امروز جمعه ۲۲ فروردین ماه ۱۴۰۴ فرزانه قره حسنلو زندانی سیاسی که دوران حبس خود را در تبعید و در شهر مشهد میگذراند طی نامه ای از شرایط غیرانسانی بند ۵ زندان وکیل آباد از جمله گرمای شدید نبود تهویه ممنوعیت تردد و فشار روانی شدید بر او فاطمه سپهری و زهرا کهنه کار می گوید.
فرزانه قره حسنلو در بخشی از این نامه نوشته است:
از ۱۵ آذر (۱۴۰۳) یعنی بیش از چهار ماه است که در این بند به روی ما بسته شده و تردد کاملاً ممنوع شده است. اکنون با گرم شدن هوا شرایط بسیار طاقت فرسا و غیر قابل تحمل شده است گرمای شدید در فضا حاکم است و هیچگونه تهویه مناسبی وجود ندارد. اغلب اوقات نفس کشیدن برایمان دشوار است و بسته بودن در فشار روانی زیادی به ما وارد کرده است.
با وجود اعتراضهای مکرر در این مدت هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت انجام نشده و شرایط هر روز بدتر میشود. برای برقراری یک تماس تلفنی باید از سه در قفل زده عبور کنیم تا به اتاقکی بسیار کوچک و گرم با ابعاد حدود ۲ در ۲ متر برسیم اتاقی بدون هیچگونه تهویه در شلوغ ترین و بدترین نقطه زندان با سر و صدای زیاد. تنها در آنجا میتوانیم با خانواده هایمان تماس بگیریم
در ابتدا اعلام کرده بودند که درهای تمام بندها بسته خواهند شد، اما در حال حاضر تردد در همه بندها باز است و فقط بند ۵ همچنان بسته مانده حتی برای خرید یک بطری آب باید مدت زیادی پشت در منتظر بمانیم تا اجازه خروج داده شود.
بارها گفته ایم که اینجا زندان نیست اینجا شبیه اردوگاه اجباری آشویتس نازی هاست. ما بی آنکه جرمی مرتکب شده باشیم در بدترین شرایط ممکن نگه داشته میشویم. اگر در بند باز نشود ناچار خواهیم بود که تماسهای تلفنی و ملاقات ها را قطع کنیم و در صورت تداوم این وضعیت دست به اعتصاب غذا خواهیم زد زیرا در چنین شرایطی خوردن یا نخوردن غذا برای ما تفاوتی ندارد. ما در فشار روانی و شرایط غیر انسانی طاقت فرسایی به سر می بریم
متأسفانه تمام این فشارها فقط بر ما سه نفر من فاطمه سپهری و زهرا کهنه کار سپند) (آذر) تحمیل میشود حتی سایر زندانیان نیز به این رفتار ناعادلانه و تبعیض آمیز اعتراض کرده اند.»