توانایی کانادا در کمک به توقّف تضییقات بهائیان ایران
آلان راک و للوید آکسوُرتی
۵ ژانویه ۲۰۱۲
در حالی که دیدگان اهل عالم به بهار عربی دوخته شده، تلاش‌های مردم‌گرایی در ایران به کلّی از نظر محو شده است. با این همه بعضی از نفوس در ایران همچنان با میزان نفرت‌انگیز و خوفناکی از بدرفتاری، ظلم و ستم، و بی‌عدالتی روبرو هستند. امیدها برای اصلاحات در ایران، که در ماه ژوئن ۲۰۰۹ افزایش یافت، در حالی که زندانها همچنان مملو از زندانیان باقی مانده، ثابت شد که پوچ و واهی است. زندانیان سیاسی به طور معمول شکنجه و اعدام می‌شوند. از جمله قربانیان بارز و مشهودِ اذیت و آزار پنهان امّا بی‌امان ایران اعضاء جامعۀ بهائی، بزرگترین اقلّیت مذهبی غیرمسلمان این کشور است.
کانادا ارتباطی مهم و پایدار با این گروه آسیب‌پذیر داشته است. حدود سی سال قبل، چند هزار پناهندۀ بهائی از ایران گریختند و کانادا را وطن خویش ساختند و در هر استان و خطّه‌ای سکونت اختیار کرده در زمرۀ کانادایی‌های سرافراز و مؤثّر در آمدند.
هم‌اکنون بیش از سی هزار کانادایی بهائی با پیشینه‌های مختلف بسیاری در این کشور سکونت دارند که با شهروندی خود باعث غنای کشور ما شده‌اند. بعد از انقلاب ایران، حکومت کانادا در مقرّ سازمان ملل متّحد و سایر مجامع در دفاع از حقوق بهائیان ایران اقداماتی انجام داد. دولت‌های متوالی کانادایی با حمایت از قطعنامه‌های هر ساله در سازمان ملل متّحد در محکومیت ایران به علّت سیاست‌های غیرانسانی و ستمگرانه‌اش همچنان در این زمینه پیشرو بوده است.
رژیم ستمگر حاکم بر طهران هیچ اعتنایی تا کنون نکرده است. بهائیان ایران همچنان به طور سازمان یافته تحت تضییقات و اذیت و آزارند. در طول سالهای گذشته، بسیاری از مدیران این جامعه بازداشت و سپس، بعد از محاکمه‌های فریبکارانه، به زندان محکوم شده‌اند. صدها نفر دیگر صرفاً به دلیل اعتقادات خود به زندان افتاده‌اند. مؤسّسات بهائی را به کرّات تعطیل کرده‌اند و قبرستان‌های آنها را تخریب نموده و به آنها هتک حرمت نموده‌اند.
از جمله موارد نقض حقوق بشر که بهائیان ایران باید متحمّل آن شوند محرومیت سازمان یافته از ورود به سطوح تحصیلات عالیه است.
ما در مقام رؤسای دانشگاه‌های کانادا برای دسترسی جوانان به دانش و مهارت‌های مورد نیاز آنها جهت حصول توفیق در دنیای فردا ارزشی والا و اهمّیتی بسزا قائلیم. ما تعلیم و تربیت را کلیدی برای آیندۀ بهتر جهت کلّیه نفوس و اقوام می‌دانیم و قویّاً بر این باوریم که هر شخصی حقّ برخورداری از آموزش و پرورش را دارد.
لهذا عمیقاً نگرانیم که بهائیان ایران، که قبل از انقلاب ۱۹۷۹ در زمرۀ فرهیخته‌ترین اعضاء تحصیل کردۀ جامعۀ ایران بودند، از ورود به دانشگاه‌ها و مدارس عالی در کشور خود محرومند. قابل تحسین است که بهائیان ایران به جای آن که با خشونت عکس‌العملی نشان دهند، تصمیم گرفتند، در اقدامی برای حفظ فرهنگ خود، برنامۀ غیررسمی آموزشی ایجاد کنند.
اساتید و اهل فن بهائی، که از دانشگاه و مناصب دولتی خود اخراج شده بودند، برای تشکیل مؤسّسۀ تحصیلات عالیه بهائی (BIHE) جهت تأمین امکانات آموزشی برای جوانان خود هم‌عهد شدند؛ این امکانات آموزشی اگرچه غیررسمی است امّا از کیفیت خوب و مترقّی برخوردار است.
یکی از شیوه‌هایی که رژیم ایران بهائیان را هدف قرار داده دستگیر کردن افراد مرتبط با مؤسّسۀ مزبور در ماه می سال گذشته است. بسیاری از آنها هنوز در زندان به سر می‌برند و سرنوشت آنها معلوم نیست. تنها جرم آنها تلاش برای آموزش دادن به جوانان خودشان است. دو نفر از کسانی که دستگیر شدند از فارغ‌التّحصیلان دانشکدۀ تعلیم و تربیت دانشگاه اوتاوا هستند. آنها را متّهم کرده‌اند که بدون مدارک تحصیلی معتبر به تدریس اشتغال داشته‌اند. اولیاء حکومت ایران مدارک آنها را که صادره از دانشگاه مزبور است مصادره کردند و سپس آنها را متّهم نمودند که هرگز چنین مدارکی را دریافت نکرده‌اند.
رفتار موهن و آزارندۀ رژیم، که با میثاق‌های بین‌المللی امضاء شده توسّط حکومت ایران مباینت آشکار دارد، حقوق بنیادی بهائیان را همراه با آیندۀ جوانان آنها تضعیف و تضییع می‌کند.
خوشبختانه، مصیبت بهائیان کاملاً از توجّهات محروم نمانده است. کسانی که حامی حقوق بشرند، به لزوم دسترسی به تحصیلات اعتقاد دارند و حکومت‌های سرکوبگر را محکوم می‌نمایند به نحوی دائم‌التّزاید در حمایت از آنها فریاد اعتراض بلند می‌کنند. تعداد فزاینده‌ای از اساتید دانشگاه‌ها، مسئولین دانشگاه‌ها و افراد سرشناس حامی صلح از جمله دزموند توتو، رومئو دالیر و خوزه راموس اورتا اقدام رژیم حاکم بر ایران در نقض حقّ تحصیل را محکوم می‌کنند.
ما متفخریم که به آنها ملحق شویم، و کلّیه کاناداییان را تشویق می‌کنیم که ندای خویش را بلند کنند و به این صلا بپیوندند که از حکومت ایران خواسته شود بدون هیچ قید و شرطی کلّیه اتّهامات علیه اساتید را لغو کند، کلّیه اقدامات ستیزه‌جویانه علیه مؤسّسۀ تحصیلات عالیۀ بهائی را متوقّف سازد و به بهائیان اجازه دهد از تحصیلات عالیه برخوردار شوند. بهائیان ایران باید بدانند که در مقاومت در مقابل اقدامات ظالمانۀ کسانی که آنها را تحت تضییقات و اذیت و آزار قرار داده‌اند، تنها نیستند.
مأخذ: http://www.huffingtonpost.ca/allan-rock/bahai-iran-politics_b_1186039.html