در ساعات پایانی سه شنبه ۱ بهمن ماه ۱۳۹۸, در پی یورش ماموران گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج به اندرزگاه ۳ سالن ۷ در این زندان اقدام به ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز بر علیه زندانیان محبوس در این اندرزگاه کرده و پس از تفتیش اندرزگاه ضمن ضبط برخی اقلام شخصی زندانیان برخی از این افراد را به اجبار به سلول انفرادی منتقل کردند.

بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه، ساعت ۱۲ شب مورخ سه شنبه ۱ بهمن ماه ۱۳۹۸, ماموران گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج بطور ناگهانی به اندرزگاه ۳ سالن ۷ این زندان یورش بردند و اقدام به تخریب اموال زندانیان در داخل این اندرزگاه کرده و پس از ضبط لوازم شخصی از برخی از زندانیان محبوس در این اندرزگاه که با جرائم غیرسیاسی در این اندرزگاه هستند ۲ نفر را به دلیل پیدا کردن گوشی تلفن همراه از آنها پس از ضرب و شتم شدید به سلول انفرادی منتقل کردند. حمله به اندرزگاه های زندان رجائی شهر اخیرا و بنا به دستور الله کرم عزیزی رئیس این زندان با شدت سرکوب و ضرب شتم بسیار شدید در حال انجام می باشد و زندانیان محبوس در این زندان با خطرات جسمانی به لحاظ شکستگی اعضا بدن و یا حتی ضربه مغزی منجر به مرگ در اثر ضربه با باتوم هستند.

بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر سایت حقوق بشری نگاه ضمن اعلام این خبر گفت: ” به دستور الله کرم عزیزی, رئیس زندان رجائی شهر کرج, در ساعت ۱۲ شب سه شنبه هفته جاری ماموران گارد ویژه با یورش خشونت آمیز به اندرزگاه ۳ سالن ۷ زندان رجائی شهر کرج ضمن فحاشی و توهین به زندانیان محبوس در این اندرزگاه کلیه قسمتهای ۷ از اندرزگاه ۳ را مورد تفتیش قرار دادند و چنانچه در این میان برخی زندانیان به نوع رفتار ماموران گارد ویژه اعتراض می کردند اقدام به ضرب و شتم آن فرد با باتوم می کردند که همین مورد باعث ضرب و شتم شدید چند نفر از زندانیان محبوس در این اندرزگاه و انتقال آنها به سلول انفرادی شد”.

این منبع مطلع همچنین گفت: “تمامی این فشارها با دستور الله کرم عزیزی, رئیس زندان صورت می گیرد و جوابی که در اعتراض به ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز با زندانیان از الله کرم عزیزی شنیده می شود این جمله است که « من با پشتیبانی رئیس سازمان زندانها آمده ام تا این زندان را درست کنم » و چنانچه هر کس به این نوع رفتارها اعتراضات خود را ادامه دهد به دستور الله کرم عزیزی به شدت مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و با دست و پای شکسته و دست بند و پابند روانه سلول انفرادی می شود”.

این منبع مطلع در ادامه گفت: “رویه انتقال افراد معترض به سلول انفرادی به این طریق است که ابتدا فرد مذکور به مکانی در زیر ۸ واقع در اندرزگاه ۱۱ سالن ۲۲ موسوم به نقطه کور که به دلیل عدم وجود دوربین مداربسته در آن قسمت به این نام شناخته می شود فرد مورد نظر را منتقل می کنند و در مرحله اول اقدام به در آورد تمام لباسهای فرد می کنند و پس از پوشاندن لباس زندان بر تن فرد با ماشین مو تراش موهای سر فرد را با شماره صفر می تراشند و چنانچه اعتراضی از سوی هر فرد صورت بگیرد جوابی جز ضرب و شتم مجدد و سپس دست بند و پابند زده فرد را به سلول انفرادی منتقل می کنند”.

این منبع مطلع پیرامون وضعیت یکی از افرادی که از اندرزگاه ۱ سالن ۳ در پی یورشهای قبلی به آن اندرزگاه به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود گفت: “خود من در بهداری زندان یکی از زندانیان اندرزگاه ۱ سالن ۳ را دیدم که به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود و از ناحیه دنده و سر دچار شکستگی شده بود و نکته عجیب انتقال این زندانی با همان وضعیت جسمانی وخیم به سلول انفرادی و نگهداری وی به مدت ۱ هفته با دنده و سر شکسته در سلول انفرادی با دستبند و پابند بود”.

