دوست عزیز
ازروزی که خداوند خلقت انسان که اشرف مخلوقاتش بود را به اتمام رساند در هر زمان کلام خود را برای هدایت و راهنمائیش به قلب وروح یکی از بندگان برگزیده اش نازل فرمود تا او را در همه زمانها تربیت روحانی و انسانی نماید تا شان و مقام بلندش از ا نسانیت به دونی و پستی نگراید.چون می دانست که آفریده اش همواره در زیانکاری و خسران است و نیازمند هدایت و تربیت .
"والعصر ان الانسان لفی خسر .الا الذین آمنو و عملوالصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر"قسم به عصر (زمان) بدرستیکه انسان همواره در زیانکاری و خسران است .مگر کسانی که ایمان می اورند و عمل صالح انجام می دهند واز صابرین هستند.(سوره عصر آیات ۲-۳ )
و چون انسان در هر زمان و عصری از پیشرفت و تعالی باز نماند خداوند او را بر حسب نیازها و مقتضیات آن عصر با کلام الهی خود تربیت نمود تا از مقام بلند و والای انسانیش به پستی و دونی تنزل نکند وهمواره در ترقی و تعالی باشد . والا از رحمت الهی به دور است که مخلوق صاحب اراده اش را بیافریند و تربیت نکند و آنوقت او را به خاطر اعمال ناپسندش مجازات نماید. و برای تربیت او هر هزار سال ارسال مربی الهی را مقرر فرمود.
"یدبر الامر من السما الی الارض ثم یعرج الیه فی یوم کان مقداره الف سنه مما تعدون"خداوند امرش را از آسمان به زمین تدبیر می کند و سپس امر به سوی او برمیگردد در زمانی که مدت آن ۱۰۰۰ سال است از آنچه شما می شمارید.(سوره سجده آیه ۴)
چون ذات الهی را آغاز و پایانی نیست کلام او را نیز اتمانی نبوده و نخواهد بود. و چون تنها واسطه الهام الهی و نزول وحی برگزیدگان حق هستند یعنی انبیا و رسولان لذا در هر زمان و عصری باید منتظر ظهور این مربیان الهی بر روی زمین بود.
"ولو ان ما فی الارض من شجره اقلام و البحر یمده من بعده سبعه ابحر ما نفدت کلمات الله ان الله عزیز حکیم" واگر هر آنچه درخت بر روی زمین است قلم شود و دریا مرکب و از بعد از آن هفت دریای دیگر هم به آن کمک کند کلمات خداوند تمام نمی شود بدرستیکه خدا عزیز و حکیم است.(سوره لقمان آیه ۲۶)
"قل لو کان البحر مداد کلمات ربی لنفد قبل ان تنفد کلمات ربی ولو جئنا بمثله مدد"بگو بدرستیکه اگر دریا مرکب بشود برای نوشتن کلمات خدا به انتها می رسد قبل از انکه کلمات خدا تمام شود و حتی اگر به مثل آن به آن مدد رساند.(سوره کهف آیه ۱۰۹)
وسنت خداوند برای ارسال رسل و تربیت بندگانش درهر عصر و زمان تغییر نمی کند چنانچه برای هر زمانی و هر امتی از جانب او وقتی بود برای نزول وحی و تربیت بندگان و وقتی برای اتمام و وقتی و زمانی برای تجدید نزول وحی در مربی الهی دیگری .و در اراده الهی تاخیری نیست .هرزمان که اراده فرمود وقت و زمان امتی را به ظهور و بروز رسولی دیگر خاتمه داد .تا هدف از خلقت انسان که همانا تکامل و ترقی روحانی و ارتقا به سوی مقام انسانیت است مصون از تدنی و پستی گردد.
"ولکل امه اجل فاذا جا اجلهم لا یستاخرون ساعه و لا یستقدمون"وبرای هر امتی وقت پایان آمدنی است و هنگامی که وقت آن رسید نه یک ساعت عقب می افتد و نه یک ساعت جلو می افتد.(سوره اعراف آیه ۳۲)
"یا بنی آدم اما یاتیکم رسل منکم یقصون علیکم ایاتی فمن اتقی و اصلح فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون"ای پسران آدم برای شما رسولانی از میان شما می آید که آیات مرا برایتان می خواند و کسانی که می پذیرند ترسی و حزنی برایشان نیست.(سوره اعراف آیه ۳۳)
"سنه من قد ارسلنا قبلک من رسلنا و لا تجد لسنتنا تحویلا" این سنت رسولانی است که قبل از تو آنها را فرستادیم و سنت ما را تغییر و تحولی نیست.(سوره اسراآیه ۷۹)
با این اشارات واضح و روشن می توان دریافت که حقیقت ارسال رسل و انبیای الهی چیزی جز تعالی و تکامل انسان نبوده و نیست .اما چرا در هر زمان که رسولی از جانب خداوند برای تربیت بندگان آمد مورد تمسخر و اذیت و آزار قرار گرفت و از همه بیشتر کسانی که اهل دین و کتاب بودند با او مخالفت کردند خود نکته قابل توجه و مهمی است که برای هر فرد منصف مطلعی قابل بررسی و امعان نظر است.
