نگاه به زندگی
رامین زیبائی
رامین زیبائی از مدرسان و مسولین موسسه علمی آزاد است که در اردیبهشت ۱۳۹۰ دستگیر و سپس به جرم فعالیت آموزشی در موسسه به چهار سال زندان محکوم شد. آنچه در زیر می آید جنگی است از تجربیات زندگی پر بار او که به صورت جملاتی کوتاه اما زیبا و پر مفهوم از ذهن خلاقش تراویده و بر ورق پاره های زندان نقش بسته اند. این یاد داشت ها نیم نگاهیست به حقائق زندگی و تاملیست در چگونگی با کمال زیستن. در این جملات مفاهیم روانشناسی فردی و فضائل اخلاقی با لطافتی شاعرانه در کنار هم قرار گرفته اند. ظرافت طبع، روحیه پر امید، عشق به زندگی و انسانها، دریادلی و گذشت و شکیبائی در بحبوحه امتحان فراز های این یاد داشتهای پراکنده اند.از آنها می توان به عنوان نظری اجمالی به روش مطلوب زندگی درس گرفت. چه دقیق است آنجا که می گوید: گاهی اوقات به سوالات و مسائل اساسی زندگی، بایستی با کل زندگیمان پاسخ دهیم
۱. مشکلات به خودی خود اهمیت ندارند آنچه اهمیت دارد نحوه برخورد با مشکلات است.
۲. زندگی ارزش زیستن را دارد.
۳. مشکل بعضی از مردم این است که فکر نمی کنند.
۴. آن چنان زی که لایق آنی.
۵.آن گونه باش که سزاوار آنی.
۶. به گونه ای زندگی کن که حسرت از دست دادن چیزی را نداشته باشی.
۷. آن چنان با سرعت نرو که ندانی چگونه باید بایستی.
۸. امید معجزه نیست بلکه روزنه ای در تاریکی است.
۹. کسی که با علاقه راه می رود هرگز خسته نمی شود.
۱۰. تنها رویاهاست که باقی می ماند.
۱۱. رویاهایت را باور داشته باش.
۱۲. مصیبت را نمیشود شکست داد.
۱۳. مهارت، تمرین مستمر است.
۱۴. کسی چه می داند مرز عدالت و آزادی کجاست.
۱۵. چیزی که باعث می شود در اوج سختی احساس سعادت کنیم ، خانواده است.
۱۶. شجاعت و اشتیاق جایگزین خوبی برای احتیاط است.
۱۷. در یک مسابقه، این تو نیستی که بازنده می شوی بلکه کس دیگری است که برنده شده است.
۱۸. با ما باش حتی اگر از ما نباشی.
۱۹. لذت، در راه رسیدن به هدف است نه در خود هدف.
۲۰. همه چیز دنیا همیشه قابل پیش بینی نیست.
۲۱. دانش را در اعماق قلبت بکار.
۲۲. قصدی که در پشت عمل، پنهان است، رنگ و بوی عملمان را مشخص می کند.
۲۳. ما حق نداریم از دیگران عشق بی قید و شرط را طلب کنیم.
۲۴. عمل ما پیامد فکر و نیت ماست.
۲۵. حضور ما در این تنگنا، بیانگر اعتراضی به زندگی است.
۲۶. گاهی اوقات به سوالات و مسائل اساسی زندگی، بایستی با کل زندگیمان پاسخ دهیم.
۲۷. زمانی زندگی قابل تحمل است که ارزش آنرا بدانیم.
۲۸. آنچه در زندگی دریافت می کنیم نتیجه انتخاب های خود ماست.
۲۹. آرزوهای ما در دنیا، بازتاب کاملی ندارند.
۳۰. نباید انتظار داشت که دیگران آنطور که ما می خواهیم دوستمان بدارند.
۳۱. ای کاش زمانی که می خواستم در آفتاب باشم، تو در سایه نمی ماندی.
۳۲. تا معنای گرفتاری را نیابی، تحمل شرایط، غیر ممکن است.
۳۳. اگر معنای بودنت را بیابی، تحمل هر شرایطی را کفایت می کند.
۳۴. رضایت از روی ناچاری، بی معناست.
