در حاشیه سخنرانی آقای احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا:
درس آشکار نشست دانشگاه کلمبیا و بازتاب آن برای سیاستگذاری جمهوری اسلامی
کاویان صادق زاده میلانی
شاید بیشتر خوانندگان سایت تا کنون مفاد اصلی سخنرانی آقای احمدی نژاد را دیده باشند و برخی از مطالب و مصاحبه های پبرامون آن را هم خوانده باشند. حرف در مورد این مصاحبه و گفته ها و ناگفته های دیروز زیاد است. ولی در این یادداشت به چند مطلب می پردازم.
عجیب است که بیشترین واکنش به آرای آقای احمدی نژاد در رسانه ها و جراید غربی و به خصوص رسانه های آمریکایی به مساله اسرائیل و هولوکاست است. آقای احمدی نژاد گرچه یکی دو جمله یا عبارت دررابطه با هولوکاست گفته اند ولی نتیجه عملی سخنرانی ها و شعارهای ایشان جز اشتهار و همدردی مردم و رسانه های جهان با اسرائیل نبوده است و شعارهای ایشان نه به درد ها و فریادهای مردم فلسطین رسیده است و نه کوچکترین خدشه ای به منافع اسرائیل وارد کرده است. ولی در جریانی که دولت آقای احمدی نژاد نقش مستقیمی در سرکوب بهائیان ایران داشته است رسانه های آمریکایی و اروپایی عموما قضیه آپارتاید دینی علیه بهائیان را مسکوت می گذارند و یا به عنوان مطلبی حاشیه های مطرح می کنند و بر می گردند سر مساله شعارهای ضد اسرائیلی آقای احمدی نژاد. در این میان فقط باید از شجاعت و بی باکی رئیس دانشگاه کلمبیا تقدیر کرد که حداقل در یک عبارت از یک جمله مقدمه خود مساله بهائیان ایران را مطرح کرد. البته جا داشت که مطلب بسیار پیگیری شود ولی علاقه رسانه ها و جریان سوالها بر محور شعارهای عوام فریبنده ضد اسرائیل و البته برخی مسائل حادّ و جدی حقوق بشر می گشت و مساله تبعیض و فشار و سرکوب بهائیان دیگر مطرح نشد.
گویا جامعه روشنفکر و مترقی امروزی در خواب است یا خود را به خواب می زند، همانگونه که در عصر هولوکاست روشنفکران و مردان سیاسی آنزمان خود را به خواب می زدند.
واکنش رسانه های غرب نیز بیانگر همین بی علاقگی به مساله جدی بهائیان ایران است. دیشب در بحث اندرسن کوپر در شبکه خبری سی.ان.ان و در نشستش با کریستین امانپور و نقد تندی که از نطق احمدی نژاد داشتند بازهم مساله بهائیان ایران و سرکوب دینی آنان مطرح نشد و واژه بهائی و مساله بهائیان از دهان خانم کریستین امانپور خارج نشد. حتی در زمانیکه صحبت آقای احمدی نژاد را نقد می کردند و بر نکته نکته آن ایراد می گرفتند مساله بهائیان اصلا مطرح نشد و البته انتظار هم نمی رود که کرستین امانپور در مصاحبه و گفتگوی روز چهارشنبه نیز مساله را به میان آورد. هرچند که مساله بهائیان و اذیت و آزار آنان فاحشترین وآشکارترین و پرسندترین نمونه زیرپا گذاشتن حقوق بشر در جامعه ایران است. و این بی علاقگی به معضلات بهائیان در ایران مساله ساز است چون نظام ایران از این فشارهای جهانی سرنخ می گیرد و روندهایش را تعدیل می کند و درس آشکار نشست دیروز و بازتاب آن برای سیاستگذاری جمهوری اسلامی این است که ادامه سرکوب شدید بهائیان بدون مانع است چون در این مورد مواخذه قرار نگرفتیم.
گفتمان دین بهائی نکته مقابل این روند است. جامعه بهائی به سهم خود و در راستای اهداف خود درآشکارسازی ستم و پرده برداری از زیرپا گذاشتن حقوق بشر و ظلم و حق کشی علیه مردم بی گناه جهان از نفی برده داری و نژادپرستی در آمریکا گرفته تا نقد و نفی نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی و سیاستهای نو استعماری صندوق بین المللی پول و سرکوب دگراندیشان مذهبی و سیاسی در ایران و بیشتر موارد مشابه عصر حاضر کوشیده است.