("یکشنبه مورخ۷/۱۱/۱۳۸۶ ساعت ۹ شب زنگ در خانه ی آقای بهرامی از بهائیان آباده توسط دو نفر زده می شود. از آن رو که شغل آقای بهرامی آنتن سازی می باشد؛ این دو نفر خود را مشتری ایشان معرفی می کنند. دختر آقای بهرامی (صهبا) به همراه یکی از دوستانش که در منزل تنها بوده است از باز کردن در امتناع ورزیده و از آن افراد خواهش می کند که فردا صبح برای بردن آنتن ها مراجعه کنند که اقای بهرامی هم حضور داشته باشند.

بعد از۲،۳ دقیقه آن افراد در را با لگد می کوبند اما چون پشت در بسته شده بوده، ایشان موفق نمی شوند که به داخل خانه بیایند. ناگهان دو دختر چند نفر را که صورتشان را با چفیه پوشانده بودند روی پشت بام می بینند و اعتراض می کنند که در جواب اعتراض چفیه پوشان می گویند:" برید تو! خفه شین!"

صهبا، در حدود ۹:۱۰ دقیقه با ۱۱۰ تماس می گیرد و می گو ید ما دو دختر تنها در منزل هستیم که دزد آمده است لطفا هر چه سریعتر کمک کنید. همان موقع نیز با آژانش روبروی خانه که شبانه روزی است تماس می گیرند و می گویند من بهرامی هستم. لطفا کمک کنید دزد آمده.

در همان موقع تلفن قطع می شود و دیگر صدایی شنیده نمی شود. دخترها ناگهان می بینند که دیوار بسیار بلند خانه فرو می ریزد و لودری در حال تخریب آن است. همزمان۱۰، ۱۵ نفر با اسلحه وارد منزل می شوند. دخترها که وحشت زده شده بودند، فریاد زنان و گریان به سمت در خروجی خانه فرار می کنند. وقتی به کوچه می رسند یکی از بسیجی ها با اسلحه به دنبال ایشان می آید اما دخترها با فریاد از همسایه ها کمک می خواهند و به طرف درب خانه یکی از همسایه ها فرار می کنند. آنها فریاد کنان در را می کوبند و وقتی در خانه باز می شود و ایشان به داخل خانه می دوند، فرد بسیجی اسلحه دار دیگر آنها را رها می کند و به دنبالشان نمی آید و به طرف خانه ی اقای بهرامی می دود.

در همین زمان آقای بهرامی می رسند و می بینند که چند نفر جلوی درب منزل ایستاده اند و تعدادی هم داخل خانه یشان هستند. مامورین بعد از دیدن آقای بهرامی به سوی ایشان هجوم می آورند و ایشان را هل داده و به روی زمین می اندازند که این امر منجز به مجروح شدن آقای بهرامی می شود. سپس مامورین پایشان را روی قفسه سینه آقای بهرامی می گذارند و دست های ایشان را محکم می بندند و به زور ایشان را سوار ماشین خود آقای بهرامی می کنند. آقای بهرامی از یکی از مامورین می پرسند که صهبا کجاست؟ مامور با بی اعتنایی جواب می دهد که جایش امن است.

ماموران مسلح حدود ساعت ۹:۴۵، بعد از تخریب دیوار خانه و بازرسی خانه و گشتن تمامی کمدهای خانه، دست آقای بهرامی را باز می کنند و سریع محل را ترک می کنند.

پلیس ۱۱۰ آباده ساعت ۱۰:۳۰ بعد از یک ساعت و بیست دقیقه خود را به محل می رساند. پلیس دلیل دیر رسیدن خود را این چنین اعلام کرده اند:" ما پس از تماس شما امدیم اما در اینجا خبری نبود"!

در حالیکه همسایگان آقای بهرامی پس از اینکه ۱۱۰ در ساعت ۱۰:۳۰ آمده بود ابراز داشتند که پلیس ۱۱۰ برای اولین بار آمده است.

فردای این اتفاق، نامه ای در منزل آقای بهرامی انداخته می شود که مضمون آن چنین است:

بهرامی بهایی، عاشقان امام حسین، میخواهند وجود تو را از آباده پاک کنند، تا دو هفته برای تخلیه ی منزل فرصت داری در غیر این صورت خانه ات با خاک یکسان خواهد شد، و به حرمت خانواده ات تجاوز میکنیم.

رانندگان آژانس روبروی منزل نیز فردا آن روز به آقای بهرامی می گویند که همان شب آقای راسخی رئیس منکرات آباده، ساعت یک ربع به ۹ ، به آژانس می رود و عنوان میکند که: ما امشب مانور داریم. درها را ببندید و تلفن ها را جواب ندهید. همسایه ها را هم با اسلحه تهدید کرده بودند که عکس العملی نشان ندهند.")    

  قرآن در زمینه حرمت منازل غیر می فرماید:("ای کسانی که ایمان آورده اید ،به خانه های غیر خودتان وارد نشوید تا به شما دستور بدهند و هنگام ورود سلام کنید.")1

از قرائن امر و شهادت رانندگان آزانس پیداست که این امر توسط مامورین دولتی انجام گرفته(رانندگان آژانس روبروی منزل نیز فردا آن روز به آقای بهرامی می گویند که همان شب آقای راسخی رئیس منکرات آباده، ساعت یک ربع به ۹ ، به آژانس می رود و عنوان میکند که: ما امشب مانور داریم. درها را ببندید و تلفن ها را جواب ندهید. همسایه ها را هم با اسلحه تهدید کرده بودند که عکس العملی نشان ندهند.")

حال اگر دادگاه صالحی برای رسیدگی به این امر وجود داشت  خود حکم مورد نظر را صادر می کرد.

یک دیگر از موارد تهدید آقای بهرامی در نامه ای است که به منزل ایشان انداخته می شود:

(("    بهرامی بهایی، عاشقان امام حسین، میخواهند وجود تو را از آباده پاک کنند، تا دو هفته برای تخلیه ی منزل فرصت داری در غیر این صورت خانه ات با خاک یکسان خواهد شد، و به حرمت خانواده ات تجاوز میکنیم.))

قانون مجازات اسلامی در ماده ۶۶۹ متذکر می گردد که: (هر گاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضرر های نفسی یا شرفی و آبرویی یا به افشای سری نسبت به خود یا بستگان او نماید،اعم از اینکه به این واسطه تقاضای مال یا وجه یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده باشد یا ننموده باشد،به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.))

        حال با خواندن این موارد قانونی به این نکته  پی می بریم هرچند قوانینی در جلوگیری از هتک حرمت منازل افراد و تهدید وضع گردیده است،ولی ایا می توان دادگاه صالحی را برای رسیدگی به این امر یا فت؟ آیا اگر دادگاه صالح و عادلی را پیدا کردیم می توانیم این افراد را شناسایی کنیم؟ آیا این افراد در پی منافع شخصی  مرتکب این جرائم می شوند؟ آیا خراب کردن منزل سودی رابرای این افراد به ارمغان می آورد؟

قضاوت را بر عهده شما می گذاریم.

ورقا مهدیزاده نادری

تاریخ۱۴/۱۱/۸۶

با ذکر ماخذ تکثیر این مقاله بلامانع می باشد.