۳۵. زمانی که عزیزانی در قلب تو باشند، قوتی به تو می دهد که گرمی بخش و روشنی بخش تک تک لحظات زندگی خواهد بود.
۳۶. لحظه ای نیست که به تو فکر نکنم و بغض در گلویم نشکند.
۳۷. زمانی که معنای زندگی را یافتید، می فهمید که کیستید، چیستید و کجائید.
۳۸. زمانی که فهمیدید کیستید، چیستید و کجائید، آن وقت به فهم بیشتری نسبت به عالم هستی و شناخت بیشتری نسبت به هستی خود دست می یابید.
۳۹. برای اینکه زندگی را بیابی، هر روز صبح به آینه نظری افکن، حال و روزت مشخص خواهد کرد.
۴۰. ظاهرت چو دریا آرام است اما چون درون را بنگری طوفانی برپاست.
۴۱. روزها به اندازه ی چند دیوار از هم دور هستیم و شب ها به اندازه یک رویای شیشه ای.
۴۲. دوری، به اندازه ی یک عمر تجربه می دهد.
۴۳. تجربه دوری، آرزوی با هم بودن را غنای خاصی می بخشد.
۴۴. تا دیروز، بر بال اندیشه های خیال به هر جایی رفتم، و امروز، منتظرم که آن همه خیالات بیایند و مرا به جایی ببرند.
۴۵. آنجایی که قرار است باشیم بهشت نیست، رویای من و توست.
۴۶. بهشت من آنجایی است که تو هستی.
۴۷. افتخار در آن است که دنیای خود را بادیگران تقسیم کنیم.
۴۸. دیدن غم عزیزان، غم و اندوه را به اوج می بره و نگرانی ها را دو چندان می کند.
۴۹. برای نگاه به زندگی، بهترین شروع، عشق و محبت است.
۵۰. در تمام اشیای عالم، جاذبه را می بینید زیرا بر اساس عشق در حرکتند.
۵۱. ترکیب عناصر، نمونه ای از عشق کائنات است.
۵۲. ادامه حیات هر ترکیبی در عالم، منوط به نیروی عشق و محبت است و الا تحلیل می رود.
۵۳. آیا همچنان می خواهی نقش یک کودک را ایفا کنی و فقط متاثر باشی؟
۵۴. وقایع و حوادث و روابط، در کنترل فعلی توست نه در کنترل گذشته و کودکی تو.
۵۵. گذشته تو هر چقدر هم تلخ باشد نبایستی نقش کلیدی خود را نادیده بگیری و منفعلانه تسلیم چنین سرنوشتی شوی.
۵۶. کمبودهای خود را مخفی نکن، جبران کن و در جهت شخصیت سالم حرکت نما.
۵۷. واکنش ها و پاسخ های ما نسبت به وقایع، تعیین کننده شکل رفتارهای بعدی است.
۵۸. تو می توانی در قبال ابراز محبت دیگران ، لبخند کوتاهی بزنی یا قهقهه و شادی نمایی، انتخاب با توست.
۵۹. تو می توانی در مسیر رشد، در مورد کمبودهای عاطفی خود فکر کنی، تصمیم بگیری و بر آن اساس رفتار کنی اما نمی توانی مسئولیت آنرا برگردن دیگران بیندازی.
۶۰. رفتار بر اساس کمبودها، سبب تکرار اشتباهات خواهد شد.
۶۱. گذشته ناخوشایند خود را بر کسی تحمیل نکن.
۶۲. از گذشته ی زهر آلود خود، قربانی جدیدی در زندگی نسازید.
۶۳. با زندگی نساز، زندگی را بساز.
۶۴. هر کسی که کمبودهای خود را جبران نماید، به ساخت زندگی نو و تحول یافته کمک کرده است.
۶۵. دوست داشتن و مهرورزی، یک رفتار اجتماعی است. پس آنرا کسب نما.
۶۶. هر کسی یادگیری جداگانه ای از محبت دارد.
۶۷. هر کسی محبت را به گونه دیگری ارزش گذاری می کند و به طریق دیگری متجلی می سازد.
