من هم دربندم
بلاتکلیفم
اسمم با ۲۷۱ ماه زندان بدون مرخصی: پروندهام گم شده؛ مجوز اعزام به بیمارستان هم نمیدهند
ببینید، من حکمم ابد است. در این ۲۲ سال تجربه نشان داده قبل از اینکه به فکر آزادی باشم، باید به این فکر باشم که از نظر جسمی و روحی سالم باشم، امید به آزادی هست، اگر نداشتم نمیتوانستم ۲۲ سال طاقت بیاورم. اما کسانی بودند که در توهم آزادی زندانی کشیدند و آخرش هم از دنیا رفتند
ما ۹ نفر تبعید شدیم به اینجا. پنج نفر ابدی بودیم، دو نفر در این زندان فوت کردند، چهار نفر هم حکم عفو گرفتند و آزاد شدند.
یکی ظاهر مصطفوی و دیگری محمدمهدی زالیه. هر دو حبس ابدی بودند و نزدیک به ۲۰ سال حبس کشیدند. ظاهر، دموکرات جدا شده بود. زالیه هم عضو کومله بود.
وقتی دستگیر شدم زمان رفسنجانی و اوج فشارها بود. در زندان ارومیه هر هفته بدون استثنا اجرای حکم اعدام داشتیم. متاسفم که بعضیها فکر میکنند اصولگراها و اصلاحطلبها با هم فرق میکنند، اصولگرایان شاید با خشم و سرکوبگری سر میبرند، ولی باید بفهمیم که اصلاحطلبان به مراتب بدتر از اصولگراها هستند. آنها با خنده و پنبه سر میبرند. احمدینژاد و روحانی فقط به منظور پابرجا ماندن حکومت هستند. در این سالها در حوزه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هیچ تغییری ندیدم. میدانید من گوشی ندارم، ارتباط چندانی هم با بیرون ندارم، ولی همین قدر که در تلوزیون میگویند، میبینیم در وضع زندگی مردم هیچ تغییری ایجاد نشده است.
منبع رادیو زمانه