بازداشت این افراد در روز جمعه ۱۹ ماه مه و در حالى صورت گرفت که بهائیان همراه چند داوطلب غیربهائى سرگرم تدریس کودکان بىبضاعت در یک مدرسه بودند. این فعالیت بخشى از خدمات اجتماعى یونیسف، صندوق بین‌المللى کمک به کودکان وابسته به سازمان ملل متّحد بود که از سوى یک سازمان غیردولتى محلّى هدایت و اداره مىشد. بازداشت‌شدگان در زمان دستگیرى حامل جواز لازم براى انجام این خدمات بودند، اجازه ‌نامه‌اى که از طرف شوراى اسلامى شهر شیراز صادر شده بود و در تمام کلاسهاى درس نیز همراه آنان بود.

یک روز پس از بازداشت این افراد، یک قاضى دادگاه به اعضاء خانواده آنان گفت که دستگیرشدگان به زودى آزاد خواهند شد. امّا تا این تاریخ ظاهراً تنها غیربهائیان و یک نوجوان بهائى به قید ضمان آزاد شده‌اند. خبر آزادى گروهى دیگر از بازداشت‌شدگان تائید نشده است.

همزمان با این بازداشت‌ها به شش خانه بهائى یورش برده شد و کتاب‌ها، یادداشت‌ها، کامپیوترها و دیگر اسناد آنان ضبط گردید. در ۱۴ ماه گذشته، ۷۲ بهائى در سراسر ایران دستگیر شده و برخى از آنان هفته‌ها در بازداشت بسر برده‌اند.

خانم بانى دو‌گال، نمایندۀ ارشد جامعه بین‌المللى بهائى در سازمان ملل متّحد مىگوید، بازداشت‌هاى اخیر در شیراز که به دنبال متجاوز از یکسال دستگیرى و آزادىِ پى در پى بهائیان صورت گرفت، شمار اعضاء این جامعه را که از آغاز سال ۲۰۰۵ میلادى تا کنون بدون دلیل دستگیر شده‌اند، به بیش از ۱۲۵ نفر مىرساند.

خانم دوگال افزود، بطور کلى این شیوه دستگیرى و بازداشت‌هاى خودسرانه بارزترین نوع ایذاء و آزار مذهبى است که نمیتوان آن را چیزى جز کوششى حساب شده از جانب دولت ایران براى برهم زدن تعادل جامعه بهائى و نگاه داشتن آن در یک حالت ترس و وحشت تلقّى کرد.

بازداشت‌هاى اخیر در شرایطى صورت مىگیرد که ناظران بین‌المللى حقوق بشر نگرانى فزایندۀ خود را نسبت به تشدید اقدامات بیست و پنج سال اخیر دولت جمهورى اسلامى ایران علیه جامعه ۳۰۰٫۰۰۰ نفرۀ بهائیان ایران و اذیّت و آزار اعضاء این جامعه، که بزرگترین اقلیّت مذهبى آن کشور به شمار مىرود، ابراز داشته‌اند.

در ماه مارس، گزارشگر ویژه کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متّحد در زمینه آزادى مذهب یا عقیده، خبر مربوط به نامۀ محرمانه‌اى را فاش ساخت که به تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۰۵ از سوى ستاد فرماندهى مشترک نیروهاى مسلح ایران نوشته شده و طى آن به نیروهاى انتظامى و واحدهاى سپاه پاسداران انقلاب دستور داده شده است که اعضاء جامعه بهائى ایران را شناسائى کرده و فعّالیّت‌هاى آنان را تحت نظر بگیرند. گزارشگر ویژه مراتب نگرانى شدید خود را نسبت به وجود چنین نامه‌اى ابراز داشت.

همچنین از اواخر سال ۲۰۰۵ بیش از ۳۰ مقالۀ اکثراً منفى و غالباً افتراآمیز در مورد بهائیان و دینشان در روزنامه رسمى کیهان، چاپ تهران منتشر شده است. در برنامه‌هاى رادیوئى و تلویزیونى نیز بطور روزافزون مطالبى انتشار یافته که بهائیان و اعتقاداتشان را محکوم مىسازد.

از ماه ژانویه تا کنون علاوه بر ۵۴ نفرى که جمعه پیش در شیراز بازداشت شدند، هفت بهائى دیگر نیز، برخى تا مدّت یکماه در شهرهاى کرمانشاه، اصفهان و تهران در بازداشت بسر برده‌اند.

ازجمله کسانى که در ماه ژانویه دستگیر شدند خانم رؤیا حبیبى ساکن کرمانشاه است که مىگوید، به مدت ۸ ساعت تحت بازجوئى قرار گرفته است. بخشى از این بازجوئى متوجّه خدمات وى به عنوان هماهن‌گ‌کنندۀ طر‌ح‌هاى آموزش مذهبى در دیانت بهائى بوده است.

در مدارک دادگاه، اتهام خانم حبیبى "تبلیغ فرقه بهائیّت و رفتارى اهانت‌آمیز نسبت به مقدسّات اسلام" ذکر گردیده است. خانم حبیبى به قید ضمان آزاد شده است.

بانى دوگال نمایندۀ ارشد جامعۀ بین‌المللى بهائى در سازمان ملل متّحد مىگوید، در حالى که دسترسى به جزئیّات اتهامات وارده علیه بهائیان غالباً دشوار است، تردیدى وجود ندارد که انگیزۀ اکثر این اتهامات، همانند اتهامات وارده به خانم حبیبى، صرفاً ناشکیبائى مذهبى و تعصّبات دینى است.

سال گذشته حدود ۶۵ بهائى دستگیر شدند که مدّت بازداشتشان از چند روز، تا بیش از یک ماه متفاوت بود.

در حالى که اکثر این دستگیرشدگان کمتر از یکهفته در بازداشت بسر بردند، برخى از آنان تا سه ماه حبس و زندانى بودند. گروهى از زندانیان بدون آن که خبرى از آنان در دست باشد، در مکان‌هائى نامعلوم نگاهدارى مىشدند، و این در شرایطى بود که خانواده‌هایشان با تشویش و نگرانى در جستجوى آنان بودند. در عین حال، خانه‌هاى این افراد را مأموران دولت تفتیش کرده و اسناد، کتا ‌بها، کامپیوتر، دستگاه فتوکپى و دیگر اموال آنان را ضبط و توقیف کرده‌اند.

در دهه ۱۹۸۰ حدود ۲۰۰ بهائى در ایران کشته و یا اعدام شدند. هزاران تن دیگر نیز بازداشت، و صدها تن به زندان افکنده شدند که محکومیّت برخى از آنان درازمدّت بود. در سا لهاى اخیر، بر اثر نظارت‌هاى بین‌المللى، اعدام‌ها و زندان‌هاى طویل‌المدّت متوقّف شده