۶۸. هر کسی که از نظر عاطفی به اقناع رسیده باشد، سازمان یافته تر رفتار می کند.
۶۹. ثبات عاطفی، در اقناع عواطف است.
۷۰. عشق ورزیدن منوط به اقناع عاطفی است.
۷۱. دوست داشتن خانواده، سرآغاز مهر ورزیدن به دیگران است.
۷۲. اگر رفتارهای اجتماعی فرد، با ویژگی های شخصیتی وی همخوانی نداشته باشد، بایستی در مورد منشا و مقصد آن رفتار تامل کنید.
۷۳. اگر فردی به دیگران عشق بورزد و رفتار اجتماعی خوبی داشته باشد اما نسبت به خانواده خود بیگانه و بی عاطفه باشد، بایستی درمورد او اندیشه کرد.
۷۴. لازمه محبت، توجه است، مسئولیت است، احترام است، گذشت است، فداکاری است، چشم پوشی است، صداقت است، امانت است، نظم و انضباط است.
۷۵. آیا می توان کسی را دوست داشت اما نسبت به او بی توجه باشیم؟!
۷۶. آیا می توان کسی را دوست داشت اما برایش فداکاری نکرد؟!
۷۷. آیا می توان کسی را دوست داشت اما نسبت به او گذشت نداشته باشیم؟!
۷۸. محبت، یک لفظ نیست بلکه مفهومی اساسی است که تمامی ابعاد زندگی ما را در بر می گیرد.
۷۹. مسیر درست زندگی همیشه با سختی مواجه است.
۸۰. سختی، برای کسی که آزموده است معنایی ندارد.
۸۱. سختی، برای فردی که آزموده است پدیده نا آشنایی نیست.
۸۲. رشد و کمال، یک مسیر است نه یک مقصد.
۸۳. مهم نیست که در کجای مسیر رشد باشی، مهم این است که همیشه در این مسیر در حرکت باشی.
۸۴. تا دیگران را دوست نداشته باشی، آنها هم تو را دوست نخواهند داشت.
۸۵. دوست بدار، تا تو را دوست بدارند.
۸۶. دوست بدار دیگران را، نه به خاطر خودت، بلکه به خاطر خودشالن.
۸۷. ما باید هر کسی را به خاطر وجود خودش دوست داشته باشیم، نه به خاطر نفس خودمان.
۸۸. مهرورزی، رویای گذشتگان است و نیاز این جهان.
۸۹. برای دیدنت نیازی به بال و پر نیست چون دلم با توست، قلبم در کنار توست و به تمام روح و معنا همراه تو هستم.
۹۰. در شادیت شریکم و در غمت مغموم.
۹۱. اگر بدانی چقدر برایم عزیز هستی، هرگز این روز را و تمامی لحظات خوشمان را فراموش نخواهی کرد.
۹۲. به گونه ای زندگی کن که همیشه به خاطرات آن افتخار کنی.
۹۳. روز تولد، تنها یک جشن عادی نیست بلکه تاریخچه ای از شادی هاست.
۹۴. تنها والدین هستند که مفهوم تولد را درک می کنند.
۹۵. والدین، ثمره عشق شان را با تولد فرزند دلبندشان تداوم می بخشند.
۹۶. تولد تو نشانه عشق و شادابی والدین توست.
۹۷. تولد تو نتیجه پیکار عشق و انتظار با زندگی است.
۹۸. اگر همراهی تو نبود هرگز نمی توانستیم از بحران های زندگی عبور کنیم.
۹۹. آنچنان پاک و لطیف هستی که طعم عشق و بوی زندگی می دهی.
۱۰۰. تو بشو عزت من تا شوم غرق سرور، تو بشو هستی من تا روم اوج وجود.
۱۰۱. لازمه پختگی، گذشت زمان است.
۱۰۲. بلوغ و پختگی در انسان فقط در طول زمان به دست نمی آید بلکه در عرض زمان نیز حاصل می شود.
۱۰۳. با کسب دانش، تجربه، درک ضرورت ها و موقعیت ها در عرض زمان، می توان به بلوغ و بالندگی رسید.
۱۰۴. آرامش، در درون انسان است نه در بیرون.
