ژنو
۶ فوریه ٢٠٠٨ برابر با ١٧ بهمن ١٣٨۶
(سرویس خبرى جامعۀ جهانى بهائى)
بهائیان زندانی در شیراز به نوجوانان و کودکان تهی‌دست کمک می‌کردند، نه «تبلیغ علیه نظام»
جامعه بین‌المللی بهائی امروز اظهار داشت که اتهام ۵۴ بهائی به «تبلیغ علیه جمهوری اسلامی» از طرف دولت ایران که تقریباً دوسال پیش آنها را دستگیر کرد، اشتباه محض است.
درماه نوامبر، سه نفر از افراد آن گروه مجدداً دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شدند. حکم بقیۀ افراد، یکسال زندان تعلیقی گزارش شده است.
دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ بین‌المللی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو، اظهار داشت: «بهائیانی که در ماه می ٢٠٠۶ دستگیر شدند به هیچ وجه اقدامی علیه دولت ننمودند، و صرفاً به هدف مساعدت به جوانان تهی‌دست در شهرِ شیراز، به فعالیت در طرحی انسان‌دوستانه همت گماشتند."
وی گفت: «اتهامات ناروای دولت صرفاً تلاشی است برای سرکوبِ عموم ایرانیانِ بهائی و منحرف کردنِ انتقاد جامعۀ بین‌المللی از کارنامۀ حقوق بشرِ ایران.»
بر اساس گزارشات رسانه‌های خبری، نگرانی از وضع بهائیان زندانی در شیراز هفته گذشته شدّت بیشتری یافت، بعد از آنکه سخنگوی دولت ایران بهائیان را به «تبلیغ علیه جمهوری اسلامی» متهم نمود. (هرچند بعضی از گزارش‌ها تعداد دستگیرشدگان را ۵۴ نفر اعلام کرده‌اند، منابع بهائی خاطرنشان ساخته‌اند که فقط ۵٣ نفر در ماهِ می ٢٠٠۶ دستگیرشدند.)
چند روز پس از آنکه وزارت امور خارجۀ آمریکا و سازمان عفو بین‌الملل نگرانی خود را از این واقعیت ابراز کرد که سه نفر از بهائیانِ دستگیر شده در ماه نوامبر به نحوی عجولانه و به حکم چهار سال به زندان انداخته شده بودند، اتهامِ تبلیغ علیه نظام از طرف دولت ایران مطرح شد.
براساس گزارش آژانس خبری فرانسه، سخنگوی قوۀ قضائیۀ ایران، علی‌رضا جمشیدی، محکومیت سه نفر زندانی را تأئید کرد و در تاریخ ٢٩ ژانویه به خبرنگاران گفت که ۵١ نفر دیگر به یک سال زندان تعلیقی محکوم شدند، مشروط بر اینکه در کلاسهای سازمان تبلیغات اسلامی کشور حضور یابند.
دیان علائی گفت: «اخباری که از ایران به دست آمده، نمایانگر دولتی است که سخت درتلاش است تا عملِ زندانی کردن سه فرد بیگناه را که به تبلیغ آئین بهائی متهم شده‌اند، توجیه کند و این اتهام را، از دیدِ کج‌بین خود، معادل با «تبلیغ علیه نظام» جلوه دهد.» وی اضافه کرد: «دلیل واضح‌تر بر این امر آن است که تصمیم دادگاه براین است که متهمین دیگر در کلاسهای بازآموزیِ (سازمان تبلیغات اسلامی) حضور یابند تا از این طریق به وضوح آنان را وادار نمایند که از باورهای دینی خود روگردان شوند.
«اگرچه نفس تبلیغِِ آئین بهائی به هیچ گونه نمی‌تواند جرم محسوب شود، چه‌که آزادیِ دین از حمایت و حراست قوانین بین‌المللی برخودار است، حقیقت امر این است که بهائیانی که تقریباً دو سال پیش در شیراز دستگیر شدند، اصلاً تعالیم بهائی را تبلیغ نمی‌کردند – بلکه چندین طرح سواد‌آموزی و توان‌دهیِ جوانان را در نقاط مختلف شیراز و حومۀ آن آغاز کرده و در راستای آن مشغول به فعالیت بودند.
خانم علائی اضافه کرد: «علاوه براین، آن گروه در سال ٢٠٠۵ طرح مذکور را به شورای اسلامی شیراز معرفی نموده و متعاقباً برای ادامۀ فعالیت‌های خود، از کمیسیون فرهنگی مجوز قانونی دریافت کرده بود.»
خانم علائی همچنین در مورد اتهامات منعکس شده در مدارک دادگاه مبنی بر این که استفاده از کتابچۀ «نسائم تأئید» دلالت بر تبلیغ آئین بهائی دارد، اظهار نظر نموده و گفت که تمرکز این کتابچه آموزش مهارت‌های کلامی و اصول اخلاقی است.
خانم علائی گفت: «واقعیت این است که کتابچۀ «نسائم تأئید» هیچ اشارۀ مستقیمی به آئین بهائی نمی‌نماید و دروس آن، بازتاب اصولی اخلاقی است که همۀ ادیان در آن مشترکند.»
خانم علائی اظهار داشت: «با توجه به بی‌اعتنائیِ مستمرِ دولت ایران در مقابل خواست‌های بین‌المللی برای آزادی بدون وقفۀ این سه زندانی، لازم است که جزئیات قضیه مطرح شود تا بدینوسیله همه چیز تحت بررسی مستقیم قرارگیرد.» اسامی آن سه نفر عبارت است از: هاله روحی جهرمی، ٢٩ ساله؛ رها ثابت سروستانی، ٣٣ ساله؛ و ساسان تقوا، ٣٢ ساله.
جهت اطلاع بیشتر از شروع و توسعۀ طرح خدمات اجتماعی بهائیان شیراز به این پیوندها مراجعه فرمائید:
سایت ۵۴ جوان بهائی فعال اجتماعی شیراز
نمونه‌ای از درس‌های کتابچۀ «نسائم تأئید»