أخرین دین؟ بررسی ادعای ساختگی خاتمیت از خلال چند حدیث
کاویان صادق زاده میلانی
.برای بررسی دقیقتر ادعای خاتمیت در این بحث چند حدیث تازه یافته از کتب قدیمی حدیث شیعه را برای گشودن دروازۀ بحث معرفی می کنم
درمورد دین بعدی قرآن مکرر و شفاف می فرماید که ادیان بعدی خواهند آمد. اینکه در پیش بحث و اثبات شده و بسیار گفته اند و حقیر نیز نوشته ام.
http://negahedigar1.blogfa.com/post-265.aspx
حال بررسی و معرفی چند حدیث مهم در این مورد:
حدیثی از ابی عبدالله داریم که مرحوم صفّار قمی (م.۲۹۰ ه.ق) در اشاره به وصایت حضرت علی (ع) چنین می آورد:
«…فانّی لااترک الارض الّا و فیها عالم تعرف به طاعتی و تعرف به ولایتی، حجه بین قبض النبی (ص) الی خروج نبی الآخر..
خداوند در وحی به حضرت رسول (ص) در اشاره ای به حضرت علی (ع) و مسالۀ ولایت چنین می فرماید که من زمین را بدون عالم و ولایت رها نمی کنم و این حجت است بین مرگ نبی (محمد ص.) و خروج پیامبر بعدی …»
(بصائرالدرجات ۱،ص ۳۸۴ ح ۱۶۵۸)
همین مفهوم در ظهور پیامبر بعدی در احادیث دیگری با اسناد دیگری از ابی عبدالله (ع) نقل شده است. مثلاً داریم:
«فاجعل الاسم الاکبر و میراث العلم و آثار النبوه عند علی (ع) فانّی لااترک الارض الّا ولی فیها عالم تعرف به طاعتی و تعرف به ولایتی، فیکون حجّه لمن ولد بین قبض نبّی الی خروج نبّی آخر…
پس قرار بده اسم اعظم و میراث علم و آثار پیامبری را نزد علی (ع) بدرستیکه من ترک نمی کنم زمین را بدون عالمی که باو طاعات من شناخته شود و ولایت من باو معرفی شود و حجت قرار داد ام او را برای هرکس در فاصله مرگ نبی (حضرت محمد ص.) تا هنگام خروج پیامبر بعدی به دنیا می آید…»
(بصائرالدرجات ۱،ص ۳۸۷ح ۱۶۶۱)
مرحوم کلینی در کتاب اصول الکافی نیز این حدیث را با حواشی و اضافات زیادی درج می کند. متن بلند و مفصل حدیث نقل شده اِسنادی نزدیک به مرجع بالا دارد.
«ثم اتاه ُ جبرئیل فقال َ : یا محمد انّک قد قضیت َ نبوّتک َ و استکملت َ ایّامک َ فاجعل الاسم الاکبر و میراث َ العلم ِ و آثار َ علم ِ النبوه عند علیّ (ع) فانّی لم اترک الارض الّا ولی فیها عالم تعرفُ به طاعتی و تعرف به ولایتی، و یکون حجّه لمن ولد بین قبض نبّی الی خروج نبّی آخر…
سپس جبرئیل به نزد او آمد و گفت یا محمد پیامبری تو به پایان رسیده است و ایام تو کامل شده است. پس قرار بده اسم اعظم و میراث علم و آثار پیامبری را نزد علی (ع) بدرستیکه من ترک نمی کنم زمین را بدون عالمی که باو طاعات من شناخته شود و ولایت من باو معرفی شود و حجت قرار داده ام او را برای هرکس در فاصله مرگ نبی (حضرت محمد ص.) تا هنگام خروج پیامبر بعدی به دنیا می آید…»
(کلینی، الکافی ج ۲ ص ۵۹-۶۰)
این مفهوم با اسنادهای مختلف در منابع گوناگونی روایت شده است. معنی آن نیز بسیار شفاف و روشن است.
پس در آمدن نبی و پیامبر بعدی تردیدی نیست.
این احادیث از آنجا که در کتب قدیمی حدیث شیعه جا دارند و ردّ کاملی بر فرضیۀ ساختگی “خاتمیت” می زند به مرور از کتب حدیث شیعه حذف شده و در کتابخای متاخر کمرنگتر و ناپدید شده اند.
به هر حال باور به اختمام دین منشاء قرآنی ندارد و ساختۀ بشری است انحصارگرا.
شگفت نیست که دستگاههای ایدئولوژیک و انحصارگر و یکّه پرداز که مصلحت و منافع و جاه و مقام این جهانی خود را با ظهور دین تازه در خطر می بینند البته پذیرای استدلال و ایات و حدیث نیستند.