صبح روز شنبه ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۸, در پی یورش گارد ویژه زندانی رجائی شهر کرج, به اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ این زندان با هدف ضرب و شتم زندانیان و بازداشت جمعی از آنها و انتقال آنها به بند امن زندان رجائی شهر کرج که منجر به درگیری فیزیکی بین زندانیان و نیروهای گارد ویژه این زندان شد در نهایت یکی از زندانیان با نام محمد عامری, زندانی متهم به سرقت جان خود را از دست داد.
بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه, صبح روز شنبه ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۸, محمد عامری, زندانی متهم به جرائم غیرسیاسی محبوس در اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ زندان رجائی شهر کرج, در پی ضرب و شتم گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج جان خود را از دست داد. مرگ این زندانی در پی یورش ناگهانی گارد ویژه زندان رجائی شهر کرج به آن اندرزگاه با هدف بازداشت و انتقال جمعی از زندانیان محبوس در اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ که در آن بند ایجاد درگیری و نزاع می کردند صورت گرفته است. این زندانی در حالی بر اثر ضرب و شتم نیروهای گارد زندان جان خود را از دست داده که هیچ نقشی در درگیرهای داخل اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ نداشته است.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر سایت حقوق بشری نگاه گفت: “رئیس اندرزگاه ۶ زندان رجائی شهر در صدد انتقال محمد جعفری, زندانی متهم به قتل عمد از اندرزگاه ۱ این زندان به آن اندرزگاه بوده است. در خواست این انتقال در حالی از سوی رئیس اندرزگاه ۶ عنوان شد که محمد جعفری به دلیل اینکه با افرادی در اندرزگاه ۶ سابقه درگیری فیزیکی داشت با این انتقال موافق نبود و فقط بنا به دستور و اجبار الله کرم عزیزی, رئیس زندان رجائی شهر کرج این زندانی را مجبور به قبول این انتقال کرده بودند و این زندانی از حدود ۲ هفته قبل به این اندرزگاه منتقل شده بود”.
این منبع مطلع همچنین گفت: “با توجه به اعمال رفتارهای خشونت آمیز از سوی الله کرم عزیزی بر زندانیان محبوس در زندان رجائی شهر کرج و استفاده وی از اجبار و فشارهای فیزیکی از قبیل ضرب و شتم زندانیان و یا انتقال و نگهداری طولانی مدت آنها در سلولهای انفرادی در حالی که این زندانیان از حداقل امکانات هم برخوردار نیستند باعث بروز درگیریهای فیزیکی بین زندانیان شده است”.
این منبع مطلع در ادامه افزود: “پس از گذشت ۲ هفته از انتقال محمد جعفری, به اندرزگاه ۶ سالن ۱۸, درگیریهای بسیاری در این سالن از سوی زندانیان با یکدیگر و با محمد جعفری شکل گرفته بود که پس از آخرین درگیری بین زندانیان اندرزگاه ۶ سالن ۱۸ در پی ورود گارد ویژه زندان کلیه زندانیان این سالن به شدت مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفتند که در این بین یکی از زندانیان با نام “محمد عامری”, زندانی متهم به سرقت که چندی پیش از زندان تهران بزرگ به این زندان منتقل شده بود پس از ضرب و شتم از سوی ماموران گارد جان خود را از دست داد”. محمد عامری هیچگونه نقشی در شکل گیری درگیرها در این اندرزگاه نداشته است.
لازم به ذکر است: زندان رجائی شهر در کرج از جمله زندانهای ایران است که در آن زندانیان سیاسی, عقیدتی و زندانیانی با جرائم قتل و غیره در آن محبوس هستند و در حال تحمل کیفر و سپری کردن دوران محکومیت حبس خود می باشند. این زندان با توجه به قدمت و قدیمی بودن آن نیاز به تعمیرات اساسی در بندهای آن و بازبینی دارد اما از آنجائی که این مسائل در سایه سوء مدیریت به حاشیه رانده است دیگر مسائل که ارزشی نیستند در اولویتهای حکومت ایران قرار گرفته اند که این موارد می‌تواند نقض اسناد بین المللی حقوق بشر علی‌الخصوص ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که بر حق افراد در برخورداری از نیازهای اولیه از قبیل: محل اقامت مناسب, مراقبت پزشکی و امکان دارا بودن خوراک و پوشاک مناسب تاکید شده است. اما در زندان رجائی شهر کرج زندانیان در بندهای این زندان با دنیایی از محرومیتها دست و پنجه نرم میکنند.
در تاریخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۸, حقوق بشر در ایران, انتشار گزارشی به وضعیت سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج پرداخته بود. در آن گزارش آمده بود از سلولهای انفرادی در زندان رجائی شهر کرج بعنوان ابزاری برای اعمال فشارهای روحی و روانی و جسمانی بر زندانیان سیاسی و عقیدتی و حتی زندانیان جرائم غیرسیاسی محبوس در این زندان استفاده می شود. در ادامه آن گزارش آمده بود زندانیان محبوس در زندان رجائی شهر در ۳ حالت به سلول انفرادی منتقل می شوند یکی زمانی که یک زندانی به اعدام محکوم شده و برای اجرای حکم اعدام پس از فراخوانده شدن به دفتر الله کرم عزیزی و یا معاونان وی در ابتدا مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و روانه سلول انفرادی می شود و یا زندانیانی که دست به اعتصاب غذا زدند و در سومین حالت هم اینکه مسئولان زندان رجائی شهر برای ۱ زندانی اقدامات تنبیهی را در نظر گرفته باشند که باز هم در این صورت پس از فراخواندن فرد به دفتر رئیس زندان وی را با ضرب و شتم و دستبند و چشم بند زده به سلول انفرادی منتقل می کنند.
در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین در ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر آن تاکید شده است. همچنین در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر ممنوعیت شکنجه در عدم رفتاری خشن بر افراد مورد تاکید قرار گرفته است. در ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری به صراحت کلام بر اطلاع یافتن متهم از اتهامات منتسبه و همچنین فراهم کردن امکان دسترسی فرد متهم به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون برای متهم مورد تاکید قرار گرفته است.
سرکوب زندانیان و اعمال محرومیتهای گسترده بر علیه این شهروندان که از جمله میتوان بر حق برخورداری از انتخاب وکیل و تقاضای دادرسی عادلانه را شامل می‌شود را می توان تنها جزئی از موارد سرکوب گسترده شهروندان در ایران دانست. با استناد به ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری حق هر فردی بر دادرسی کامل و بی طرف و همچنین اجازه حضور وکیل انتخابی متهم بر پرونده مورد تاکید میباشد ولی زندانیان اهل سنت با توجه به سنی بودنشان از این حق محروم شده اند.