۱۰۵. آگر به دنبال آرامش هستی، در هیچ کجا نمی توانی آنرا بیابی. زیرا آنچه در بیرون است ابزارو وسیله ای بیش نیست چون منشا آرامش درون توست.
۱۰۶. زمانی که از درون آرام باشی، به یک منبع عظیمی از آرامش تبدیل می شوی و می توانی آنرا به دیگران عرضه نمایی.
۱۰۷. آیا مایلی همیشه بنشینی تا دستی از آسمان رسد که تو را به آرامش برساند؟
۱۰۸. سر عظمت انسان، در “اختیار” او نهفته است.
۱۰۹. زندگی چیزی است که خود ما با انتخابهایمان آنرا می سازیم.
۱۱۰. بنای زندگی ما، با پشتوانه دانش و تجربه ما، از طریق انتخاب و تصمیم گیری هایمان شکل می گیرد.
۱۱۱. انتخاب غم و شادی، خوبی و بدی، خوشبختی و بدبختی، آرامش و تشویق، دست خود ماست. در نهایت، این ما هستیم که آنها را اخذ می کنیم.
۱۱۲. حتی اگر پدیده های اجتماعی، جبرا به سمت ما بیایند، در نهایت، ما می توانیم در واکنش نشان دادن و نحوه پاسخدهی به آنها، کاملا آزادانه عمل نمائیم.
۱۱۳. هر کسی باید معنای “بودن” را دریابد و معنای “زندگی” را بیابد.
۱۱۴. تو چگونه می خواهی بنای زندگیت را بسازی؟ اندوخته ات برای این بنا چیست؟
۱۱۵. زندگی را به گونه ای بساز که موجب افتخار خودت و اطرافیان شود.
۱۱۶. آنچه من هستم و آنچه تو هستی، نتیجه انتخاب های خود ماست.
۱۱۷. مائیم که به وجودمان هستی می بخشیم و این ما هستیم که به زندگیمان معنا می دهیم.
۱۱۸. وقتی فردی دچار یاس می شود، می توان ریشه های آنرا در نگاه وی به زندگی پیدا کرد.
۱۱۹. در زندگی، چیزهایی مهم هستند که برایمان معنا داشته باشند. کاش می دانستی که حضورت چقدر پر معناست!
۱۲۰. تا تو کنارم هستی، شوق ماندن دارم، چو می روی، میل پرواز می کنم.
۱۲۱. در زندگی، چیزی بدتر از انتخاب های غلط ما نیست، که زمانی چیزهای سستی را انتخاب کرده ایم که فکر می کردیم به زندگی ما معنا می دهند!
۱۲۲. این ما هستیم که به اشیا، مفاهیم، آدمها و دنیای پیرامون خودمان ارزش و بها می دهیم.
۱۲۳. من معنای بودنم را یافته ام و می دانم که چرا در اینجا ایستاده ام، تو چطور؟
۱۲۴. نگاه، نگاه توست و انتخاب، حق تو. بجا از آن استفاده کن.
۱۲۵. من، ما را انتخاب می کنم، تو چطور؟
۱۲۶. طوری زندگی کن که حسرت از دست دادن چیزی را نداشته باشی.
۱۲۷. اصول اخلاقی سبب می شوند که قضاوت صحیح و منصفانه ای در جهت تشخیص موقعیت ها و رویدادها داشته باشیم.
۱۲۸. فردی که پابند اصول اخلاقی نیست، نه تنها در دوستی ها سست و شکننده خواهد بود، بلکه در زندگی مشترک نیز یک دیوار محکم و استوار برای تکیه دادن نخواهد بود.
۱۲۹. اگر حرف زدن، کار بی ثمر و بیهوده ای بود، هیچ کودکی در دنیا زبان نمی آموخت.
۱۳۰. با حرف زدن هست که به دیگران اجازه می دهیم که ما را درک کنند.
۱۳۱. تا ما سخن نگوئیم، کسی نمی داند که در درون ما چه می گذرد!
۱۳۲. ما با صحبت کردن، پنجره وجودمان را به روی مخاطب باز می کنیم و از یک چارچوب بسته به یک فضای باز حرکت می کنیم.
