اولویت رسیدگی قرار می‌گیرد.
تجاوز در زیر زمین مدرسه
چندی پیش نیز خبری در همین رابطه منتشر شد . خبر از این قرار بود که مدیر مدرسه به اتفاق دو آشپز مدرسه ای غیر انتفاعی چند پسربچه را به زیر زمین مدرسه برده و به آنها تجاوز می کردند.
به گزارش خبرگزاری رکنا پس از دستگیری مدیر مدرسه و دو مرد شاغل در مدرسه ، محاکمه آنها برگزار شد. در این جلسه نتیجه آزمایشهای پزشکی قانونی موضوع تجاوز را تأیید و قاضی پرونده گفت: “والدین دانش آموزان نیز خواهان مجازات متهمان هستند ”.
آن ها متهم هستند پسربچه ها را در زیرزمین مدرسه مورد تجاوز قرار داده اند. راز این متجاوزان در پی اظهارات یکی از دانش آموزان فاش شد و خانواده ها دریافتند فرزندانشان قربانی نیت شوم این سه نفر شده اند.
همچنین در ارومیه روستای اسلام آباد حادثه دیگری رخ دارد. سرایدار مدرسه به دختر بچه دانش آموزی تجاوز کرد که اهالی روستا پس از آگاهی به سمت مدرسه یورش برده و خواستار مجازات متهم و امنیت فرزندان در مدرسه شدند.
پرونده های اطفال نگران کننده است
قاضی اصغر عبداللهی رئیس شعبه چهارم دادگاه کیفری که مسئولیت رسیدگی به پرونده‌های اطفال و نوجوانان را دراین دادگاه برعهده دارد در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» گفت: وقوع حتی یک پرونده هم با توجه به شرایط عرفی جامعه ما بسیار نگران‌کننده است. رئیس شعبه چهارم دادگاه کیفری همچنین از افزایش پرونده‌های آزار جنسی به کودکان اظهار نگرانی کرد وگفت پیشگیری از این مسأله بسیار مهم است والزاماً دستگاه قضایی نمی‌تواند جلوی وقوع این پرونده‌ها را بگیرد بلکه نهادهای آموزشی باید بیشتر به آن توجه کنند.
قاضی ملکی مستشار شعبه دوازدهم دادگاه کیفری هم در همین رابطه به افزایش پرونده‌های تعرض جنسی به کودکان اشاره کرد و گفت: پسربچه‌ها بیشتر گرفتار این ماجرای سیاه و تلخ می‌شوند. چون از چند جهت بیشتر در دسترس هستند و رفت و آمد پسرها از سوی والدین نسبت به دخترها کمتر محدودیت دارد.
قاضی ملکی درادامه به پرونده تعرض دو مرد در جنوب تهران به چند پسر بچه در تعمیرگاه موتورسیکلت اشاره کرد و گفت در این پرونده تعدادی از پسر بچه‌های هفت تا هشت سال در معرض تعرض جنسی قرار گرفتند.
لایحه حمایت از کودکان در مجلس خاک می خورد
احتمال خشونت و آزار جنسی به کودکان از آن جهت که کودکان دارای قدرت نیستند و دچار ترس های گوناگون ناشی از این رفتار می شوند بیشتر وجود دارد و به همین دلیل ضرورت قوانین پیشگیرانه و بازدارنده در حمایت از سلامت جسمی و روانی بیشتروجود دارد.
اما سوال اساسی این جاست که چگونه می‌شود در مدرسه که محل آموزش کودکان است چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ چرا مسئولان مدارس که مسئول تربیت کودکان هستند خود دست به چنین اقداماتی می‌زنند؟ چگونه می‌توان با کودک آزاری مقابله کرد؟
و در نهایت چرا لایحه حمایت از کودکان همچنان در مجلس شورای اسلامی خاک می خورد.
بدون شک هیچ سیاست گذاری عمومی و مدونی در حمایت از حقوق کودک به طور کلی و قوانین مربوط به خشونت و آزار جنسی در ایران موجود نیست .
