گفتنى است، مائده شعبانى نژاد، در زندان سپیدار از درد و خونریزی معده رنج می برد. پدر مائده شعبانى نژاد، شاعر و یکى از اعضاى موسسه فرهنگى الحوار(گفتگو) بود که در سال١٣٩۵ توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. پیش از بازداشت اعضاى این مؤسسه در سال ١٣٨٧ براى درخواست پناهندگى به عراق رفته بود. شعبانی (عمورى) بعد از شکنجه‌هاى جسمى و روحى و بیمارى در بازداشتگاه شهر عماره، به اتهام ورود غیرقانونی به عراق به پنج سال زندان محکوم شد.
در سال ١٣٨٩ کمیساریای عالی پناهندگان در عراق پس از انجام مصاحبه، شعبانی نژاد را به عنوان پناهنده به رسمیت شناخت، با این همه، در دی ماه ١٣٨٩، شعبانى نژاد از سوی مقامات عراقی به مقامات جمهوری اسلامی در مرز شلمچه تحویل داده و بلافاصله بازداشت شد و سپس با قید وثیقه آزاد شد.
شعبانى نژاد، بعد از آزادى با وثیقه از زندان شیبان در سال ١٣٩۵ از کشور خارج شده و به یک کشور امن تر رفته و درخواست پناهندگى کرده بود، فشارهاى مقامات امنیتى بر این خانواده و بازداشت دخترشان باعث بازگشت شعبانی‌نژاد و سپس اعدام وی توسط رژیم جمهوری اسلامی شد.
بستگان این دختر نوجوان می گویند:”اداره اطلاعات شهر آبادان به خانواده عمورى گفته‌اند که از اهواز به ما دستور دادند که این دختر را بازداشت و او را به ستاد خبرى اهواز معرفى کنیم. این دختر ١۵ سال هم اکنون نزد اداره اطلاعات است و از در زندان سپیدار از درد و خونریزی معده رنج می برد.
.