کلامی کوتاه دربارۀ دکتر پیتر خان
جناب دکتر پیتر جمیل خان در ۱۲ نوامبر ۱۹۶۳ در شهر بورال واقع در نیو ساوت ولز استرالیا قدم به جهان نهاد. امّا خانوادۀ او در اصل از روستای خسی کلان، در شهر لودیانای پنجاب هندوستان بودند.
جناب دکتر خان مدرک کارشناسی فنّی خود را در سال ۱۹۵۶ و کارشناسی علوم انسانی را در سال ۱۹۵۹ و دکترای مهندسی برق را در سال ۱۹۶۳ از دانشگاه سیدنی دریافت کردند. از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷ از بورسیۀ فوقدکترای فولبرایت استفاده کرد و بعداً استاد مهندسی برق در دانشگاه میشیگانِ ایالات متّحده شد. [بورسیۀ فولبرایت توسّط سناتور ویلیام فولبرایت در سال ۱۹۴۶ تأسیس شد و برای تحصیل دانشجویان امریکایی در خارج از این کشور و دانشجویان غیرامریکایی در امریکا اعطاء میشود.] وقتی که ایشان به استرالیا مراجعت کردند، استاد مهمان در دانشگاه نیو ساوت ولز (۱۹۷۵) و استادیار در دانشگاه کویینزلند (۸۳-۱۹۷۶) بودند.
دکتر خان از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۳ عضو محفل روحانی ملّی بهائیان استرالیا بودند. متعاقباً، در ایالات متّحده از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۶ در ایالات متّحده به عضویت هیأت معاونت برای تبلیغ امرالله منصوب شدند و از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ به عضویت هیأت مشاورین قارّهای برای صیانت و تبلیغ امرالله در اقیانوسیه منصوب گردیدند. از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ عضویت دارالتّبلیغ بینالمللی را داشتند. در سال ۱۹۸۷ به عضویت بیتالعدل اعظم انتخاب شدند و تا سال ۲۰۱۰، که همراه با یکی دیگر از اعضاء، یعنی جناب هوپر دانبار، بازنشسته شدند، در این سمت خدمت کردند.
دکتر خان، در ساعات بامدادی روز جمعه پانزدهم جولای ۲۰۱۱، بعد از کسالت ناگهانی کوتاهمدّتی، در بریسبین استرالیا به ملکوت ابهی صعود کردند.
از آثار مشهور ایشان کتاب “ترقّی نسوان” و “صلح، امری فراتر از جنگ” است که هیچکدام به فارسی ترجمه نشده است. سخنرانیهای شیوای فراوانی از ایشان به جای مانده که بسیاری از آنها به فارسی ترجمه شده و مورد توجّه احبّای الهی قرار گرفته است. از آن جمله است: “تعلیم و تربیت، تحقیق و تتبّع، و مدنیت جهانی”؛ “تقدّس و ماهیت تحوّل”؛ “نیاز به بهائیان باکفایت و متخصّص”؛ “عدم مداخله در امور سیاسیه”؛ “ویژگی خدمت بهائی”.
کنارهگیری دکتر پیتر خان از عضویت بیتالعدل اعظم
در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۰ این خبر توسّط سرویس خبری عالم بهائی انتشار یافت:
دو تن از اعضاء بیتالعدل اعظم، جناب هوپر دانبار و جناب دکتر پیتر خان، بعد از چند دهه خدمت در مرکز جهانی بهائی، حیفا را ترک میکنند.
نتایج انتخابات فرعی برای جانشینی آنها در هیأت نـُه نفرۀ بیتالعدل اعظم روز بیستم مارس اعلام خواهد شد. مقرّ دائمی بیتالعدل اعظم در حیفا است.
انتخابات پیشین در سال ۲۰۰۸ انجام شد. اگرچه دورۀ عضویت در بیتالعدل اعظم پنج سال است، امّا معهد اعلی به جناب دانبار و دکتر خان اجازه دادند که به علّت کبر سن و فشار کار مرتبط با عضویت در آن هیأت، از مقام خود کنارهگیری کنند.
جناب دانبار هفتاد و دو ساله، از سال ۱۹۷۳ در مقام عضویت دارالتّبلیغ بینالمللی در حیفا مستقر شد. ایشان در سال ۱۹۸۸ به عضویت بیتالعدل اعظم انتخاب شد و در چند دورۀ بعدی نیز انتخاب گردیده است…
دکتر خان هفتاد و سه ساله، ابتدا در سال ۱۹۸۷ به عضویت بیتالعدل اعظم انتخاب شد و از آن زمان تا کنون در این مقام باقی مانده است.
دکتر خان که در نیو ساوت ولز استرالیا قدم به جهان نهاده، مدرک دکترا در مهندسی برق را از دانشگاه سیدنی دریافت داشت و سپس با بورسیۀ فوق دکترای فولبرایت به دانشگاه میشیگان در ایالات متّحده راه یافت و سپس عضو هیأت علمیه دانشگاه مزبور گشت. در سال ۱۹۷۵ برای تصدّی مقام حرفهای خود به استرالیا بازگشت و ابتدا در دانشگاه نیو ساوت ولز و سپس در دانشگاه کویینزلند به سمت استادی مشغول کار شد.
دکتر خان در زمینۀ تخصّص خود تألیفات زیادی دارد و از سال ۱۹۷۸ تا سال ۲۰۰۰ عضو هیأت تحریریه روزنامۀ “مذاکرات مؤسّسۀ مهندسین برق و الکترونیک دربارۀ نظریۀ ریزموج” بود. او عضو مؤسّسۀ مهندسین استرالیا و عضو ارشد مؤسّسۀ مهندسین برق و الکترونیک است.
خدمات او به امر بهائی، قبل از عضویت در دارالتّبلیغ بینالمللی در حیفا، شامل عضویت در هیأت معاونت، محفل روحانی ملّی بهائیان استرالیا، و هیأت مشاورین قارّهای اقیانوسیه میشد. او تا زمان انتخابش به عضویت بیتالعدل اعظم در مقام مزبور باقی ماند.
دکتر خان در مواضیع مختلف امر بهائی سخنرانیهای بسیار و مقالات بیشمار دارد. او با همسرش دکتر ژانت خان به تألیف کتاب “ترقّی نسوان: دیدگاهی بهائی” مبادرت نمود. آنها اکنون در استرالیا سکونت اختیار خواهند کرد.
انتخابات مرتّب بعدی اعضاء بیتالعدل اعظم در انجمن شور روحانی بینالمللی در سال ۲۰۱۳ در حیفا صورت خواهد گرفت.