امروز جمعه ۱۴ شهریور ماه ۱۳۹۹ ارژنگ داوودی زندانی تبعیدی در در زندان زابل و در سلولی که حتی یک منفذ ندارد تحت فشار نگهداری می شود.
بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه، پس از پیگیری ها و تلاش بسیار زیاد در آخرین خبر بدست آمده از زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در زندان زاهدان در یک سلول انفرادی بصورت قرنطینه و به دور از سایر زندانیان محبوس است. وی از هرگونه امکان ارتباطی با بیرون از زندان و همچنین برقراری ارتباط با سایر زندانیان نیز محروم است.
یک منبع که نخواست نامش فاش شود روز پنجشنبه ۱۳شهریور ۱۳۹۹ گفت:«با وجود کهولت سن و وضعیت وخیم جسمی در بدترین شرایط در زندان زابل نگه داشته شده است».
این منبع افزود: «ارژنگ خیلی مقاوم است و اصلا حاضر به سکوت کردن نیست، زندانبانان برای اینکه صدای داد و بیداد و فریادها و اعتراضاتش به گوش بقیه زندانیان نرسد و فضای شورش ایجاد نشود، تمامی منافذ سلول وی را بستند و حتی دریچه سلول را هم مسدود کردند که دیگر صدایش به بیرون درز نکند».
این منبع گفت:« حال ارژنگ خیلی وخیم است، روده هایش عفونت کرده، وضعیت جسمی اش اصلا خوب نیست اما مسئولان زندان وی را از هرگونه رسیدگی پزشکی به کلی محروم کرده اند و حتی اجازه هواخوری به وی نمی دهند. داوودی روزانه فقط یک ساعت اجازه ی هواخوری دارد و هیچ امکان دیگری بخصوص در این هوای داغ در سلولش نیست».
ارژنگ داوودی علی رغم ۶۷ سال سن و بعد از ۱۷ سال تحمل حبس در یک سلول تنگ و تاریک نگهداری می شود و حتی یخچال و لوازم دیگری که با پول خودش خریداری کرده بود را از وی دزدیده اند ودر این هوای گرم بی هیچ الزاماتی در زندان محبوس است.
شایان ذکر است، که از فروردین ماه ۹۷ تا ماهها هیچ خبری از وی در رسانه های خبری منعکس نشد. ارژنگ را در سلولهای قرنطینه زندان زاهدان نگهداری کردند. وی پس از احضار به دفتر رئیس زندان محمد خسروی توسط معاون رئیس زندان بنام غلامرضا قدیر در حالیکه پابند و دستبند داشت از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب شد. پای راستش از ناحیه لگن و ساق پای چپش شکست. دو کتفش دچار ضربه شد و در رفت. دو مهره پایین کمرش ضرب دیده و تا آخر عمر قادر به راه رفتن نیست و طبق آخرین خبرها در حد محدودی با واکر حرکت میکند.
سالها پس از تبعید داوودی به زندانهای زابل و زاهدان، وزارت اطلاعات با انواع شگردها تلاش میکند رد ارژنگ داوودی را پاک کرده و مخفی نگهدارد تا هیچکس نتواند هیچگونه اطلاع رسانی در رابطه با وی بعمل بیاورد.
برای جلوگیری از هرگونه درز اخبار از وضعیت این زندانی سیاسی، او را بین سایر زندان های استان سیستان و بلوچستان جابجا می‌کنند که اسم و رد وی در این جابجایی‌ها گم شود و اثری از او در جای ثابتی نماند.
زندانی سیاسی اژنگ داوودیاز قدیمی ترین زندانیان سیاسی در نظام فاسد و دیکتاتوری ولایت فقیه است. او با ۶۷ سال سن از بیماری دیابت مزمن رنج می برد و طی ۱۶ سال زندان بر اثر شکنجه، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده و بر اثر ضربه دچار شکستگی لگن پای راست و ساق پای چپ و ضایعه مهره کمر شده و بصورت محدودی قادر به حرکت است.
ارژنگ داوودی در ۱۶ سال گذشته، به زندانهای مختلفی همچون زندان اوین، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر، زندان زابل و زندان زاهدان تبعید شد. در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط ماموران حکومتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیامهای خود به نقض حقوق بشر در زندانهای دیکتاتوری ولایت فقیه اعتراض کرد.
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در مهر ماه ۹۵ از زندان رجایی شهر کرج به زندان زابل تبعید شد. در این انتقال مأمورین حفاظت زندان مرکزی زابل از تحویل دادن برخی وسایل این زندانی سالخورده ممانعت به عمل آوردند.
این زندانی سیاسیدر دی ماه ۹۷ پس از اطلاع از تظاهرات سراسری مردم ایران در حمایت از آنان چنین پیام داد:
«همه تان را دوست دارم. همه تان را می بوسم و برای ساختن یک ایران آزاد، یک ایران آباد، یک ایران دمکرات، یک ایران سرشار از عشق و داد و یک ایران مملو از زندگی روی همه تان حساب می کنم»