زندانی سیاسی محبوس در زندان بزرگ با نوشتن نامه‌ای به تهدیداتی که بازداشت شدگان آبان ماه ۹۸ در زندان تهران بزرگ در معرض آن قرار دارند پرداخت.
متن کامل نامه به شرح زیر می‌باشد:
تیتر لازم نیست. تیتر لازم نیست.
می خواهم صدای همبندی هایم را به گوشتان برسانم. همبندی هایم در بند ۲ تیپ ۵ زندان تهران بزرگ. آبانی ها!
آنها که در اعتراض به عملکرد دولت بحران ساز حسن روحانی بپاخاستند. ماموران وزارت اطلاعات و قرارگاه ثارالله سپاه پاسخ عدالت خواهی آنان را با گلوله، شوکر، باتوم و محکوم کردنشان در این شکنجه گاه دادند.
کسانی که از رأفت اسلامی دم می زنند به اینجا بیایند و جای شوکر را روی گردن ابوالفضل ببینند. جوانی که از ۱۰ سالگی تاکنون کار کرده است. سخت ترین کارها، بنایی، سنگ تراشی، نمای ساختمان و پیش از آنکه حتی ۱۷ ساله تمام شود، دستگیر شده و جشن تولد ۱۸ سالگی خود را در زندان گرفت. ابوالفضل مقصودی، ابوالفضل کریمی، سیامک مقیمی، میلاد ارسنجانی، کیانوش ولی اللهی و دهها جوان مستعد و زحمتکش از نقاط فقیر نشین کشور.
آبانی ها! آبانی ها که این روزها کنار اختلاسگران، فروشندگان موادمخدر و سارقین سابقه دار حبس را تحمل می کنند و علاوه بر خطر افتادن در دام فروشندگان مواد مخدر، ویروس کرونا نیز این جوانان ستمدیده را تهدید می کند.
این زندان هرگز محل مناسبی برای نگهداری انسان ها نبوده و حتی فاقد استانداردهای آیین‌نامه سازمان زندانها می باشد. نگهداری بیش از حد ظرفیت زندانیان داخل بندها، عدم رعایت بهداشت و اشغال سرویس‌های بهداشتی و حمام ها توسط فروشندگان و مصرف کنندگان مواد مخدر در اکثر ساعات، عدم اجرای طرح طبقه بندی زندانیان بر اساس نوع اتهام و جرم، نگهداری افراد سالم کنار معتادین و بزهکاران سابقه دار، نبود پزشک یا حتی پرستار در اکثر ساعات، دور بودن این زندان از شهر که بارها موجب مرگ زندانیان حین اعزام به بیمارستان شده است.