۱۳۳. فرد قابل مذاکره، کسی است که تمایل به صحبت دارد، و مشتاق یادگیری و حل مسائل است.
۱۳۴. بزرگترین مشکلات عالم نیز در پشت میز مذاکره حل می شوند.
۱۳۵. غیر قابل مذاکره بودن، نشانه عدم انعطاف است.
۱۳۶. در تمسک به اصول اخلاقی و باورها ونگرش های صحیح، با ثبات و راسخ باش، و در رفتارها و برخورد با حوادث و رویدادهایزندگی، منعطف.
۱۳۷. انعطاف، باعث می شود که خیلی شکننده نباشیم.
۱۳۸. اگر منعطف نباشی، خیلی زود می شکنی.
۱۳۹. در زندگی به چیزی باید اتکا کنی که ماندنی است!
۱۴۰. یاد پر مهرت، در لابلای پیچ و خم های زندگی، هم چنان جاودانه مانده است.
۱۴۱. هر چقدر لذات و شادی ها در درون تو، بیشتر نهادینه شوند، پایداری و بقای آنها نیز افزوده خواهد شد.
۱۴۲. شادی های درونی، با اندک رطوبتی متلاشی نخواهند شد.
۱۴۳. اگر چه پر پرواز نداریم، اما امیدمان همیشه در طیران است.
۱۴۴. غم و اندوه را به خود راه نده، حتی اگر به خاطر من باشد!
۱۴۵. تغییرات بنیادی در انسان، کار بسیار سختی است زیرا گذشت و فداکاری می خواهد.
۱۴۶. بعضی از فرصت های زندگی، فقط یک بار اتفاق می افتند و هرگز تکرار نخواهند شد.
۱۴۷. اگر از فرصت های زندگی، به خوبی استفاده کنی، کمتر احتمال خواهد داشت که در زندگی، حسرت و افسوس چیزی را بخوری.
۱۴۸. تو می توانی شکست ها و بحران های زندگی را به فرصت هایی برای ارتقا خود تبدیل نمایی.
۱۴۹. تبدیل شکست به فرصت، یعنی ایجاد ظرفیت.
۱۵۰. مادامی که درگیر گذشته خود باشی، تمامی انرژی تو صرف آن می شود، و امروز و فردای خود را از دست خواهی داد.
۱۵۱. شکست، یک یادگیری است.
۱۵۲. در هنگام شکست، یاد می گیریم که روش و رفتار و فکر ما، پاسخ صحیح به آن موقعیت نبوده و بایستی روش دیگری اتخاذ نمائیم.
۱۵۳. همیشه سعی کن قدر داشته هایت را بدانی.
۱۵۴. چیزی که برای زندگی هر فردی می تواند خطرناک باشد، زمینه های وابستگی به چیز خاصی است.
۱۵۵. حس بسیار زیبا و غرور آفرینی است که بدانی یک نفر دیگری هم هست که در یک گوشه ی این دنیا، به فکر توست و از تو یاد می کند.
۱۵۶. آیا هر کدام از ما، در این خلوت تنهایی، احساس با هم بودن می کنیم؟
۱۵۷. اگر معنای “بودن” را درک نکرده باشی، عمر گرانمایه را بیهوده صرف کرده ای!
۱۵۸. در سرنوشتی که دیگران برایت رقم می زنند، سیر نکن.
۱۵۹. تو مختاری که در فضایی که تو را مجبور می کنند، پرواز نکنی.
۱۶۰. اگر بتوانی حداقل یک نفر را به حرکت آوری، همین تو را کفایت می کند.
۱۶۱. زندگی ما، سراسر انتخاب های خود ماست.
۱۶۲. این نیز بگذرد، اما چه با افتخار!
۱۶۳. بیهوده در جای دیگری به دنبال شادی و آرامش می گری!
۱۶۴. برای حل مشکلات، هر چه فکر کنی راهی جز تغییر نمی یابی.
۱۶۵. گفته من این خلاقیت را ندارد که در تو خلق بدیع ایجاد نماید، اما می تواند در تو ایجاد حرکت نماید.
