طومارزادگان

طومارزادگان

کاویان صادق زاده میلانی

با خبر شدم که عوامل رسمی بهائی ستیز در پی جمع آوری امضاء برای طوماری در مبارزه با دین بهائی هستند. حالیا سیاست رسمی نظام در نیم قرن اخیر نیازمند طومار و حمایت مردم شد!

خبر را می توان در لینک زیر دید:

http://www.shahabnews.com/vdcc.1qma2bqxsla82.html

و البته خبر و فضاسازی و تحریف تاریخ را به طور مفصلتری می توان در لینک زیر ملاحظه کرد:

http://www.farsnews.net/newstext.php?nn=8706260237

در مقالۀ بالا آمده است که جامعۀ بهائی «سعی دارد اهداف شوم سیاسی، فرهنگی و اقتصادی خود را به شکل صریح، بی‌پروا و گستاخانه پیش ببرد؛». بد نیست به یک نمونه از این اهداف شوم سیاسی و فرهنگی بپردازیم تا ایرانیان بدانند نظام جمهوری اسلامی علیه چه اندیشه ای طومار افترا و تهمت فراهم می کند.

عبدالبهاء در توضیح وحدت عالم انسانی (یکی از اهداف شوم فوق الذکر!) می گوید که:

«اول تعالیم حضرت بهاءالله وحدت عالم انسانی است که جمیع بشر در بحر رحمت خداوند مستغرفند و خدا به جمیع مهربان است، جمیع را دوست میدارد، جمیع را رزق می دهد، چون کلّ را روزی میدهد معلوم است که به کلّ مهربان است، چرا ما نامهربان باشیم؟ البته سیاست ما اعظم از سیاست الهی نیست، باید سیاست الهی را مجری داریم. همین طور که او به کلّ مهربان است ما هم مهربان باشیم…این تعصبات سزاوار نیست اینها منبعث از جهل است…باید…به موجب تعالیم بهاءالله عمل نمائیم عَلَمِ وحدت عالم انسانی را بلند کنیم تا تعصب جنسی و تعصب مذهبی و تعصب وطنی و تعصب سیاسی که هادم بنیان انسانی است از میان بشر زائل شود.» (خطابات ۵۵۶)

امیدوارم هموطنان بهاءالله همتی مبذول دارند و با آموزه های بهائی آشناتر شوند. مگر همین محبت عام و فراگیری که در نقل قول بالا آمده است آن چیزی نیست که جهانیان عموماً و ایرانیان به ویژه به آن نیازمندند. آیا ریشه تمام معضلات کنونی جهان را در همین چهار تعصب فوق نمی توان یافت؟ آیا اگر این آموزه ها در ایران و جهان پیاده می شد و تعصب و پیشداوری و کدورت در بین جهانیان از بین می رفت جهانی بهتر و پیشروتر داشتیم یا جهانی پسروتر و عقب مانده تر؟

آیا شایسته تر نبود که طوماری در ردّ و نفی تعصب دینی و نژادی و جنسیتی و تثبیت محبت و همدلی بین ایرانیان ارائه میشد و امضاء می شد؟ آیا منشوری در دفاع از حقوق زنان ایراد دارد؟ آیا طوماری در دفاع از حقوق قومیتهای ایرانی و پذیرش و احترام به طیف احزاب سیاسی و اندیشه ها اشکال ساز است؟ آیا طوماری در نفی سیاستهای غلط و نادرست پیشین نظام که به افزایش کم نظیرفقر، فحشاء، اعتیاد، خشونت، بی بند و باری جنسی، تقلیل زن به ابزاری صرفاً جنسی برای ارضاء مرد، و شکنندگی روزافزون خانواده ها انجامیده ضروری نیست؟ آیا منشوری در دفاع از حقوق کارگران و رنجمندان لازم نداریم؟  نیاز کنونی ایرانیان نه به طومارهای تعصب و جهل، بلکه به منشورهای آزادگی و فرهیختگی است.  البته چنین منشورهایی لازم هستند و کارگشای معضلات کنونی ایرانیان. البته بهائیان بر این باورند که آموزه ها و تعالیم بهائی این مفاهیم را در گستردگی خود در بر می گیرد. باری به هر جهت طومار تعصب و خشونت نظام برای ارعاب مردم از محبت و دوستی بین هموطنان و گریزاندن شهروندان از دفاع از حقوق هموطنان و ستمهای وارد بر آنان است.  

به امید روزی که منشورهای عدالت و محبت جایگزین طومارهای خشونت و خصومت شوند.

Comments are closed.