افزایش فشارهای امنیتی و سرکوب زندانیان محبوس در اندرزگاه های زندان رجائی شهر کرج در حالی رو به افزایش است که حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی با مضمون وضعیت سلول انفرادی این زندان به شرح وضعیت وخیم زندانیان محبوس در این زندان پرداخته بود. در آن گزارش اشاره به این نکات شده بود که “سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج بعنوان ابزاری برای اعمال فشارهای روحی و روانی و جسمانی بر زندانیان سیاسی و عقیدتی و حتی زندانیان جرائم غیرسیاسی محبوس در این زندان بدل شده و علیرغم اینکه وضعیت این سلولهای انفرادی می توان گفت در وضعیتی فراتر از نقض حقوق بشر است. همچنین در بخش دیگری از این گزارش آمده بود: “زندانیان محبوس در زندان رجائی شهر در ۳ حالت به سلول انفرادی منتقل می شوند یکی زمانی که یک زندانی به اعدام محکوم شده و برای اجرای حکم اعدام پس از فراخوانده شدن به دفتر الله کرم عزیزی و یا معاونان وی در ابتدا مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و روانه سلول انفرادی می شود و یا زندانیانی که دست به اعتصاب غذا زدند و در سومین حالت هم اینکه مسئولان زندان رجائی شهر برای ۱ زندانی اقدامات تنبیهی را در نظر گرفته باشند که باز هم در این صورت پس از فراخواندن فرد به دفتر رئیس زندان وی را با ضرب و شتم و دستبند و چشم بند زده به سلول انفرادی منتقل می کنند”.

لازم به ذکر است: زندان رجائی شهر در کرج از جمله زندانهای ایران است که در آن زندانیان سیاسی, عقیدتی و زندانیانی با جرائم قتل و غیره در آن محبوس هستند و در حال تحمل کیفر و سپری کردن دوران محکومیت حبس خود می باشند. این زندان با توجه به قدمت و قدیمی بودن آن نیاز به تعمیرات اساسی در بندهای آن و بازبینی دارد اما از آنجائی که این مسائل در سایه سوء مدیریت به حاشیه رانده است دیگر مسائل که ارزشی نیستند در اولویتهای حکومت ایران قرار گرفته اند که این موارد می‌تواند نقض اسناد بین المللی حقوق بشر علی‌الخصوص ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که بر حق افراد در برخورداری از نیازهای اولیه از قبیل: محل اقامت مناسب, مراقبت پزشکی و امکان دارا بودن خوراک و پوشاک مناسب تاکید شده است. اما در زندان رجائی شهر کرج زندانیان در بندهای این زندان با دنیایی از محرومیتها دست و پنجه نرم میکنند.

در سالهای گذشته با انتشار گزارشات متعددی از موارد سرکوب گسترده زندانیان سیاسی و عقیدتی و حتی زندانیان غیرسیاسی محبوس در اندرزگاه های زندان رجائی شهر کرج را با توجه به گزارشات موثقی که از منابع خبری خود دریافت کرده به رشته تحریر در آورده که در آن گزارشها مواردی از قبیل ضرب و شتم, انتقال به سلول انفرادی, محرومیت از حق درمان و سایر موارد گسترده نقض حقوق شهروندی زندانیان محبوس در این زندان مورد اشاره قرار گرفته است.

بر طبق اسناد موجود حقوق بشر برخورداری از حق دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و با حضور هیئت منصفه از جمله موارد است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر آن تاکید شده است. همچنین در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر ممنوعیت شکنجه در عدم رفتاری خشن بر افراد مورد تاکید قرار گرفته است. در ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری به صراحت کلام بر اطلاع یافتن متهم از اتهامات منتسبه و همچنین فراهم کردن امکان دسترسی فرد متهم به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون برای متهم مورد تاکید قرار گرفته است.

سرکوب زندانیان سیاسی و عقیدتی و اعمال محرومیتهای گسترده بر علیه این شهروندان که از جمله میتوان بر حق برخورداری از انتخاب وکیل و تقاضای دادرسی عادلانه را شامل می‌شود را می توان تنها جزئی از موارد سرکوب گسترده شهروندان در ایران دانست. با استناد به ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری حق هر فردی بر دادرسی کامل و بی طرف و همچنین اجازه حضور وکیل انتخابی متهم بر پرونده مورد تاکید میباشد ولی زندانیان اهل سنت با توجه به سنی بودنشان از این حق محروم شده اند.