۱۶۶. چه انسانی که برای اولین بار قدم به ماه گذاشت و چه انسانهایی که به فضا سفر کردند و چه آنهایی که دور دنیا گشتند و چه آنهایی که برای پیشرفت علوم تلاش کردند؛ همگی با یک قدم اول شروع کردند و بدین جا و بدانجا که می خواستند رسیدند.
۱۶۷. هیچ کس بدون طی قدم، به جایی نرسیده است.
۱۶۸. گفته های من برای تو حکم همان قدم اول را دارد که انتظار می رود در تو ایجاد حرکت نماید.
۱۶۹. برای بهتر زیستن، بایستی برای “شدن” تلاش کرد.
۱۷۰. در زندان هم می توان شاد زیست. بستگی دارد که فضا را چگونه ببینی.
۱۷۱. ما می توانیم آنچه را دوست داریم و دلمان می خواهد، ببینیم.
۱۷۲. اگر قرار است مدتی در قفس باشی، چرا به شادی نگذرانی!
۱۷۳. شاد زی، شاد باش، و شادی بپا کن!
۱۷۴. این ایده که فرد موفق، در تمامی زمینه ها و حوزه ها موفق است، تصوری بیش نیست.
۱۷۵. برای اینکه اعتماد به نفست را افزایش دهی، به قابلیت های درونی، پایدار و قابل کنترل توجه کن.
۱۷۶. در زندگی به چیزهایی اعتماد کن که بتواند موجودیت تورا در هر شرایطی تضمین نمایند و پشتوانه خوبی برای تو محسوب شوند.
۱۷۷.آنچه را که امروز داری و ممکن است فردا نداشته باشی، قابل اتکا نخواهد بود.
۱۷۸. سعی کن از درون، توانگر شوی.
۱۷۹. فراموش نکن که غنای درونی و کسب کمالات و توانایی ها همیشه با تو هستند.
۱۸۰. تو بایستی به دنبال سرمایه هایی باشی که بتواند به تو و زندگی تو، غنای بیشتری ببخشد. چیزی که با داشتنش شاد شوی، چیزی که با بودنش لذت ببری، و چیزی که به وجودش افتخار کنی، و تو را سربلند کند.
۱۸۱. جذابیت، ویژگی است که سریع تر از سایر ویژگی ها به چشم می آید زیرا انسان، زیبایی های طبیعت را به خوبی درک می کند.
۱۸۲. هوشیار باش که جذابیت، یک ویژگی ماندگار در همه حوزه ها و شرایط زمانی و مکانی نیست و قابلیت اتکا را در تمامی شرایط ندارد.
۱۸۳. توجه داشته باش افرادی که خیلی بر جذابیت ظاهرشان تاکید می ورزند، نشانه اینست که چیزی مهمتر و با ارزش تر از آن ندارند.
۱۸۴. فراموش نکن فردی که بر جذابیت خودش خیلی تاکید می کند به خاطر اینست که در سایر حوزه ها و زمینه ها حرفی برای گفتن ندارد.
۱۸۵. سکوت یعنی عدم مشارکت.
۱۸۶. این را بدان که افراد موفق، از روز اول موفق نبودند بلکه بتدریج و با تلاش به این درجه رسیدند.
۱۸۷. برای موفق شدن، راهی جز سعی و تلاش و تمرین نیست.
۱۸۸. برای تضمین موفقیت بیشتر، از موفقیت های کوچک شروع کن.
۱۸۹. با دیگران هر طور می خواهی رفتار کن. اما فراموش نکن که در رفتار و گفتارت باید عصاره محبت وجود داشته باشد.
۱۹۰. محبت، بایستی عنصر اساسی هر رفتاری باشد.
۱۹۱. رفتار و گفتار تو نسبت به دیگران، بایستی خاصیت شیر داشته باشد.
۱۹۲. چگونه ممکن است به کسی عشق و محبت داشته باشیم اما نسبت به او بی توجه باشیم؟!
۱۹۳. چگونه ممکن است به کسی عشق و محبت داشته باشیم اما به او احترام نگذاریم؟!
۱۹۴. چگونه ممکن است به کسی عشق و محبت داشته باشیم اما مسئولیتی نسبت به او نداشته باشیم؟!
