شهربانو فتحی

دخترک رفته بود نان بخرد. آخر دختر هفت ساله را که برای خریدن نان بیرون نمی
فرستند.
دخترک با خانواده اش درخمینی شهر اصفهان زندگی می کرد. خانواده بهاره از افغانستان
به ایران مهاجرت کرده بودند تا در امنیت زندگی کنند ولی سه مرد امنیت آن ها را به تاراج
بردند.
خبر آنقدر در شبکه های اجتماعی دست به دست شد تا
رئیس اورژانس اجتماعی ایران خبر تجاوز به یک دختر خردسال افغان در خمینی شهر
اصفهان را تایید کرد.
رضا جعفری، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا گفت : کودک آزاری مربوط به دختربچه‌ای
افغان است که هفته گذشته در حالی که هنوز از خانه دور نشده و از قرار درمسیر خریدن
نان مشعول بازی بوده، از سوی سه مرد متجاوز ربوده وپس از تجاوز پیکر نیمه جان او
در خرابه‌ای پیدا می‌شود.
آقای جعفری می گوید کودک از بیمارستان مرخص شده است. حالا با چه حال روحی و
جسمی از بیمارستان مرخص شده و خانواده در چه حالی به سر می برند بماند برای رئیس
اورژانس اجتماعی که چطور دستور ترخیص کودک را صادر کرده اند.
کودکی که هنوز در تروما و وحشت پس از حادثه به سر می برد و نیازمند مراقبت جسمی
و روحی است.
همچنین مسعود فریادی، مسئول امور حوادث سفارت افغانستان در تهران در گفت‌وگو با
رسانه‌ها خبر تجاوز به این دختر خردسال را تایید کرد و گفت :این قضیه تحت بررسی
پلیس ایران و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل قرار دارد.
آقای فریادی گفته که هنوز عامل یا عاملان این حادثه دستگیر نشده اند ولی معلوم نیست که
سفارت افغانستان چه تمهیداتی در حمایت از این کودک هفت ساله و خانواده اش برداشته
است.
یکی از بستگان بهاره که در خارج ایران زندگی می‌کند به بی‌بی‌سی گفت که این حادثه
سه شنبه ۹ خرداد در یکی از محله‌های خمینی شهر اصفهان رخ داد؛ زمانی که بهاره
برای خرید نان از خانه بیرون رفته بود.
او که نمی‌خواهد نامش فاش شود، افزود که بهاره را به وسیله یک موتور ربوده و سپس به
او تجاوز کرده و گریخته اند.
به گفته او بعد از آن خانواده بهاره حادثه را به پلیس اصفهان اطلاع می‌دهند و او را به
بیمارستان اشرفی این شهر منتقل می‌کنند.
بدون هیچ شک و شبهه ای خانواده بهاره در نگهداری امن از او غفلت کرده اند و چه بسیار
خانواده هایی که والدین بد سرپرستی هستند که صلاحیت نگهداری از کودکان خود را
ندارند.

در چنین شرایطی دولت موظف به تاسیس و ایجاد سازو کارهایی است که از چنین کودکانی
نگهداری و سرپرستی کند.
پس دولت جمهوری اسلامی ایران نیز به وظایف خود در قبال سلامت جسمی و روانی و
ایمنی کودکان عمل نکرده و متهم دوم است.
دولت جمهوری اسلامی موظف به اجرای دستور العمل های سازمان های بین المللی است
که در حمایت از حقوق کودکان تاسیس شده و دولت به این سازمان ها پیوسته است.
دولت جمهوری اسلامی همه سازمان های غیر دولتی که مایل به مشارکت اجتماعی در
بهبود وضعیت کودکان و زنان و دیگر آسیب های اجتماعی هستند را بسته و زمینه هر گونه
مشارکت اجتماعی را مسدود کرده و برای چنین رویکردی باید پاسخ گو باشد.
آموزش در ایران درآخرین رتبه اولویت های فرهنگی قرار دارد و ما همچنان با جامعه ای
از هم گسیخته روبرو هستیم که پاسخگویی دولتمردان معنایی ندارد.