امروز سه شنبه ۱ آبان ۱۴۰۳، مریم اکبری منفرد به زندان قرچک ورامین، منتقل شد.
بنابه گزارش سایت حقوق بشری نگاه، امروز سه شنبه ۱ آبان ماه ۱۴۰۳، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی استان سمنان، به تهران و زندان قرچک ورامین، منتقل شد. مریم اکبری منفرد دوران حبس تعزیری ۱۵ ساله توام با تبعید خود را به اتمام رسانده اما از آزادی وی ممانعت بعمل آمده است.
حسین تاج، وکیل مدافع این زندانی سیاسی با انتشار مطلب در همین زمینه تشریح کرد:”امروز خانم مریم اکبری منفرد، به تهران و زندان شهر ری قرچک منتقل شدند. همچنان پیگیرم که ایشان به زندان اوین منتقل شوند و همچنان برای اعادهٔ دادرسی و استفاده از تسهیلات قانونی نیز پیگیرم.”
در تاریخ ۳ تیر ماه ۱۴۰۳، حسین تاج، از تشکیل پرونده قضایی جدید بر علیه موکل خود بر مبنای «درخواست ستاد پیگیری و نظارت پرونده‌های موضوع اصل ۴۹ قانون اساسی» خبر داد و در تاریخ ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۳ هم این وکیل دادگستری، از اتمام دوران حبس تعزیری ۱۵ ساله مریم اکبری منفرد و ممانعت دادستان تهران ـ بعنوان ضابط قضایی، از آزادی این زندانی سیاسی خبر داده بود.
لازم به اشاره است، در تاریخ ۲۴ تیر ماه ۱۴۰۲، مریم اکبری منفرد، پس از اعزام به شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب استان سمنان، از بابت اتهامات(اجتماعی و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) این زندانی سیاسی، توسط بازپرس، تفهیم و او را به زندان مرکزی سمنان بازگرداند ولی با توجه به دیگر پرونده ای که قبل تر هم بر علیه خانم منفرد باز شده بود او از بابت اتهامات (اجتماع و تبانی)، (نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) مورد تفهیم اتهام قرار گرفت و پس از محاکمه توسط قاضی مسعود خورسی ـ رئیس شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ استان سمنان، در تاریخ ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۲، از بابت اتهام (نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی) به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.
این زندانی سیاسی، در تاریخ ۲ شهریور ماه ۱۴۰۱، در حالی که برای ملاقات با خانواده خود عازم سالن ملاقات بود توسط حسینی پور، رئیس سالن ملاقات زندان سمنان، مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.
همچنین، در تاریخ ۲۵ تیرماه ۱۴۰۱، این زندانی سیاسی از رفتن به دادگاه برای محاکمه در پرونده ای جدید به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، به علت عدم اطلاع وکیل مدافع او از تاریخ برگزاری جلسه دادرسی امتناع کرده بود.
این زندانی سیاسی، در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۹۹، از بند زنان زندان اوین، به زندان استان سمنان منتقل شد.
مریم اکبری منفرد، در تاریخ ۲۱خرداد ماه ۱۳۹۹، در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین به اتهام سردادن شعار علیه جمهوری اسلامی در شب ۲۲ بهمن احضار شد اما بدلیل عدم حضور وکیل مدافع وی و عدم ارسال ابلاغ کتبی از حضور در این جلسه بازپرسی سرباز زده بود.
در تاریخ ۱۱ فرودین ماه ۱۳۹۷، مریم اکبری منفرد در نامه ای سرگشاده که بعنوان جوابیه خطاب به ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران نوشته بود:”پر غرور و شعله ور با دلی سرشار از نشاط بعد از ۹سال زندانی که تک تک لحظه هایش را به آغوش می کشم نه تنها دادخواه خون خواهر و برادرانم می باشم، نه تنها دادخواه تمام زندگی ام که از من به یغما بردید می‌باشم، بلکه دادخواه ۹ سال زندگی کودکانم که از آنها دریغ داشتید و لحظه های کودکانه شان را به یغما بردید نیز هستم و خواهم بود.”
مریم اکبری منفرد، تاریخ ۹ دی ماه سال ۱۳۸۸، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از انتقال به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ و طی مراحل بازجوئی با اتهام(محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق)مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
با آغاز مراحل دادرسی در تاریخ ۱۱ خرداد ماه ۱۳۸۹، مریم اکبر منفرد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی از بابت اتهام(محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق)به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم پس از ارجاع به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عیناً تائید شد.
در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۰، مریم اکبری منفرد که در آن دوران در بند زنان زندان رجائی شهر کرج بسر می برد به همراه ۸ تن دیگر از زنان زندانی سیاسی به بند زنان زندان قرچک ورامین منتقل شدند.
دو بردار مریم اکبری منفرد در سالهای۱۳۶۰ و ۱۳۶۳ به اتهام(ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق)توسط دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شدند و احکام اعدام آنها اجرا شد.
همچنین عبدالرضا و رقیه اکبری منفرد، برادر کوچک و خواهر مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۶۷ و دوران اعدامهای گسترده در تابستان سال ۱۳۶۷ زندانیان سیاسی اعدام شدند.
در بهمن ماه سال ۱۳۹۵، مریم اکبری منفرد، شکایتی به گروه کاری ناپدید شدگان قهری سازمان ملل تسلیم کرد و از آنان خواست جمهوری اسلامی را درباره اعدام برادر و خواهرش پاسخگو کنند.
گروه کاری سازمان ملل اخیرا ضمن به رسمیت شناختن عبدالرضاو رقیه اکبری منفرد، بعنوان ۲ تن از مجموع بی شمار زندانیان اعدام شده در تابستان ۱۳۶۷ بعنوان ناپدیدشدگان قهری در نامه ای به دولت ایران خواستار انجام تحقیق در این زمینه شده بود.
لازم به ذکر است، عبدالرضا و رقیه اکبری منفرد، از جمله زندانیان سیاسی بودند که مدت زمان کمی به پایان محکومیت حبس آنها مانده بود بطور مخفیانه اعدام شدند.