اعتقادات بنیادین بهائیان چیست؟

·        بهائیان اعتقاد به وجود خداوند یکتا دارند.

·        خداوند پیامبران را برای راهنمایی انسان در امور روحانی و دنیوی می فرستد.

·        چون حرکت تاریخی ، مدنی و اجتماعی  بشریت متوقف نمی شود بنابراین ادیان بعد تاریخی دارند و هیچ دینی نمی تواند جوابگوی تمام نیازهای جامعهء بشری در تمام دورانها باشد. پس لازمهء دیانت تجدید آن و ظهور دیانت های نوین است.

·        شالودهء تمام آموزه های بهائی "وحدت عالم انسانی" است. 

·        وحدت عالم انسانی ، محور و مرکز اندیشه و حرکت در آیین بهائی است و تمام تلاش های این جهانی آیین بهائی، برای رسیدن به آن وحدت انجام می گیرد.

·        صلح عمومی، تساوی حقوق زنان و مردان ، تعدیل معیشت—که مراد از آن حصول امکان پیشرفت اقتصادی و رفع نابرابریهای موجود اقتصادی است—ترک تعصب و دیگر تعالیم بهائی آموزه هایی است که جهان کنونی نیازمند آن است.

 هر یک از ادیان الهی، گذشته از آن که مجموعه تعالیمی در اصلاح اخلاق و پای بست های متافیزیکی دارند ، در ذات خود یک هدف غایی این جهانی نیز دارند و آن هدف غایی ، تعیین کننده نحوه اندیشه و رفتار اجتماعی پیروان آن دین است. می توان گفت ادیان الهی در مجموع  ، در روش های اخلاقی و اندیشه های متافیزیکی شباهت های زیادی با هم دارند ، اما در غایت های این جهانی ، رویکردهای متفاوتی از خود نشان می دهند.

اما در دیانت بهائی آن هدف نهایی که مبنای تمام تئوری های ساختاری این جهانی است ( در تمام مظاهر فلسفی ، فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی )، "وحدت عالم انسانی" است. وحدت عالم انسانی ، محور و مرکز اندیشه و حرکت در آیین بهائی است و تمام تلاش های این جهانی آیین بهائی، برای رسیدن به آن وحدت انجام می گیرد. درست است که بهائیان تعالیم خود را در قالب حرکت های گوناگون در زمینه های اندیشه ، اقتصاد و اجتماع می دانند، اما باید توجه کنیم که تعالیمی مانند صلح عمومی، پذیرفتن خط و زبان واحد، وسیله ای برای رسیدن به آن وحدت موعود است؛ همچنین تعدیل معیشت—که مراد از آن حصول امکان پیشرفت اقتصادی و رفع نابرابریهای موجود اقتصادی است—راهی برای رسیدن به آن هدف غایی است. همچنین ترک تعصب و تساوی حقوق زنان و مردان … همه ، در راستای رسیدن به آن هدف اند. بهائیان برای درک درست هر تصمیم و یا اقدام، باید ببینند که آن تصمیم و یا اقدام چه مقدار موازی و یا مطابق اصل "وحدن عالم انسانی" قرار دارد. بدیهی است که نداشتن هدف غایی، برای کسانی که مدعی اصلاح عالم اند، جز سردرگمی و پریشانی ، نتیجه ای به دست نمی دهد. برای اصلاح کاستی ها و زشتی های دنیایی که در آن زندگی می کنیم ، تنها راه این است که سنجیده ، با برنامه، به طور موازی و متحد حرکت کنیم و تمام این ویژگیها در آموزه های دیانت بهائی دیده می شود. شالودهء تمام آموزه های بهائی "وحدت عالم انسانی" است.