خوف از ناقضین میثاق از چه روی؟
سمندر مشکی باف
مدّتی است پیامی الکترونیک از این سوی و آن سوی واصل می‌شود و به عنوان مطلبی مهمّ برای همه ارسال می‌گردد که مبادا فلان پیام را باز کنید که مربوط به ناقضین است و شما را به محلّی هدایت میکند که منویات سوء آن فئۀ مخالف عهد الهی را به شما القاء مینماید و سپس تأکید می‌شود که این پیام را برای همه بفرستید و همه را بر حذر دارید که آن را باز نکنند، نخوانند و ابداً به این سایت مراجعه نکنند و بقیه قضایا.
همین که ناقضین متوسّل به حیله و نیرنگ می‌شوند، فی نفسه گویای ضعف و زوال آنها است و دالّ بر این که اهل بهاء اعتنایی به کلام آنها ندارند و مجهودات آنها در القاء شبهات تا کنون هیچ تأثیری بر ثابتین بر عهد و میثاق نگذاشته است. سالها از آن روزگاری که نفسی، که زمانی مورد محبّت و اعتماد دو مبیّن آیات بود، ادّعای سخیفی را مطرح کرده، بدون ادنی سند و مدرکی از سوی ولیّ محبوب امرالله، مدّعی ولایت شد و خود را ولیّ امر ثانی نامید، می‌گذرد و با درایت حضرات ایادی امرالله و حمایت محافل روحانی ملّی سراسر عالم و سپس هدایات معهد اعلی تلاشهای او و پیروان قلیلش عقیم ماند.
معهد اعلی در شرحی مستوفی به بیان تلاشهای آنها و سرنوشت هر یک از مدّعیان این سمَت و تشتّت و تفرّق آنها و پراکندگی پیروانشان از پیرامون آنها منتشر ساختند و بیهودگی هر گونه تلاشی در مخالفت با عهد و میثاق را مبرهن نمودند. جمال مبارک بنفسه المهیمنه علی الأشیاء در لوح سلمان بلاتأثیر بودن هرگونه تلاش حروف نفی جهت تفوّق بر حروف اثبات را وعده دادند و در طول بیش از یک قرن که از مخالفت صنم اعظم، یحیی ازل، می‌گذرد و اعمال مذبوحانه‌اش بدون تأثیر باقی ماند و وصیّ او علناً بر بالای منبر به تبرّی از حضرت اعلی پرداخت و اقدامات مجدّانۀ اعوان و انصار میرزا محمّدعلی ناقض اکبر و استهزاء بیانات مشفقانۀ مرکز میثاق ربّ العالمین توسّط محرّک ناقض اکبر، میرزا مجدالدّین، نقش بر آب گردید و بیثمری آن مشهود گشت، تحقّق وعدۀ جمال مبارک به وضوح تامّ مشاهده گشت.
این دو که به خیال خود مدرکی داشتند و یکی خود را وصیّ حضرت ربّ اعلی می‌دانست و اعوان و انصاری در میان بابیان داشت و دیگری نامش در کتاب عهدی آمده بود با آن همه دستیاران و یاورانی چون مخاطب لوح اشراقات، افرادی که از قلم اعلی ملقّب به “اسمالله” شده بودند و غیر ذلک چه سودی بردند که حالا، فردی که، جز کسوت ایادی امرالله به تن نکرده و در هیچ جا نامی از وی به میان نیامده که مقامی به وی اعطاء شده باشد، فردی که از زبان فارسی و عربی، یعنی زبان آیات الهی، بی‌بهره و نصیب است و ادّعای تبیین آیاتی نموده که حتّی قادر به خواندن آنها نیست، در مضمار فارسان عهد و میثاق چه عرض اندامی تواند نمود؟
نفس بی‌اعتنایی به پیام‌های ناقضین میثاق به مراتب بهتر از تأکیدی است که فرستندگان پیام‌های الکترونیک بر خودداری از مراجعه به سایت ناقضین دارند. زیرا نفس ارسال این پیام‌ها وسیله‌ای برای نشر نشانی سایت مزبور و برانگیختن حسّ کنجکاوی بعضی از احبّای الهی است. نفس مراجعه به سایت ناقضین، به عقیدۀ این عبد شرمنده، احبّای کنجکاو را با ادّعاهای سخیف و براهین بی‌اساس و سستی روبرو میسازد که، حتّی اگر جوابش را ندانند، با مراجعه به هر یک از احبّای اهل مطالعه می‌توانند دلایلی بر ردّ آنها بشنوند و بطلان آنها را به وضوح مشاهده کنند.
امید است احبّای الهی را ابداً خوفی از ناقضین در دل نباشد و ترسی از نوشته‌های بیارزش آنها در جان رخنه ننماید. شیران بیشۀ میثاق از روبهان سست عنصر پروایی ندارند و هراسی به دل راه ندهند. اینگونه تلاشهای مذبوحانه را وقعی ننهادن فی نفسه سبب زوال آنها و عیان شدن بیثمری آن است. توفیق در جمیع احوال رفیق باد.