اینکه درهر زمان و عصری بعد از وفات رسول یا نبی درک آیات الهی برای مومنین آن زمان مشکل بوده و برای درست فهمیدن آن و اجرای اوامر الهی به جانشین وبعد به علمای آن زمان رو می آورده اند امری بدیهی و لازم است .اما در زمان و مدت معلوم و مقرر .یعنی تا زمانی که نبی یا رسول دیگر ی از جانب خدا برای هدایت بشر به مقتضای آن زمان و عصر نیامده باشد.(همان طور که در تاریخ شواهد آن موجود است.)
و علمای هر زمان و عصری چون سایرانسانها دچار خسران و زیانکاری می شوند (چون نه رسول هستند که دارای عصمت کبری باشند و نه جانشین رسول که دارای عصمت موهوبی)و درک آنها برای فهم و تشخیص حقانیت رسولان و انبیا دچار خطا می شود و چون مومنین هر عصر و زمانی میزان درک و فهم خود را علما (انسان دیگری همچون خود قرار می دهند)این بدیهی خواهد بود که با انبیا و رسولان در هر زمان مخالفت شد. اگردرک علما برای تشخیص حقانیت مربیان الهی درست و کافی بود پس چرا هنوز امت مسیح منتظر ظهور حضرت مسیح سوار بر ابر هستند تا چنان صلح و عدالتی را ایجاد نماید که گرگ و میش بر سر یک چشمه آب نوشند!
درحالیکه حضرت رسول اکرم آمدند و تربیت نمودند و آنها هنوز منتظر ند تا موعودشان سوار بر ابر از آسمان به زمین بیاید.
در قرآن و احادیث نبوی نیز آیات و نشانه های بسیاری برای قیامت و روز موعود که حضرت بقیه الله (ع) خواهد آمد تا زمین را پر از عدل و داد نماید آمده است .چنانچه آسمان و زمین در آن روز بهم نزدیک خواهد شد .ستارگان بر زمین خواهند ریخت و کوه ها شکافته خواهد شد .شمس و قمر تاریک می شوند و مردگان زنده می شوند تا کسی آید که :
"هو الذی یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمات الی النور و کان بالمومنین رحیما."او کسی است که صلوات می فرستد (هدایت) بر شما و فرشتگانش تا خارج کند شما را از ظلمات به سوی نور و به مومنین رحیم است.(سوره احزاب ایه ۴۶)
"تحیتهم یوم یلقونه سلام و اعدلهم اجر کریما .یا ایها النبی انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا"مومنین روزی که او را ببینند به او سلام می کنند (تسلیم )و اجر زیادی بر ایشان است .ای نبی (حضرت محمد) ما تورا فرستادیم تا شاهد و مبشر و آگاه کننده باشی.(سوره احزاب آیه ۴۷)
آیا ما نیز همچون امت مسیح منتظریم تا آن طور که در این کلمات الهی آمده است به ظاهر اتفاق افتد ؟
یا به دنبال حقیقت کلمات الهی هستیم ؟
مبادا تا زنده ایم و فرصت داریم و زمان هست نخواهیم که به دنبال حقیقت بگردیم.حقیقتی که حضرت مسیح به خاطرش به صلیب کشیده شد .و حضرت محمد تمام ایام حیات مبارکش را با رنج و سختی طی نمود تا آن را به عالمیان بشناساند .
همانطور که آیات مبارکه قران کریم معلوم می دارد ظهوربعد از رسول اکرم ظهوری است بس عظیم که مومنین آن را درک می کنند و تسلیم آن می شوند .حقیقتا شناخت ظهورات جدید در هر زمانی امتحان بزرگی برای مومنین بوده و هست .و از آنجائی که خداوند تائید خود را به کسانی که به دنبال حقیقت می گردند می رساند باید مطمئن بود که اگر برای یافتن حقیقت تلاش کنیم حتما موفق می شویم.
ادامه دارد…..