نویسنده:فرزانه امیری
امیرگلستانی، زندانی سیاسی محبوس در اوین، این روزها در اعتصاب غذاست. می‌گوید قانون آزادی مشروط در باره‌اش اجرا نشده و این خلاف قوانین قضایی جمهوری اسلامی است.
امیر یک فعال فیس بوکی بود که دستگیر شد. بیست ونهم مرداد ۱۳۹۲ ماموران اطلاعات سپاه به محل کارش ریختند و بازداشتش کردند. او را به خانه‌اش بردند و به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و همانجا مجبورش کردند که اطلاعات ورود به صفحه‌های فیس بوکی تحت مدیریت خود را به ماموران بدهد. امیر سپس به بند دو-الف زندان اوین منتقل شد و ماه‌ها تحت فشارهای سخت روحی روانی قرارگرفت. سپس چندنفر دیگر نیز در پرونده ای مشترک و موسوم به «فعالین فیسبوکی» بازداشت شدند و همچون امیر مدت‌ها در بند دو الف ماندند تا علیه خود اعتراف کنند.
اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی»، «اهانت به مقدسات»، « اهانت به رهبر»، «توهین به سران سه قوه» و «انتشار تصاویر مبتذل از طریق سامانه رایانه» اتهاماتی بود که به امیر گلستانی و سایر افراد بازداشت شده وارد شده بود.
گلستانی بعد از طی یک دوره سخت، به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد و با حکم بیست سال زندان مواجه شد. حکمی که او و همسرش مرجان را شوکه کرد. تنها فعالیت امیر در فیس بوک بود، مدیر صفحه‌هایی طنز با عنوان «زندگی سگی» و «زندگی شیرین» بود که با لحنی طنز و اعتراضی به مسائل سیاسی و اجتماعی می‌پرداخت. او هنگام بازداشت مدت هفت ماه بود که صفحه خود را به خاطرازدواج با مرجان و عشق زیادش به زندگی با او بسته بود و دیگر هیچ فعالیتی در شبکه‌های اجتماعی نداشت. اما هیچ کدام از این توضیح‌ها باعث نشد که بازجوهای امیر از او بگذرند، آزادش کنند و یا در حکمش تخفیف بدهند.
مرجان، همسر امیر گلستانی است، همان کسی که امیر به خاطرش چند ماه پیش از بازداشت دست از همه فعالیت‌های فیس بوکی کشیده بود. مرجان شاعر است و از بعد از بازداشت امیر فقط برای او شعر می‌گوید.
یک فرد نزدیک به گلستانی در باره دلایل اعتصاب غذای او می‌گوید:
«امیر تا الآن که سی‌ویک ماه از حبسش می‌گذرد، به دلیل ایجاد آرامش برای همسر تنها و نگرانش و دیگر اینکه شاید صبوری اش دلیلی موجه برای عفو و آزادی‌اش و بازگرداندن زندگی به او و خانواده‌اش شود، تاکنون یکی از بی حاشیه‌ترین و بی‌آزارترین زندانیان سیاسی بوده است. ابتدا دربند ۳۵۰ و اکنون دربند هشت اوین. هم‌اکنون امیر گلستانی که ابتدا توسط قاضی مقیسه به بیست سال حبس و سپس با تجمیع و با استناد قانون ۱۳۴ مجازات اسلامی در دادگاه تجدیدنظر توسط قاضی پور عرب به هفت سال و نه ماه زندان محکوم شد، در خردادماه سال ۹۴ مورد عفو سیزده رجب قرار گرفت، ولی متأسفانه با کوتاهی مسئولین و مشکلاتی که از ابتدا در پروندهٔ فیس‌بوکی‌ها بود پس از هشت ماه عفو در پروندهٔ او وارد شد و فقط یک‌دوم حبس او تقلیل پیدا کرد. امیر طبق قانون جدید مجازات اسلامی اکنون باید مشمول قانون آزادی مشروط شود. آزادی مشروط حقی ست که هر فرد تنها یک‌بار در زندگی‌اش وقتی یک‌سوم از حبس خود را بگذراند مشمول آن شده و آزاد می‌شود. اما امیر گلستانی باوجود داشتن تأییدیهٔ حسن رفتار از مسئولان زندان و دایره اجرای احکام زندان همچنان از این حق محروم است و دادستانی با آزادی مشروط او موافقت نمی‌کند.»
به گفته یک منبع موثق: دادیار ناظر بر زندان اوین همچنان پس از رؤیت نامهٔ تأییدیه حسن رفتار از زندان هیچ اقدامی برای آزادی او انجام نداده است.
امیر گلستانی، فعال فیسبوکی، از شنبه ۲۴ بهمن‌ماه اعتصاب غذای تر خود را آغاز کرده و گفته است اگر پس از گذشت ۱۰ روز تغییری درروند پرونده و آزادی وی انجام نشود دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد.او خواهان اجرای قانون آزادی مشروط درباره خود و آزادی سریع است. مرجان، همسرش این روزها شرایط روحی سختی دارد، خیلی نگران سلامت شوهرش است و می‌ترسد هرلحظه آسیبی جدی به تن رنجورش وارد شود.
مقامات قضایی در چند سال گذشته از اجرای قانون آزادی مشروط درباره زندانیان سیاسی و امنیتی خودداری کرده‌اند، این در حالی است که همه زندانیان عادی با سنگین‌ترین جرائم از این حق برخوردار می‌شوند.
نویسنده:فرزانه امیری