گزارشی از وضعیت رضا شهابی و حسن سعیدی، زندانیان سیاسی

امروز دوشنبه ۱۳فروردین ماه ۱۴۰۳، حسن سعیدی و رضا شهابی، دو زندانی سیاسی از حق اعزام به مرخصی محروم هستند.

بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه، به نقل از سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، امروز دوشنبه ۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۳، رضا شهابی و حسن سعیدی، دو فعال کارگری ـ سندیکایی و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در پی مخالفت ضابط امنیتی پرونده و دادستان تهران، از حق اعزام به مرخصی و استفاده از آزادی مشروط، محروم و در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود هستند. رضا شهابی و حسن سعیدی، دوران حبس تعزیری ۵ سال خود را در زندان اوین سپری می کنند.
لازم به ذکر است، رضا شهابی اولین درخواست برای استفاده از مرخصی یا ‌آزادی مشروط در بهمن ماه ۱۴۰۲ تحویل مسئولان قضایی شد که در پی استعلام از وزارت اطلاعات ـ بعنوان ضابط امنیتی پرونده با اعلام اینکه (رضا شهابی همچنان بر سر موضع خود است) و همچنین دادستان تهران هم با توجه به نظریه ضابط امنیتی، با اعزام این فعال کارگری به مرخصی و یا اسنفاده از آزادی مشروط مخالفت کرد و در دومین درخواست هم شورای زندان اعلام کرد(رضاشهابی هنوز یک سوم مجموع حبس خود را سپری نکرده و واحد شرایط نیست) با درخواست آزادی مشروط وی مخالفت کرد و این در حالی است که رضا شهابی ۳۲ ماه از حبس تعزیری خود را سپری کرده است.”

همچنین در خصوص حسن سعیدی هم در پی مخالفت وزارت اطلاعات ـ بعنوان ضابط امنیتی و دادستان تهران ـ بعنوان ـ ضابط امنیتی پرونده اش، از حق اعزام به مرخصی نوروزی و یا استفاده از آزادی مشروط محروم شده است.

رضا شهابی، در تاریخ ۲۶ آذر ماه ۱۴۰۲، پس از افزایش فشارخون و وخامت وضعیت جسمانی، بصورت اورژانسی به بیمارستان طالقانی تهران، اعزام و پس از چند ساعت بستری و انجام اقدامات اولیه، بدون تکمیل دوره درمان، به زندان اوین بازگردانده شد و در تاریخ ۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۲، درخواست آزادی مشروط این زندانی سیاسی، در پی مخالفت وزارت اطلاعات رد شد.

همچنین، پیش از این هم در آذر ماه ۱۴۰۱، رضا شهابی، به بیمارستان (امام خمینی) تهران، اعزام و پس از معاینات اولیه توسط پزشک متخصص ارتوپد به علت بیماری دیسک کمر و گردن، به این فعال کارگری اعللم شد که باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد اما در پی تعلل و بی توجهی مسئولان قضایی و در زندان اوین و فرافکنی و حاشیه سازی در روند پرونده پزشکی این زندانی سیاسی از جمله اینکه پس از ارجاع پرونده پزشکی رضا شهابی به کمیسیون پزشکی قانونی به او اعلام شد باید نظریه پزشک متخصص مبنی بر نیاز وی به جرای فوری باید در پرونده قرار بگیرد و این زندانی سیاسی، از ناحیه گردن و کمر با درد و رنج دست به گریبان است.

لازم به ذکر است، رضا شهابی، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی منتقل شد و پس از طی مراحل بازجویی ها در تاریخ ۱۵ شهریور ماه ۱۴۰۱، پس از انتقال به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین آخرین دفاعیات خود را بدون حضور وکیل مورد نظر خود به بازپرس پرونده ارائه کرد و در تاریخ ۱۷ شهریور ماه ۱۴۰۱، به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل و در پی مخالفت دادستان تهران بعنوان ضابط قضایی پرونده برای آنها قرار جلب به دادرسی صادر شد.

