نیمه شعبان

امروز ۱۵ شعبان است، و تقریباً در تمامی ایران، در هر کوی و برزن، زن و مرد و پیر و جوان تولد کسی را جشن می‏گیرند که به اعتقادشان آخرین ذخیره الهی بوده و با ظهورش جهان پر از عدل و داد خواهد شد. شگفتا که در همین ماه، تا کمتر از دو هفته دیگر، سالروز شهادت همین موعود و منجی یعنی قائم آل محمّد خواهد بود، آن هم بدست امثال همین کسانی که صدها سال است که از حضرت حقّ تعجیل در ظهورش را می‏طلبند و بخاطرش نذر ونیاز می‏کنند و قربانی می دهند.

اگر بدیده انصاف بنگریم، ملاحظه می‏شود که همه ملل و امم منتظر همین موعود و منجی، فقط با اسمی دیگر، می‏باشند؛ ولی چون مثلاً منتظرند که سوار بر ابر با گروه ملائک آید یا از چاه بدرآید و …. ، یعنی اموری که تحققشان در عالم ماد ّه نه تنها معقول نیست، بلکه فاقد اثر و فایده بوده و در صورت وقوع چه کسی را یارای انکار و مخالفت خواهد بود. چون این قبیل آیات دارای معانی غیبیه‏ای می‏باشند که بموجب احادیث اسلامی تا ظهور موعود  مخفی می‏مانند، بجاست که تحقق متشابهات کتب مقدسه را نه در ظاهر، که امریست موهوم، انتظار داشت .                   فرشید اسحاقیان