۱۹۵. چگونه ممکن است به کسی عشق و محبت داشته باشیم اما هیچ گذشت و فداکاری نسبت به او نداشته باشیم؟!
۱۹۶. چگونه ممکن است به کسی عشق و محبت داشته باشیم اما ناظر به عیوب او باشیم؟!
۱۹۷. دادن مسئولیت، باید متناسب با توان شانه های هر کسی باشد.
۱۹۸. فرض کن، فقط فرض کن که به تو بگویند که فقط همین امروز زنده خواهی بود و فردا میمیری! دوست داشتی همین امروز که زنده هستی چه کاری انجام دهی؟ دوست داشتی به دیگران چه بگویی؟ همان چیزی که آن لحظه می خواهی بگویی یا انجام بدهی، الان انجام بده تا دیر نشده!
۱۹۹. همیشه با این فرض باش که:”شاید فقط همین امروز زنده باشم و فردا دیگر نتوانم احساسم را بگویم”.
۲۰۰. شاید برای گفتن” دوستت دارم” فردا خیلی دیر باشد.
۲۰۱. خاستگاه احساس، عشق است و منطق، خرد.
۲۰۲. احساس و عاطفه باعث می شود که روح یک مطلب یا مسئله ای را درک کنیم. اما منطق باعث می شود جوانب آنرا بدون درگیری عاطفی ببینیم.
۲۰۳. هر زمان در یک تصمیمی، احساسات و عواطف افزایش می یابند به همان نسبت از ادراک کلی جوانب آن مسئله کاسته می شود.
۲۰۴. هر زمان برای تصمیم گیری راجع به موضوعی، دچار تعارض شدی و یا احساسات مثبت یا منفی نسبت به آن داشتی، حتما باید از منطق بهره ببری و جوانب موضوع را بطور عقلانی بررسی کنی.
۲۰۵. چه قادر به تصمیم گیری باشی چه نباشی، حتما مشورت کن. تا به تو کمک نمایند که جوانب موضوعی را که تو عاجز از درک آن هستی به تو نشان بدهند.
۲۰۶. تو مشورت می کنی تا آنچه را که تو نمی بینی، دیگران به تو نشان بدهند.
۲۰۷. پیامدهای رفتار و تصمیمت را بپذیر.
۲۰۸. فکر کن که پیامدهای تصمیمت به چه قیمتی است! ارزشش را دارد؟
۲۰۹. فراموش نکن، یک تصمیم اشتباه در زندگی کافی است تا زندگی انسان را تباه کند.
۲۱۰. اگر می خواهی معقولانه رفتار کنی باید مواظب باشی که خیر و صلاح یک عمر زندگی را فدای یک لحظه لذت نکنی.
۲۱۱. همه فرصت ها و تصمیمات ما، قابل دستیابی مجدد در آینده نیستند و حتی ممکن است قابل جبران هم نباشند.
۲۱۲. باید این احتمال را بدهی که همیشه نتوانی تصمیمات صحیح را بگیری.
۲۱۳. وقتی می گویند از منطق باید استفاده کنی، مقصود لزوما منطق مشخص تو نیست، بلکه یافتن روابط منطقی برای حل مسائل و مشکلات زندگی است.
۲۱۴. اگر چه بی توجهی به عواطف و احساسات، خشک و بی ذوق و بدون لذت است اما نادیده گرفتن منطق، بسیار خطرآفرین است.
۲۱۵. برای یافتن روابط منطقی جهت تصمیم گیری و حل مسائل، مشورت کردن با دوستان هم سن و سال، کسانی که تجارب مشابه تو دارند، کسانی که ویژگی ها و خصوصیاتشان مشابه توست، کسانی که مثل تو درگیر با همان موضوعات مورد نظر تو هستند، کسانی که دانش و تخصص کافی و تسلط بر موضوع ندارند، همیشه و لزوما نمی تواند مفید به فایده باشد. چون وجوه مشترکی با تو دارند پس مثل تو ممکن است در آن موضوع، فکر کنند یا احساس کنند.
۲۱۶. هر چه سطح آگاهی بیشتر باشد، ضریب خطا کاهش می یابد.