رضا شهابی، بصورت غیابی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری محاکمه و این در حالی بود که بنا بر تاکید وکیل مدافع این فعال کارگری مبنی بر ابهام در پرونده، قرار بود که پس از رفع ابهام، لایحه دفاعیه در تاریخ ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۱، به دادگاه ارائه شود اما در کمال تعجب در تاریخ۱ آبان ماه ۱۴۰۱، رضا شهابی، به اتهام (اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) در مجموع به تحمل ۶سال حبس تعزیری، منع خروج از کشور، محرومیت از عضویت در احزاب و گروهها و منع اقامت در تهران و استان‌های همجوار محکوم شد و در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۴۰۱، احکام صادره بدوی بر علیه این فعال کارگری، عینا در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تائید شد.

رضا شهابی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت دارد واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به دلیل فعالیت‌های کارگری، در خرداد سال ۱۳۸۹، بازداشت و به اتهام (تبلیغ علیه نظام) و (اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی)، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و ۵ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروه‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شد.

وی که از بیماری آرتروز گردن در رنج است طی ۲ مرحله مورد عمل جراحی قرار گرفت و از سوی دیگر پس از اعتصاب غذاهای مکرر در زندان‌های اوین و رجایی شهر، در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۹۳ با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومانی به مرخصی درمانی اعزام شد و مسئولان قضایی به رضا شهابی اعلام کردند دوران مرخصی درمانی‌اش به عنوان محکومیت محسوب شده و او دیگر به زندان باز نخواهد گشت.

حسن سعیدی هم در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و جهت بازجوئی به بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی منتقل و در تاریخ ۷ شهریور ماه ۱۴۰۱، پس از اعزام به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، آخرین دفاعیات خود را به بازپرس پرونده ارائه کردو در پی ممانعت دادستان با تبدیل قرار بازداشت موقت به وثیقه برای حسن سعیدی، قرار جلب به دادرسی، صادر شد.

با آغاز مراحل دادرسی، حسن سعیدی، در تاریخ ۲۳ مهر ماه ۱۴۰۱، بصورت غیابی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری محاکمه شد و این در حالی بود بنا بر تاکید وکیل مدافع این فعال کارگری مبنی بر ابهام در پرونده، قرار بود که پس از رفع ابهام، لایحه دفاعیه در تاریخ ۲۵ مهر ماه به دادگاه ارائه شود اما در کمال تعجب در تاریخ۱ آبان ماه ۱۴۰۱، وی به اتهام (اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) در مجموع به تحمل ۶سال حبس تعزیری، منع خروج از کشور، محرومیت از عضویت در احزاب و گروهها و منع اقامت در تهران و استان‌های همجوار محکوم شد و در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۴۰۱، حکم بدوی بر علیه حسن سعیدی، عینا در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تائید شد.

حسن سعیدی، در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۰، به همراه چند تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، با دریافت ابلاغیه های کتبی توسط شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین به پلیس امنیت تهران احضار و پس از حضور در پلیس امنیت تهران، تهدید به پرونده سازی شده بود.

ابن فعال کارگری، در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸، در جریان تجمع اعتراضی که به مناسبت روز جهانی کارگر، بازداشت و پس از انتقال به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و طی‌ مراحل بازجوئی در تاریخ ۱۳ خرداد ماه ۱۳۹۸، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۳۰ میلیون تومان از زندان اوین آزاد شده بود.

با آغاز مراحل دادرسی، در تاریخ ۲ شهریور ماه ۱۳۹۸، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری، از بابت (اتهامات اخلال در نظم عمومی)،‌ (اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و ممنوعیت استفاده از وسائل مخابراتی هوشمند از قبیل تلفن همراه به مدت ۲ سال و همچنین ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دسته جات سیاسی و اجتماعی به مدت ۲ سال محکوم شده بود. این حکم در تاریخ ۸ دی ماه ۱۳۹۸، عینا در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تائید شد.

Comments are closed.