امروز چهارشنبه ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۳ سعید ماسورى، زندانى سیاسى محبوس در زندان قزلحصار، با انتشار نامه اى خطاب به فولکر تورک، کمیسر عالى حقوق بشر سازمان ملل متحد، تداوم اعدامها در ایران را با هدف «پاکسازى و ادامه کشتار مردم
در خیابان» دانسته است.
این زندانى سیاسى که ٢۵ سال است بدون یک روز مرخصى در زندان
محبوس است در نامه خود نوشته:
«حکونه ممکن است که حتى بر اساس قوانین “خودنوشته” این رزیم، دو زندانى سیاسى، مهدى حسنى و بهروز احسانى، هم زمان باغى (متهم به بغى)، محارب (متهم به محاربه)، ومفسد فى الارض باشند؟ حکَونه ممکن است در پروندهاى، نه قتلى رخ داده باشد، نه مقتولى وجود داشته باشد، نه شاکى و شکایتى مطرح شده باشد، نه خونى ریخته شده باشد، و نه ولى دم وطالب قصاصى در میان باشد، اما همجنان این دو زندانى مستحق اعدام شناخته شوند؟ اکر این اعدامها جیزى جز ایجاد رعب و وحشت، پاکسازى و ادامه کشتار مردم در خیابانها نیست، پس هدف از
آن جیست؟
جناب فولکر تورک, کمیسر عالى حقوق بشر:
حکومت ایران براى اجراى این اعدامها شتاب دارد (شاهد آنکه هنوز در سلول اعدام هستند)، وحتى اکر اجراى احکام را موقتاً به تعویق انداخته باشد, نباید از سرنوشت زندهیاد محمد قبادلو غافل شد که دقیقاً در
ممین ایام، با همین روش، ناکهانى به دار آویخته شد.
به عنوان یکى از قدیمى ترین زندانیان سیاسى، براى نجات جان زنان و مردانى که زیر حکم اعدام هستند، بهویثثه مهدى حسنى و بهروز احسانى که همین حالا طناب دار بر کردنشان است، هر درى را مى کوبم.
مردم ایران وهم وطنانم، با اعتراضات خیابانی، اعتصاب، امضاى طومار، حمل پلاکارد و دست نوشته، ارسال نامه و شکایت به همه مراجع ممکن، هر آنجه در توان دارند براى مقابله با این احکام اعدام به کار کرفتهاند.
آنان با شکستن سکوت وفریاد زدن حقیقت (البته به بهاى زندان و شکنجه)، صف خود را از این جانیان ضدبشر جدا کردهاند.
اکنون از شما، بهعنوان اصلى ترین متولیان بین المللى کرامت انسانى و حقوق بشر، انتظار مى رود که براى توقف این ماشین اعدام و پاکسازى مخالفان, از دولت هاى عضو بخواهید که حداقل مراودات سیاسى و
دیپلماتیک خود را مشروط به توقف این احکام کنند.
این حکومت، اعدام وطناب دار را بر کردن همه مردم ایران انداخته، زیرا بقاى خود را در اعدام تکاتک مردم ایران مى بیند. براى حفظ قدرت، لاجرم جارپایه را از زیر پاى مردم خواهد زد، اکر از حسابرسى بین المللى نترسد!