۲۱۷. هر چه سطح تو بالاتر رود، افق دیدت وسیع تر خواهد شد.
۲۱۸. هر چه سطح آگاهی تو افزایش یابد، بهتر و بیشتر به روابط بین اشیا پی می بری.
۲۱۹. چرا می خواهی همه چیز را خودت تجربه کنی؟ به چه قیمتی؟
۲۲۰. آیا باید در هر کاری، خودمان تجربه مستقیم داشته باشیم؟
۲۲۱. خیلی وقتا، خیلی از ما، خیلی چیزها، می دانیم اما در عمل کردن مشکل داریم.
۲۲۲. هر چقدر آگاهی داشته باشی اما این دانش و آگاهی نتواند در تو ایجاد تغییر کند و منجر به عمل نشود، هیچ ارزشی نخواهد داشت.
۲۲۳. رفتار تو بایستی متناسب و متجانس با گفتارت باشد.
۲۲۴. بایستی حرف های خوب و گفتار نیکمان، در رفتارمان متجلی شوند.
۲۲۵. به یاد داشته باش، مادامی که عمل نکنی، فرایند تغییر و تکمیل، متحقق نخواهد شد.
۲۲۶. تغییر کردن، مستلزم عمل کردن به شیوه ای جدید در رفتارها و نگرش های آدمی است.
۲۲۷. با ممارست و تمرین مستمر و بتدریج، هر گونه تغییر و بهبودی حاصل می شود.
۲۲۸. از هر جا شروع کنی، همان نقطه آغاز خواهد بود.
۲۲۹. مهم نیست که از کجا شروع کنی، مهم اینست که در مسیر کمال باشی.
۲۳۰. من قدر این زندگی را دانسته ام، تو هم بدان.
۲۳۱. اگر چیزی در حیطه کنترل فرد باشد، “نتوانستن” برای او معنایی ندارد و فقط بحث “خواستن” است.
۲۳۲. خلق تو، حالات تو، هیجانات و واکنش های تو، در حیطه کنترل توست. بجای آنکه تو بر آنها مسلط باشی، آنها بر تو غالب شده اند.
۲۳۳. آیا فکر می کنی بدون تحمل سختی می توان خوب بود و یا بهبودی پیدا کرد؟
۲۳۴. همیشه اولین قدم، سخت ترین و دشوارترین قدم است.
۲۳۵. واکنش های تو تماما در حیطه کنترل خودت هستند و تو بایستی آنرا مدیریت کنی. در صورتی که این واکنش های تو هستند که دارند تو را مدیریت می کنند!
۲۳۶. شادی و خوشبختی، چیزی نیست که از آسمان بیاید!
۲۳۷. خوشبخت زیستن، یک هنر است.
۲۳۸. شاد زیستن، یک هنر است.
۲۳۹. بین “خواستن” تا “شدن”، فقط یک قدم فاصله است.
۲۴۰. “خواستن” یعنی پذیرفتن تغییر.
۲۴۱. وقتی شرایط بدتر و سخت تر از خودت را مجسم کنی، تازه می فهمی که چقدر داری خوشبخت زندگی می کنی بدون آنکه آنرا حس و لمس کرده باشی.
۲۴۲. من شریک رویاهای زندگیت هستم، بگذار در خواب بمانم، بیدارم نکن!
۲۴۳. یعضی ها ثروتشان، دارایی شان است. اما دارایی من، تنها تویی!
۲۴۴. تو که هیچ وقت پا روی زمین نمی گذاشتی؛ چگونه به سرای دل من راه یافته ای؟!
۲۴۵. کسی که گذشت می کند و می بخشد، از درون غنی است که می تواند ببخشد.
۲۴۶. کسی که می بخشد، چیزی دارد که ببخشد.
۲۴۷. بخشش، نشانه ضعف نیست بلکه نشانه بزرگی و غنای درونی است.
۲۴۸. لازمه “بخشش”، “گذشت” است. و لازمه “گذشت”، گذشتن از خواسته های خود.
۲۴۹. ببخش دیگران را، تا قلبت راحت گیرد.
۲۵۰. تا از خودت نگذری، نمی توانی دیگران را ببخشی.