تو مو مبینی و من پیچش مو

فریبا تبیانیان

وقتی که  ایرادات وارده از طرف بهایی ستیزان سایت چشم انداز جوان را می خواندم (که البته قلم از یادآوری بعضی از بهانه گیریها حیا میکند) به ذهنم رسید که چرا آنچه که به ذهن این منتقدان می رسد، به ذهن یک فرد بهایی نمی رسد؟ آنچه که این منتقدان از آن به عنوان ایراد یاد می کنند در واقع ایراد نیست بلکه بهانه جویی از روی کینه و عنادی است که از گذشتگانشان به آنها ارث رسیده است. سالهاست که تعالیم و احکام حضرت بهاءالله به کودکان، نوجوانان و مومنین تازه وارد آموزش داده می شود و یا اینکه خیلی از طالبین حقیقت  به این وضوحی به بیراهه نمی روند.

یک فرد بهایی از کودکی می آموزد که قلب پاک داشته باشد قلبی که در آن جز گل عشق نباشد. تقریبا اولین گفتاری که هر کودک بهایی بدان نام پرودگار خود را می آموزد این است: "هوالله پروردگارا، قلب صافی چون در عطا فرما." این مناجات اولین تجربه سخن گفتن وطلب کردن از خداوند است. قلبی پاک که سرشار از عشق به همنوع و بدون غرض و کینه به اطراف خود بنگرند.  کودکان بهایی با این کلام خو می گیرند و پیام حضرت عبدالبهاء را که می فرمایند: "محبت نور است در هر خانه بتابد و عداوت ظلمت است در هر لانه کاشانه نماید." را بتدریج سرلوحه زندگی خود می نمایند. و در سنین نوجوانی و جوانی  با قلب پاک و بی آلایشی که  سالها در طلبش  آستان حضرتش را التماس نموده اند، تعالیم دیانت بهایی را می آموزند. تاریخ و احکام ادیان سابقه را بدون تعصب و دشمنی و با نیت جستجوی حقیقت فرا می گیرند. زیر بنای تربیت کوکان بهایی قلب پاک مملو از عشق به پروردگار و محبت به هم نوع خود است.

بدین گونه است که فرد بهایی وقتی برای اولین بار با احکام دیانت خویش آشنا می شود هرگز چنین تصوری در ذهن خویش ندارد که چون مجازات ارتکاب به حرام سنگین نیست و از عهده آن برمی آید پس براحتی می توان آنرا زیر پا گذاشت و یا از آن سوء استفاده کرد. ولی بهاییان از نوجوانی حکمت انجام احکام و حدود را نیز آموخته اند؛ حضرت بهاءالله می فرمایند:"اعملوا حدودی حبا لجمالی". انجام هر امری و دوری از هر منعی در درجه اول بخاطر عشق به مظهر امر و پرودگار و دوم بخاطر ذکر حکمتهای مندرج در حدود است.  حضرت بهاءالله در کتاب مستطاب اقدس و رساله سوال و جواب در خصوص هر حکمی، حکمت آنرا نیز بیان  نموده اند. با این وجود فرموده اند احکام و حدود مرا بخاطر دوستی من انجام دهید. و اما خشیت الله عامل دیگری است که کودکان و نوجوانان بهایی بدان تربیت می شوند. تقویت خشیت الله در انسان سبب می شود که بخاطر عشق و حب به محبوب و برای وصال به معبود آنچه را که مورد رضایش است فراهم آورد و آنچه را که سبب دوری از او می شود از خود دور سازد.

بقول معروف منتقدان کینه جو مو می بینند و مومنان پیچش مو می بینند.