مجتبى واحدى: 

دیدار فائزه هاشمی با یک هم بند خود که پس از هشت سال به مرخصی پنج روزه آمده بود رسانه های حکومتی را به تکاپو انداخت و چهره های بسیاری را در پیشگاه ملت رسوا کرد. کسانی که رگ های گردن آنها به خاطر ملاقات چند دقیقه ای فائزه هاشمی با هم بند سابق خود برآمده شد همانهایی هستند که سالها در برابر انواع فساد و ظلم سکوت کردند. حتی اگر نخواهیم تمام سال های پس از انقلاب را یاد آوری کنیم کافی است نگاهی به سال های هشتاد و چهار تا نود و دو داشته باشیم که رسوایی های آن ، حتی برخی مدافعان اولیه احمدی نژاد را به فریاد و فغان واداشت. اما اغلب کسانی که در چند روز اخیر “غیرت نمایی ” می کنند و فریاد “وااسلاما” سر می دهند حتی یکبار برای حق کشی ها ،اختلاس ها ،رانت خواری های دوران احمدی نژاد چنین عکس العمل هایی از خود بروز ندادند. همان افراد امروز به خاطر یک ملاقات میان دو زندانی سیاسی اینگونه یقه درانی می کنند.

اصرار دارم که قبل از تمرکز بر دیانت ملاقات شونده ، در خصوص اصل ماجرا سخن بگویم : ملاقات دو نفر که شش ماه به خاطر مواضع سیاسی در یک اتاق زندانی بوده اند .طراحان قانون اساسی جمهوری اسلامی که مملو از تبعیض و حق کشی است تلاش کرده اند مبنای قانونگذاری خویش را تساوی حقوق شهروندی همه ایرانیان نشان دهند . البته در همه سال های پس از انقلاب ،مظاهر متعددی از دروغ بودن این ادعا آشکار شده است. اما گزافه نیست اگر گفته شود در حادثه اخیر ، مفتضح ترین تناقض میان ادعای قانون اساسی جمهوری اسلامی و عملکرد نظریه پردازان و متولیان جمهوری اسلامی در معرض دید همگان قرار گرفت. صورت مسئله بسیار ساده است. دو شهروند که حدود شش ماه با الزام نظام جمهوری اسلامی زیر یک سقف بوده اند اکنون برای دقایقی به دلخواه خویش دیدار کرده اند. فقط همین ! اما عده ای تلاش می کنند همه اخبار و تحولات داخلی و خارجی را تحت الشعاع این دیدار قرار دهند. نکته اصلی در ماجرای اخیر آنست که رسانه های حکومتی و متولیان جمهوری اسلامی ، حقوق شهروندی فائزه هاشمی و میزبان او را وقیحانه زیر پا می گذارند اما برای آنکه عده ای خشک مغز و متعصب را تحریک نمایند ،بهایی بودن ملاقات شونده را به موضوع اصلی تبدیل کرده اند . گویی که یک شهروند بهایی حتی از حق انتخاب میهمان برخوردار نیست .

نام جواد لاریجانی برای اغلب فعالان حقوق بشر آشناست. این فرد کذاب را می توان اصلی ترین مهره برای فریب افکار عمومی و رسانه های خارجی دانست که وظیفه او انحراف اذهان از نقض آشکار حقوق بشر در ایران است. او بارها ادعا کرده که بهایی ها در ایران مانند سایر ایرانیان از حقوق شهروندی برخوردارند . جواد لاریجانی اکنون باید به این سوال پاسخ دهد که “آیا نظام جمهوری اسلامی برای شهروندان بهایی حق زندگی قائل است یا نه ؟” آیا اگر یک شهروند غیر بهایی در ایام مرخصی از زندان ، پذیرای دوستان خود باشد اینگونه مورد بغض و کینه دستگاههای حکومتی و آخوندهای درباری همچون مکارم شیرازی قرار می گیرد ؟ دستگاههای حکومتی و رسانه های مزدبگیر جمهوری اسلامی ظاهرا حملات خود را متوجه فائزه که هاشمی نموده اند. از جمله رئیس عدالت ستیز دستگاه قضایی ،فائزه اما هاشمی را به تعقیب قضایی تهدید کرده است اما تردیدی وجود ندارد که وحشت آنان از عادی سازی روابط میان بهائیان و سایر آحاد ملت و به عبارت دیگر برخورداری بهائیان از بدیهی ترین حقوق اولیه است. بر همین اساس، بایستی تلاش شجاعانه فائزه هاشمی را ستود .به خصوص اصلاح طلبانی که قانون اساسی جمهوری اسلامی را دارای ظرفیت کافی برای احقاق حقوق آحاد مردم می دانند وظیفه دارند در فضای آشوب زده کنونی از ایستادگی فائزه سپاسگزاری نمایند. حادثه اخیر قاعدتا به فائزه نیز آموخت که در زد و بند های حکومتی ،پدر او تفاوت چندانی با دیکتاتور جمهوری اسلامی و نیروهای سرکوبگر او ندارد . کسانی که خود را مدعی پیروی از امام علی می دانند لابد کلام او را به یاد می آورند که حکام اسلامی را از درنده خویی نسبت به شهروندان برحذر می داشت زیرا به تعبیر او ،مردم دو دسته هستند یا هم کیش حاکم هستند یا هم نوع او. مدعیان پیروی از امام علی در نظام جمهوری اسلامی ، در جایگاه طلب کار نشسته و یک بانوی شجاع مسلمان را به خاطر رفتار انسانی نسبت به یک شهروند بهایی محکوم می کنند. این طلب کاری در حالی است که آنان به این زندانی غیر مسلمان بدهکارند. فریبا کمال آبادی حدود هشت سال قبل با اتهامات عقیدتی محاکمه و زندانی شد. شش سال پس از زندانی شدن او ، معاون اول رئیس جمهور اسلامی راهی زندان شد. بر خلاف خانم کمال آبادی ،علت زندانی شدن محمد رضا رحیمی ،فساد ورسوایی مالی در حدی بود که برای دستگاه عدالت ستیز قضایی ، راهی جز محاکمه معاون اول احمدی نژاد باقی نماند. البته ازنخستین روزهای زندانی شدن رحیمی او بارها به مرخصی های طولانی آمد. در حالی که کمال آبادی و دهها زندانی سیاسی و عقیدتی حتی یک روز به مرخصی نیامده بودند. اکنون هم که پس از هشت سال ،این زندانی عقیدتی به اولین مرخصی پنج روزه آمده ،دست اندرکاران حکومت ،خانه او را به زندانی دیگر تبدیل کرده و انتظار دارند او در پذیرش مهمانان خود نیز سلیقه زندانبانان زندان بزرگ ایران را رعایت نماید .

ماجرای اخیر با همه تلخی ها ، دستاورد های بزرگی داشت. کمتر از سه ماه قبل ،جواد لاریجانی از رعایت حقوق بهاییان در ایران سخن گفته بود و رسوایی اخیر دروغگویی او را بر ملا ساخت. هاشمی رفسنجانی نیز تکلیف خود را با مقوله حقوق شهروندی آشکار کرد. روزهای آینده ،اصلاح طلبان هم مسیر خود رابر سر دوراهی “حفظ روابط,حسنه با افراطی ها “یا “دفاع از حقوق شهروندی فائزه و فریبا ،انتخاب خواهند کرد. اما پدیده این ماجرا ،مشاور حسن روحانی بود. او با موضعگیری خود نشان داد که حتی اگر روحانی ، حقوق دان باشد در اطراف خود مشتی سرهنگ جمع کرده و اختیار را به آنها سپرده است.