هیچ برنامه مدونی برای آموزش خانواده، مربیان مدارس ،کادر پلیس و خدمات بهداشتی و حتی قضات موجود نیست.
برای دانش آموزان و کودکان هیچ برنامه آموزشی که چگونه از خود محافظت کنند و یا به چه کسانی اطلاع دهند وجود ندارد. کودکان قربانیان کم قدرتی هستند که از بیان انواع خشونت هایی که تحمل می کنند می ترسند و این مسوولان کشور هستند که باید برای حمایت از این قربانیان کم قدرت اقدام کنند.
واقعیت این است و جز این نیست که ما نسبت به مقابله با کودک‌آزاری غفلت کرده‌ایم.
کودک بی دفاع
به اعتقاد مسلمی‌فر درمانگر اختلالات جنسی ، “پزشک، معلم، مدیر و … یک حرفه را تنها به عنوان مهارت آموخته‌اند. اما روان، ساختار عقده‌های جنسی، نوع تربیت جنسی، خانواده و بسیاری از مسائل روانشناختی دیگر کلیت شخصیت این فرد را شکل می‌دهند. پس اینکه این که افراد به صرف مسئول آموزشی شدن مورد اعتماد باشند انتظار صحیحی نیست.”
این روان‌درمانگر اختلالات جنسی افزود: در کشور ما شرایط روانی فردی که وارد محیط فرهنگی می‌شود سنجیده نمی‌شود. در عمل هیچ آموزش یا حتی گزینش اضافه‌ای در مورد سلامت روانی مسئولین آموزشی در مورد مسائل جنسی انجام نشده است.
او ادامه داد: تاییدیه سلامت روانی بحث بسیار مهمی است که در مورد معلمان و مسئولین تربیتی اهمیت بیشتری هم پیدا می‌کند. مثلا سلامت روان برای کارگر شاید این باشد که اختلال روانی یا بیماری نداشته باشد، اما برای یک معلم سطوح بسیار بالاتری از سلامت روان نیاز است. لازم است خیلی عمیق‌تر آنالیز کنیم و حساسیت بیشتری به خرج بدهیم که این فرد به خصوص برای آموزش کودکان شایستگی دارد یا خیر.
این سکس‌تراپیست گفت: کودک اطلاعات جنسی کمتری دارد و اصول خود ایمنی و مراقبت از خود را (چه در مورد پرابلم تجاوز جنسی چه سایر رفتارهای پر خطر) نمی‌داند. در انواع سو استفاده‌ها (دزدی و …) کودک بی دفاع‌تر و کم ابزار‌تر است. به همین دلیل در چنین مشاغل حساسی باید به این موضوع دقت کنیم که در جذب و گزینش و نظارت (شامل دوربین‌های مدار بسته، فرم‌های مصاحبه، نظر سنجی‌ها ماهیانه از دانش آموزان و.) در مورد افراد مختلف دقت کنیم.
در پایان بد نیست که به تعریفی از سازمان بهداشت جهانی نگاهی کنیم و مسوولان را دعوت به حمایت از حقوق کودکان کنیم.
سازمان بهداشت جهانی در تعریف کودک‌آزاری آورده است: آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افراد دیگر که نسبت به او مسئول هستند، کودک‌آزاری است. به عبارت دیگر هرگونه رفتار یا نارسایی از طرف والدین یا هر کسی که سرپرستی کودک را به عهده دارد که منجر به مرگ کودک، صدمات و آسیب‌های روحی، آزارهای جنسی یا استثمار کودک شود، کودک‌آزاری تلقی می‌شود. اگرچه کودک‌آزاری می‌تواند در محیط خانه یا خارج از آن اتفاق بیفتد اما اکثر مطالعات نشان می‌دهد حدود۷۰ درصد کودک‌آزاری‌ها در محیط خانواده صورت می‌گیرد.
در همین رابطه دولت ناچار است به نقش سازمان های غیر دولتی توجه کرده و آن ها را دشمن تلقی نکند تا این سازمان ها بتوانند در کنار دولت به نقش خود و گسترش مشارکت مردم در مقابله با آسیب های اجتماعی اقدام کنند.