محکومیت علی احمدی شهروند بهائی در دادگاه تجدید به ۱۱ سال

روز دوشنبه ۲۴ دی ماه ۱۳۹۸, علی احمدی, شهروند بهائی ساکن شهرستان قائم شهر توسط شعبه ۲دادگاه تجدید نظر استان مازندران به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم بدون تشکیل جلسه دادرسی در مرحله تجدید نظر خواهی صادر شد
بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه. روز دوشنبه ۲۴ دی ماه ۱۳۹۸, شعبه ۲ دادگاه تجدید نظر استان مازندران, بدون تشکیل جلسه دادرسی حکم صادره بر علیه علی احمدی, شهروند بهائی ساکن شهرستان قائم شهر را عینا تائید کرد.

یک منبع مطلع گفت: “اتهام منتسب شده به علی احمدی, شهروند بهائی “تبلیغ علیه نظام و اداره تشکیلات بهائی” می باشد که وی در مرحله بدوی نیز توسط دادگاه انقلاب شهرستان قائم به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود و پس از تنظیم لایحه دفاعیه از سوی این شهروند بهائی و ارائه به شعبه ۲ دادگاه تجدید استان مازندران, قاضی دادگاه با استناد به ماده ۴۵۰ از قانون مجازات اسلامی که بر عدم ضرورت تشکیل جلسه دادگاه با حضور متهم یا وکیل مدافع وی تاکید دارد حکم صادره توسط دادگاه بدوی را عینا بر علیه علی احمدی تائید کرد”.

لازم به ذکر است؛ در تاریخ ۱۱ آذر ماه ۱۳۹۸, “علی احمدی”, که پیش از این با اتهامات سیاسی توسط دادگاه انقلاب این شهرستان مورد محاکمه قرار گرفته بود به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۷، “علی احمدی”، شهروند بهائی ساکن قائم‌شهر در پی یورش ۷ نفر از ماموران امنیتی به منزل شخصی وی پس از تفتیش منزل و ضبط لوازم شخصی بازداشت و به سلول انفرادی بازداشتگاه کچویی واقع در ساری منتقل شده بود. در زمان بازداشت اتهام مطروحه علیه این شهروند بهائی “تبلیغ علیه نظام” عنوان شده بود.

این شهروند بهائی در تاریخ ۱۲ دی‌ماه ۱۳۹۷، پس از اتمام مراحل بازجوئی و تکمیل پرونده جهت ارجاع به دادگاه و برگزاری جلسه دادرسی با سپردن وثیقه ای به مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.

احمدی, طی ۱۰ سال گذشته دستکم ۵ بار توسط نیروهای امنیتی از بابت اتهامات سیاسی بازداشت شده است.

شهروندان بهائی با استناد به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله پیروان ادیان بدون حقوق شهروندی در ایران محسوب می‌شوند. سرکوب این شهروندان در غالب: پلمپ محل کسب, محرومیت از حق تحصیل از مدرسه ابتدائی تا مدارج عالی, تخریب قبرستانها و همچنین دیگر مکانهای مقدس آنها و محرومیتهای گسترده دیگر که این شهروندان با آن دست و پنجه نرم میکند را در بر می‌گیرد.

سرکوب بهائیان ایران ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۸ و ۱۹ این سند معتبر بین المللی و همچنین ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز میباشد.

همچنین برخورداری شهروندان از حق دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بی طرف از جمله موارد مورد تاکید در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.

همچنین بازداشت خودسرانه و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.

در ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.

Comments are closed.