امروز دوشنبه ۳ خردادماه ۱۴۰۰؛ ارژنگ داوودی ، زندانی سیاسی، معلم، شاعر و نویسنده، فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک و مدیریت صنعتی از دانشگاه تگزاس، پس از ۱۸ سال تحمل حبس بدون یک روز مرخصی و حق داشتن وکیل، تماس و ملاقات، هفته گذشته توسط مزدوران امنیتی جمهوری‌اسلامی با هواپیمائی از تبعید در زابل به زندان فشافویه و سپس به قرنطینه زندان رجایی‌شهر منتقل شد.
به نقل از یک منبع آگاه؛” رژیم از ترس اینکه ارژنگ داوودی، که به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی محسوب می‌شود، با فعالان و معترضان بازداشتی اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ که هم‌اکنون در زندان فشافویه محبوس هستند ارتباط نداشته باشد، از پذیرش وی ممانعت به عمل آورده و وی را به قرنطینه زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند. مسئول زندان رجایی‌شهر نیز اجازه حضور ارژنگ در بند زندانیان سیاسی را نداده است و پس از طی دوره دو هفته ای قرنطینه در نظر دارند وی را به بند مجرمان عادی منتقل کنند.”
گفتنیست، ارژنگ داوودی ۶۸ ساله، از سال ۱۳۸۲ به مدت ۱۸ سال در زندان‌های مختلف از جمله زندان اوین، بازداشتگاه اهواز، بندرعباس، رجایی شهر، زابل و زاهدان در سخت‌ترین شرایط محبوس است. اخبار مربوط به انتقال ارژنگ داوودی، جزو اخبار محرمانه به حساب می‌آید و تمام تلاش دستگاه آدم‌کشی جمهوری‌اسلامی بر این است که موقعیت این زندانی سیاسی پنهان بماند.
وی در طول ۱۸ سال تحمل زندان به بیماری‌های مختلف از جمله دیابت مبتلا شده و بر اثر شکنجه‌های زیاد، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده است. ارژنگ داوودی همچنین بر اثر ضرباتی که مزدوران شکنجه‌گر رژیم به وی وارد کرده اند، دچار شکستگی قسمت بالای پای راست و ساق پای چپ و ضایعه در قسمت مهره کمر شده است که هرگونه حرکت را برایش دشوار کرده است.
ارژنگ داوودی پس از اینکه در اعتراضات مرداد سال ۹۷ پیامی با این مضمون ” همه‌تان را دوست دارم. همه‌تان را می‌بوسم و برای ساختن یک ایران آزاد، یک ایران آباد، یک ایران دمکرات، یک ایران سرشار از عشق و داد و یک ایران مملو از زندگی روی همه‌تان حساب می‌کنم” خطاب به مردم ایران و در حمایت از تظاهرات سراسری به بیرون از زندان فرستاد، به زندان زاهدان تبعید شد و از آن به بعد بین زندان‌های استان سیستان و بلوچستان و همچنین هرمزگان جابجا می‌شود.
این زندانی سیاسی را همواره در سلول‌های انفرادی بدون ارتباط با سایر زندانیان و بدون دسترسی به امکانات اولیه زیستی و همچنین رسیدگی‌های پزشکی و درمانی نگهداری می‌کنند.
یک منبع مطلع در شهریور ماه ۱۳۹۹ در خصوص آخرین وضعیت این زندانی سیاسی گفته بود؛ روی در یک سلول تنگ و نمناک بدون هیچ روزنه ای به بیرون در زندان زابل نگهداری می‌شد. زندانبان ها از ارژنگ به شدت می‌ترسند چرا که هر بار با مواجهه با ارژنگ آنها را به باد ناسزا و تهمت می‌گیرد و شکنجه‌ها و جنایاتشان در زندان را افشا می‌کند. تمام تلاش عوامل و مأموران زندان بر این است که اجازه ندهند ارتباط ارژنگ با بیرون از زندان برقرار شود و به همین دلیل وی را جدا از سایر زندانیان دیگر نگه می‌دارند.”
اخبار جابجایی ارژنگ جزو اخبار محرمانه به حساب می آید و تمام تلاش دستگاه قضاییه بر این است که موقعیت ارژنگ داوودی پنهان بماند.
جمهوری اسلامی در مدت ۱۸ سال حبس ارژنگ داوودی انواع فشارهای روحی و روانی را بر وی وارد کرده است. در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط نهادهای امنیتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیام‌های خود به نقض حقوق بشر در زندان‌های رژیم جنایتکار اسلامی اعتراض کرد.