گزارش نقض حقوق اقلیت های مذهبی در ایران

فرزان فرامرزی

با روی کار آمدن دولت جدید، و تغییراتی که این دولت وعده ی آن را داده بود، کسی فکر نمی کرد که علیرغم تمامی وعده ها، نقض حقوق بشر و نقض حقوق اقلیت های مذهبی و همین طور نرخ اعدام بیشتر شود.

سعی دولت جدید برای نشان دادن چهره ای معتدل و میانه رو و متعهد به حقوق شهروندی به ظاهر تنها نقابی است بر روی اعمال ضد انسانی ای که این روزها در ایران انجام می گیرد. آنچه مسلم است، کلیت نظام، خط مشی مشخصی برای برخورد با اقلیت های دینی دارد و تعویض ریئس جمهور چیزی را عوض نمی کند.

در هفته های گذشته در مورد منشور شهروندی ای که توسط دولت حسن روحانی[۱] نوشته شده است، بسیار صحبت شده است. این منشور از لحاظ حقوق بشری دارای ایرادات بسیاری است و واقعا منشوری که حق و حقوق تمامی شهروندان ایرانی در آن لحاظ شده باشد نیست. اگرچه هاشمی رفسنجانی در حمایت از این منشور گفته است: “هیچ‌کس حق ندارد با سلب حقوق کامل شهروندی مطابق قانون اساسی و یک زندگی کامل، در نان مردم خرده شیشه بریزد[۲].“

حال که صحبت از ریختن خرده شیشه در نان مردم شد، باید اشاره کنم به خبری در همین مورد. افراد ناشناس در شهر گرگان مرکز استان گلستان اقدام به چسباندن اعلامیه هایی بر درب منازل و محل کسب بهائیان این شهر نمودند[۳]. این عده با استفاده از عکس های مذهبی و نوشته های مذهبی بهائیان، این اعلامیه را به نحوی تنظیم کردند که افراد ناآشنا با آیین بهائی، پس از خواندن آن‌ها گمان خواهند کرد که توسط خود بهائیان نوشته و چسبانده شده است.

اما هدف از این حرکت چه بوده است؟ در واقع عناصر به ظاهر “ناشناس” قصد داشتند با این کار برای بهائیان این شهر “پاپوش” درست کرده تا دلیلی محکمه پسند برای بازداشت و زندانی کردن آنها داشته باشند.

هنگامی که یکی از کاسبان بهائی به محل کسب می‌رسد متوجه اعلامیه و عکس مزبور بر شیشه مغازه‌ خود می‌شود و همزمان مامورانی از اداره اماکن هم سر می‌رسند و مغازه این فرد بهائی را به دلیل تبلیغ بهائیت از طریق چسباندن اعلامیه به شیشه مغازه‌اش تعطیل می‌کنند. خوشبختانه این محل کسب در روز شنبه ۹ آذر ماه با پیگیری شهروند بهائی مذکور دوباره باز می‌شود.

امیدواریم که روزی برسد که کسی حق نداشته باشد در “نان مردم خرده شیشه بریزد.” و اگر قرار است منشوری برای صیانت از حقوق شهروندان تهیه شود، تمامی ایرانیان را صرف نظر از دین، نژاد و زبان، در بر گیرد.

سه شهروند بهائی در دادگاه انقلاب یزد، مجموعا به ۱۰ سال زندان محکوم شدند. فریبا اشتری و شبنم متحد به حکم دادگاه انقلاب یزد هرکدام به سه سال حبس تعزیری و ایمان رشیدی به چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند[۴].

تعرض به گورستان ها بهائی خبر جدیدی نیست و در کارنامه ی جمهوری اسلامی به کرات قابل مشاهده است. اما اخیرا در سنندج گورستان بهائیان بجای زیرورو شدن، کلا مصادره شد. این حرکت البته این بار با حکم دادگاه و تحت عنوان “تصرف عدوانی” صورت گرفته است.

طبق حکم دادگاه سنندج زمین قبرستان بهائیان شهر مزبور که از سال ۱۳۷۲ شمسی از طرف مسئولین شهر و شهردار وقت دراختیار شهروندان بهائی قرار گرفته بود، تحت عنوان تصرف عدوانی از مالکیت بهائیان خارج گردید. قابل ذکر است این سومین گورستان بهائیان سنندج از بعد از انقلاب می‌باشد که مورد تعدی و تصرف قرار گرفته است[۵].

منوچهر خلوصی شهروند بهائی ساکن مشهد، روز جمعه هشتم آذرماه سال جاری، بازداشت شد. ساعت هشت صبح روز جمعه، پنج مامور لباس شخصی اطلاعات به منزل مسکونی و محل کار و منازل  پدر  و پدر همسر  منوچهر خلوصی رفتند و بعد از تفتیش کامل این محل ها، کامپیوتر ها و لپ تاپ ها و کتاب های مذهبی و دفترچه های دعا و مناجات همه اعضای خانواده را بردند.[۶]

منوچهر خلوصی در سال ۱۳۷۸ به علت بهائی بودن به اعدام محکوم شد و این حکم بسیار سنگین با برائت شکسته شد و در نهایت پس از چند مرحله بررسی به یک سال حبس تقلیل یافت که در زمان صدور حکم نهایی، ایشان ۱۹ ماه را در زندان سپری کرده بودند.

نیکا و نوا دو دختر جوان منوچهر خلوصی می باشند که در سال گذشته شش ماه را در بازداشت بسر بردند و دادگاه بدوی در شعبه سوم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی سلطانی آنها را به ترتیب به شش سال و چهار سال و نیم حبس تعزیری محکوم کرد.

بهزاد شکوهی شهروند بهائی ۷۵ ساله که برای پیگیری مطالبات خود از وزارت کشاورزی اقدام به تهیه دادنامه نموده بود، پس از احضار از سوی فرمانداری تهران مورد ضرب و شتم و هتاکی قرار گرفت. بهزاد شکوهی پس از ۳۴ سال از زمان اخراج خویش از اداره مزبور، با روی کار آمدن دولت جدید داد نامه‌ای تنظیم کرده و آنرا تقدیم مقامات کرده بود پس از این اقدام فرمانداری استان تهران در خیابان عباس آباد ابتدای می‌رعماد وی را احضار نموده و در آنجا اقدام به ضرب و شتم وی نمودند.[۷]

جا دارد در اینجا باز به آقای هاشمی برگردیم و آرزو کنیم که کسی در نان مردم خرده شیشه نریزد و یا اگر کسی خواهان حق و حقوق خود بود مورد ضرب و شتم قرار نگیرد. بهرحال هنگامی که از حقوق شهروندی صحبت می شود، نمی توان آن را به یک گروه و دسته ای خاص محدود کرد. اگر قرار باشد حقوق شهروندی به اکثریت شیعه اختصاص داده شود، کار بزرگی صورت نگرفته، زیرا که “اکثریت” شیعه با “اقلیت”ی از مشکلات دست به گریبان هستند حال آنکه “اکثر” مشکلات و نقض حقوق شهروندی را “اقلیت” بهائی، نوکیشان مسیحی، دراویش گنابادی و … تحمل می کنند.