دوستان عزیز در مؤسسات حمایت از زنان و حامیان حقوق زنان در ایران ،

با آرزوی سلامتی و شادکامی برای شما ، مطلب ذیل در جهت اطلاع شما به عرض می رسد:

  این جانب یک هموطن ایرانی و بهائی هستم که با توجه به باورهای دینی خود در رابطه با تساوی حقوق زن و مرد و اهمیت تحقق آن در راستای دنیایی زیبا تر و وحدت عالم انسانی ، قصد آن را دارم که در فعالیت های سازمان شما مشارکت نمایم.

 همانگونه که مستحضر هستید اولین زن ایرانی و شاید اولین زن در تاریخ نهضت های زنان در جهان، طاهره می باشد که در اواسط قرن ۱۹ جان خود را در این راه به جانان تسلیم نمود. او که از اولین زنان مؤمن به دیانت بابی و بهائی بوده است، در شکل گیری نهضت های زنان در ایران نقش به سزایی داشته است.

  جامعه دینی ۴۰۰,۰۰۰ نفری بهائی ایران ، بزرگترین اقلیت دینی در ایران،  گر چه در طول ۱۶۵ سالی که از عمر آئینش می گذرد، خود صدمات بسیاری را کشیده است و حقوقش بارها و بارها پایمال گردیده است، اما همواره در جهت اعتلای ایران عزیز و به صورت خاص حقوق زنان تلاش نموده است.

  تساوی حقوق زن و مرد یکی از اصول اساسی دیانت بهائی می باشد. این اصل در آئین بهائی فقط مسئله قانونی نیست یعنی تنها به صورت قانون از آن یاد نشده است بلکه امری تربیتی و روحانی بشمار میرود. زن و مرد هردو انسانند و اعضاء متشکّل عالم انسان هستند. ادامهء محرومیّت نیمی از سکنهء جهان از حقوق برابر با نیمهء دیگر ، توهینی آشکار به حیثیّت عالم انسانی است.

   بهائیان معتقدند زن و مرد امتیازی از نظر انسانی بر هم ندارند برای همین زن و مرد باید در جمیع حقوق اجتماعی برابر باشند، مثلاً در حقوق اجتماعی از لحاظ تعلیم و تربیت، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، همچنین در حقوق مدنی از لحاظ ازدواج و …

   بهائیان معتقدند زن و مرد مانند دو بال یک پرنده هستند زمانی که این دو بال به اندازه هم رشد کنند پرواز این پرنده راحت است. تحقق کامل تساوی حقوق زن و مرد که از اجزای تشکیل دهنده وحدت عالم انسانی است در این زمان ممکن و حتی لازم به نظر می رسد.

  جامعه بهائی به دستور بنیان گذارش حضرت بهاءالله ، قبل از هر کشور دیگری به زنان حق رأی داده است. ( اولین کشور نیوزیلند ودر سال ۱۸۹۳ می باشد.)، دفاتر جامعه بهائی در سازمان ملل و بسیاری از کشورهای عالم در زمینه احقاق حقوق زنان پیشرو و مؤثر ارزیابی گردیده اند و تاریخ نهضت های زنان واولین مدارس دخترانه در ایران شاهدی بر این مدعاست.

 همان گونه که کورش اولین سند حقوق بشر را تنظیم نموده است اما در حال حاضر کشور ما جزو ناقضین آن است، مؤسسین دیانت بهائی از اولین کسانی هستند که ازحقوق زن دفاع نموده اند و اندیشه های آنان، الهام بخش هزاران زن و مرد در عالم شده است، گرچه متأسفانه کشور ما در حال حاضر خود در شرایط مطلوبی به سر نمی برد.

   در اجتماع بدشت در ایران در سال ۱۸۴۹، که یکی از محورهای اصلی آن پیشرفت جامعه زنان ایران در عصر قاجار بوده است ، زنان و مردان ایرانی سرشناسی مشارکت نمودند و برای اولین بار فریاد آزادی زنان در ایران برآورده شد. این گردهمایی هم زمان با اولین کنفرانس زنان در آمریکا می باشد که نشان از پیش قدمی ایرانیان در تحقق این اصل دارد.

  امروز جامعه بین المللی بهائی که در بیش از ۱۰۰،۰۰۰ شهر و روستا وبیش از ۲۰۰۰ قوم ونژاد در بیش از ۲۰۰ کشور دنیا ، گسترده است، در سراسر عالم در تحقق تساوی حقوق زن و مرد تلاش می نماید. مشارکت فعال زنان بهائی در سطوح تصمیم گیری محلی، ملی و بین المللی نشانی بر این مدعا است.  جامعه ۴۰۰,۰۰۰ نفری بهائیان ایران نیز از این امر مستثنی نمی باشد و علی رغم تمام فشارهای موجود ، با عزمی راسخ و نیتی خالص و بدون هیچ غرض ورزی و یا جهت گیری سیاسی، تلاش خود را برای آزادی حقوق زنان در کشور مقدس ایران می نماید.

  متن زیر، پیام اخیر بیت العدل اعظم، جمعی که بر اساس انتخابات آزاد در سطح بین المللی امور جامعه جهانی بهائی را اداره می نماید، نشان از این مشارکت دارد:

  با تشکر، امیدوارم که بتوانم مشارکتی فعال با سازمان شما داشته باشم، همچنین خوشحال خواهم شد اگر نامه من و پیام مذکور را در سایت خود در جهت نشان دادن نگرش جامعه ۴۰۰,۰۰۰ نفری بهائیان ایران ، منتشر نمایید.

         باآرزوی ایرانی بدون تبعیض علیه جامعه زنان