در پی ادعاهای اخیر سخنگوی قوه قضاییه مبنی بر اینکه زندانیان به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل می شوند، زندانی سیاسی پیروز (محمدعلی) منصوری طی پیامی به دروغ بودن این ادعا پرداخت و نوشت این ادعا «دروغی است که مرغ های پخته تاریخ را هم به خنده وا می دارد».
نقل است روزی محمد ابن اشعث به ابن زیاد گفت یا امیر شایعه است که سی هزار لشگر شام در اطراف کوفه دیده شده است و ابن زیاد گفت شایعه نیست و ابن اشعث با تعجب به وی میگوید این واقعیت ندارد و ابن زیاد میگوید که دروغ باید آنقدر بزرگ باشد که نخست خود باور کنی…
و وقتی امام علی در محراب مسجد کوفه ترور میشود مردم می پرسیدند که علی در محراب چه می کرده!؟…
و همچنین زمانیکه از قتله ی امام حسین سوال میکردند که چرا دست به کشتار حسین و یارانش زدید میگفتند وی از دین خارج شده بود!؟…
دستگاه تبلیغات اموی با وسایل مختلف آن زمان با انحا مختلف بر علیه ائمه پروپاگاندا می کردند و حقایق را وارونه جلوه می دادند.
حال سخنگوی قوه باصطلاح قضایی رژیم می گوید یک زندانی بیش از ۲۳۰بار برای درمان به خارج از زندان اعزام شده!!!دروغی که مرغ های پخته تاریخ را هم به خنده وا می دارد.
اینحانب که دوازده سال است در زندان به سر میبرم،چنین تعداد اعزامهایی را برای تمام زندانیان بیماری که در بندهای مختلف در این دوازده سال با آنها همبند بوده ام و به بیرون از زندان اعزام شده اند را بیاد نمیاورم و حتی رقم ذکر شده به گواه مسئولین زندان که از عناصر خود رژیم هستند گزافه و بی مورد است و بارها دیده ام اعزام افرادی به بیمارستان را که در حکم نوشداروی پس از مرگ سهراب بوده و زندان فقط برای اینکه زندانی در زندان فوت نکند او را در آخرین لحظات به مراکز درمانی بیرون از زندان اعزام کرده اند. نظیر شهید محسن دگمه چی که به دلیل عدم رسیدگی و ندادن داروهای مورد نیاز وی که توسط خانواده اش با قیمتهای گزاف تهیه شده بود به وضعیتی دچار شده بود که تمام زندانیان با هر عقیده و افکاری به حالش می گریستند و در روزهای پایانی حیاتش که رو به اغما بود با دستبند و پابند به بیمارستان اعزام و بعد از چندروز شهید شد.
و زندانیان دیگری همچون افشین اسانلو_منصور رادپور_اکبر محمدی_ولی الله فیض مهدوی_امیر حشمت ساران_حسن ناهید_هدی صابر و شاهرخ زمانی و….که بدون هیچگونه اعزامی به بیمارستان در زندان شهید شدند.
و مصداق کنونی این عدم رسیدگیها در حال حاضر نیز آرش صادقی است که بدلیل ابتلا به سرطان خطرناک کندروسارکوم علاوه بر دست راستش که کاملا فلج شده است،از کولیت اولسروز در ناحیه ابتدای روده کوچک و اتنهای روده بزرگ رنج میبرد و دستگاه گوارش وی نیز جز سوپ ساده و مایعات هیچ غذای دیگری را نمیتواند هضم کند.
چندماه قبل پس از ماهها درد و مراجعه مکرر به بهداری بالاخره وی را به بیمارستان هزارتختخوابی تهران اعزام و دو روز بعد از عمل علیرغم اعتراض پزشک جراح مبنی بر اینکه وی باید برای ادامه درمان در بیمارستان بستری و برای موثر بودن عمل جراحی شیمی درمانی بر روی وی انحام شود، او را به زندان برگرداندند.
همچنین تعداد دیگری از همبندیهایم که علیرغم نظر پزشک و وضعیت نامناسب جسمی آنها از هرگونه درمان و اعزام به بیمارستان محروم شده اند و شاید در پی اعتراضات خانواده و نهادهای حقوق بشری بین المللی، زندان ناچار به اعزام آنها به بیمارستان شود که آنهم دو مقصد بیشتر ندارد: یکی بیمارستان مدنی کرج که خود پرسنل بهداری زندان از آنجا با عنوان قصابخانه ی مدنی یاد میکنند ودوم بیمارستان هزارتختخوابی تهران که زندانی را در خوشبینانه ترین حالت شاید به آنجا اعزام کنند که بدلیل ازدحام مراجعت کنندگان و نبود امکانات لازم درمانی در آن بیمارستانها،زندان تنها از خود رفع تکلیف میکند و زندانی بیمار میماند و مرگ خانوشی که در انتظار اوست…
آری
رسم این رژیم است که همیشه طلبکار است و با پروپاگاندایی به پیروی از اسلافش اذهان مردم و جوامع حقوق بشری را اینچنین به سخره می گیرد.
محمد علی(پیروز)منصوری
زندان گوهردشت کرج