۶ شهرالبهاء ۱۶۶
۲۶ مارچ ۲۰۰۹
احبّای ممتحن موطن جمال قدم ملاحظه فرمایند
دوستان عزیز و محبوب،
از قرار معلوم بعضی از مسئولین امور خواستار آنند که عدّه‌ای از اعضای جامعۀ بهائی کتباً تعهّد نمایند که اقدامات و فعّالیّت‌های فردی و جمعی نخواهند داشت و در صورت ارجاع خدمتی به ایشان از قبول آن امتناع خواهند ورزید. این اقدام، اگر صحّت داشته باشد، نمایان‌گر آن است که بعد از تعطیل کار هیئت‌های یاران و خادمین، گروهی از مقامات مسئول در صدد آن هستند که با اِعمال این قبیل فشارها، شما را از حیات بهائی و ابراز عقاید و منویّات وجدانی خویش باز دارند و برخلاف تعالیم ادیان الهی و موازین انسانی جمعی از شهروندان خود را در واقع خلع عقیده و اندیشه نمایند.
قبول تعالیم حضرت بهاءالله به معنای تعهّدی شخصی جهت تلاش در راه تکامل روحانی فردی، فعّالیّت‌های اجتماعی به منظور کمک به شکوفایی جامعه‌ای فعّال و پویا و کوشش برای بهزیستی و رفاه عمومی است. از جمله اقدامات جمعی جامعه، تمشیت امور مربوط به احوال شخصی، تشکیل ضیافات نوزده‌روزه و دیگر جلسات بهائی، کوشش در راه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش اطفال، نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان در زمینه‌های روحانی، علمی، هنری و اجتماعی و هم‌چنین تشویق و حمایت از یک‌دیگر در این فعّالیّت‌ها و در راه خدمت به وطن و هم‌وطنان عزیز می‌باشد. حقّ مسلّم هر انسانی، آزادی در راه کسب علم و عمل بر اساس عقاید شخصی در چارچوب اطاعت از قوانین مدنی و رعایت حکمت و ملاحظۀ اوضاع اجتماعی است و هر اقدامی در جهت جلوگیری از این آزادی نقض آشکار حقوق بشر و مغایر میثاق‌نامه‌های بین‌المللی و موازین عدالت اسلامی می‌باشد. با توجّه به این اصول اساسی، درخواست امضای تعهّد فوق به منزلۀ تجاوز به حریم اندیشۀ انسانی است.
استقامت و ثبوت آن حاملان پیام محبّت و سالکان طریق وحدت موجب نهایت ستایش و تقدیر این جمع است. در اعتاب مقدّسۀ علیا به یاد آن مظلومان به دعا مشغولیم.
[امضا: بیت العدل اعظم]